قزوین - خبرگزاری مهر: مدیرکل منابع طبیعی استان قزوین گفت: بی توجهی به آبخیزداری در ساخت اتوبان قزوین - رشت موجب شده تا با مسدود شدن مسیر رودخانه ها و افزایش سیلاب و انباشت رسوبات تا 10 سال آینده سد منجیل از چرخه استفاده خارج شود.

میر حامد اختری در گفتگو با خبرنگار مهر در قزوین گفت: در عملیات ساخت اتوبان قزوین - رشت بدون در نظر گرفتن دیدگاه های کارشناسان آبخیزداری، بخشی از اتوبان از مسیر رودخانه های منطقه که به سد منجیل ریخته می شود عبور کرده و در چند قسمت، محل عبور آب را به طور کامل مسدود کرده و جریان آن را متوقف کند.

وی افزود: حجم عبور آب رودخانه در برخی مناطق حدود 180 متر مکعب است که در چند منطقه مسیر عبور آب به طور کامل مسدود شده و دیگر محلی برای عبور رودخانه وجود ندارد که این امر نگران کننده است.

اختری اظهار داشت: مسدود شدن محل عبور موجب بروز حوادث ناگوار از جمله سیلابهای متعدد در حاشیه اتوبان، تغییر مسیر آب، فرسایش خاک، تخریب خاک، سست شدن پایه های خاک منطقه، حرکت زمین، افزایش رسوبات و حرکت به سمت سد و انباشت بیش از حد آن در پشت سد منجیل خواهد شد.

اختری یادآور شد: افزایش رسوبات سد در سالهای آینده که به میلیونها متر مکعب خواهد رسید موجب خواهد شد لایروبی سد با هزینه های سرسام آور و طولانی مدت در عمل غیر ممکن شود و سد منجیل تا حداکثر 10 سال آینده از گردونه بهره برداری و استفاده به طور کامل خارج شود.

به گفته اختری با آبگیری سد منجیل در سال 1341هرچند عمر مفید سد تقریبا پایان یافته تلقی می شود اما در صورت عدم اجرای طرحهای آبخیزداری مشکلات جدی ناشی از انباشت رسوبات منطقه را تهدید می کند.

مدیرکل منابع طبیعی استان قزوین با اشاره به ضرورت اجرای چند طرح آبخیزداری بیان کرد: با اجرای طرح بانکت بندی، ساخت سدهای گابیونی و سنگ ملاتی می توان ضمن کمک به تغذیه سفره آبهای زیرزمینی از افزایش حجم رسوبات و جاری شدن سیلاب در اطراف اتوبان در آینده جلوگیری کرد که درصدد هستیم امسال آنها را اجرایی کنیم.

اختری بی توجهی به مسائل آبخیزداری در اجرای طرحهای عمرانی به ویژه جاده سازی را موجب تحمیل هزینه های سنگین و بروز حوادث ناگوار در آینده ذکر کرد و یادآور شد: قبل از شروع ساخت بزرگراه و اتوبان در مسیرهای کوهستانی و رودخانه ها باید از دیدگاه های کارشناسی دستگاه های ذیربط نیز بهره مند شد تا بتوان از نواقص طرحها کم کرد و هزینه بهره برداری طرحها را کاهش داد.

وی افزود: باید به گونه ای عمل کرد که اجرای یک طرح عمرانی کمترین آسیب را به محیط زیست و طبیعت اطراف آن وارد کند و مشاوره با کارشناسان حوزه های مختلف به ویژه محیط زیست و منابع طبیعی و آبخیزداری در ساخت جاده ضرورتی اجتناب ناپذیر است.