خبرگزاری مهر - گروه دین و اندیشه: عبارت "نظریه‌های سیاسی" معانی گوناگون دارد. امروزه، علم سیاست به ساختمانی چند طبقه می‌ماند. هر یک از طبقات یا رشته‌های علم سیاست به نحوی با نظریه (تئوری) در ارتباط هستند.
آن دسته از نظریه‌های سیاسی که در این کتاب مورد بررسی قرار گرفته‌اند، از نظر عده‌ای، نظریه‌های سیاسی "هنجاری" و از نظر عده‌ای دیگر "فلسفه سیاسی" تلقی می‌شوند.
موضوع این کتاب را با هر مفهومی که به بهترین وجه معرف آن باشد مشخص کنیم، نظریه‌های سیاسی مطروح شده در آن مطالبی است که در آثار کلاسیکی مانند جمهور افلاطون، لویاتان تامس هابز و قرارداد اجتماعی روسو یافت می‌شوند.
این شاهکارها در جستجوی ارائه تصویری جامع و نسبتا منسجم از زندگی سیاسی هستند. واژه یونانی "تئورین" که کلمه "تئوری" از آن مشتق می‌شود به معنی "نظر کردن، توجه کردن و تعمق کردن" است.
این دقیقا همان کاری است که متفکران بزرگ و دیگرانی که چون آنان قرنها به بحث در نظریه‌های سیاسی پرداخته‌اند بشر را به آن دعوت می‌کنند.
این متفکران نحوه نگرشی را به انسان می‌آموزند که به طور کلی معنی‌اش "تصویری نمادین از کلیتی نظم یافته است". آنان از دنیای سیاست "بینش" و یا روش درک همه جانبه‌ای ارائه می‌دهند.
سیاست و نظریه‌های سیاسی، هدف و وسیله در سیاست، غایت و تناسب نظریه‌های سیاسی، روشهای فهم نظریه‌های سیاسی، منطق درونی در مقابل منطق بازسازی شده از جمله موضوعاتی هستند که در این کتاب مورد بررسی قرار گرفته است.
نیکولو ماکیاولی و بحران ثبات، تامس هابز و بحران اقتدار، جان لاک و بحران مشروعیت، ادموند برک و بحران مدنیت، کارل مارکس و بحران نظام سرمایه‌داری، ژان ژاک روسو و بحران برابری اخلاقی و افلاطون و بحران عدالت آتنی سایر موضوعاتی هستند که مورد توجه نویسنده کتاب در این اثر بوده است.