حجت الاسلام مرتضی وافی مدیر مرکز مطالعات راهبردی خیمه و دبیر شورای فرهنگی و برنامه‌ریزی مسجد مقدس جمکران در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه برخی دعاها مانند خطبه 31 نهج البلاغه و دعای 25 صحیفه سجادیه ابعاد شخصیتی نوجوان را مطرح کرده اند که می توانند به عنوان منبع و مأخذ مورد استفاده قرار گیرند، اظهار داشت: این منابع می توانند ما را با شخصیت جوان آشنا کنند، زیرا تا زمانیکه آنها را نشناسیم، نمی توانیم آنها را باور کنیم.
وافی با تأکید بر اینکه قدم اول شناخت است که حتی نباید به شناخت کلی اکتفا کنیم، گفت: اگر این خصلتها را بشناسیم به شناخت دقیق و جزئی از یک نوجوان و جوان دست یافته ایم، پس از شناخت قدم دوم این است که خانواده های ما یکی از کانونهای تأثیرگذار بر فرهنگ نوجوان هستند و فرهنگ دینی نوجوان را شکل می دهند.
مدیر مرکز مطالعات راهبری خیمه افزود: اگرچه تربیت خانوادگی مهم است، اما شرایط خانواده ها، کمبود آموزش برای پدران و مادران، کمبود وقت لازم برای تربیت فرزندان از سوی والدین و حضور جوان و نوجوان در محیطی که بیش از همه زمانها از آن متأثر می شوند ضرورت آشنا کردن فرزندان را با این مسئله نشان می دهد. در گام دوم باید بدانند که خانواده یکی از کانونهای تأثیرگذار هستند که باید کانونهای تأثیرگذار دیگر را بشناسند و به نوجوان بیاموزند که با این کانونها غیر از خانواده چگونه برخورد کنند. چرا که عدم این شناخت چالشهایی را در وجود فرزندان ایجاد می کند.
حجت الاسلام وافی نکته سوم را ایجاد فضای امنیتی برای نوجوانان در خانواده عنوان کرد که در رابطه با مبانی دینی حرکت کند، زیرا بیمه روحی و روانی نوجوان بحث نماز است. نماز عمود دین است به این معنا که ستون دین است و اما یک معنای دیگر این است که خیلی از رفتارها به واسطه نماز میزان می شود. ساختمان شخصیتی یک نوجوان به واسطه نماز و فرهنگ نماز امکانپذیر می شود.
وی با بیان اینکه اولین مسئله در بحث نماز توجه به ویژگیهای شخصیتی و روشهای القای این فرهنگ است، اظهار داشت: باید شیوه ها و روشهایمان را برای اینکه فرزندان نمازخوان شوند عوض کنیم. زمانی تشویق، جوایز، هدایا، اجبار و تهدید جواب می داد اما الان روش رفاقت، زمینه آشنایی با کسانی است که اهل نماز هستند، مهم است. زیرا نوجوان امروز از دوست تأثیر بسیاری می گیرد و او را به صورت غیرمستقیم به فضاهای نماز و پایگاههای نماز می کشاند.
وافی در ادامه در روش دوم عمل خود را بسیار تأثیرگذار بر نوجوان خواند و گفت: بیش از هر زمانی فرزندان توجه به این نکته دارند، والدینی که در بحث نماز و فضای نماز دقت دارند، تأثیرپذیریشان بیشتر است.
وی روش سوم را اینگونه مطرح کرد: نوجوانان کارکردگرا هستند و به صورت لایه ای در مسائل دین فکر می کنند، البته گمان می کنند که عبادت ما خلاصه شده در نجاست و ظاهر عبادات. حال آنکه بازگو کردن باطن عبادات از جمله نماز، جدابیتها و زیباییهای آن نه به عنوان تکلیف، مشقت و سختی برای رسیدن به یک ثواب اخروی بلکه بازگو کردن فضیلتها، آثار و برکات عبادت مثل نماز که آثار دنیایی و دنیوی را بیان کنند و بیان آثار و اسرار باطنی نماز از اهمیت بسیاری برخوردار است.
دبیر شورای فرهنگی و برنامه‌ریزی مسجد مقدس جمکران بیان چرایی انجام عبادت برای نوجوانان را مهم خواند که نتایج مثبتی دارد و افزود: بازگو کردن این مطالب در روشهای غیر مستقیم، کنایه آمیز و داستانها در ترویج بستر نماز و اقامه نماز در فضای خانواده مهم است.