به گزارش خبرنگار مهر در شیراز، معلوم نیست که برای ساخت این درب جدید هماهنگیهای لازم با میراث فرهنگی صورت گرفته است یا خیر و چنانچه میراث فرهنگی اجازه ساخت در برای این مسجد را داده بر اساس چه اصول و قواعدی صورت گرفته است.
مسجد نو که مقابل شاهچراغ (ع) قرار دارد با مساحتی حدود 37 هزار و 500 متر مربع یکی از بزرگترین و کهن ترین مساجد ایران بوده و ساخت آن در سال 598 (ه.ق) آغاز و در سال 615(ه.ق) نیز به پایان رسیده است.
سازنده مسجد نیز "اتابک سعد بن زنگی" پادشاه وقت فارس بوده که بنا به نذری که برای شفای فرزند بیمارش کرده بود پس از کسب سلامتی او، این مسجد را ساخت. اتابک سعدی بن زنگی در عصر سعدی می زیسته و سعدی نیز تخلص شاعری خود را از نام او گرفته است.
پس از ساخت مسجد جلوی آن بازاری ساختند که تا در ورودی شاهچراغ ادامه داشت که البته این بازار اکنون وجود ندارد. سر درب اصلی مسجد که روبروی شاهچراغ قرار دارد، نوساز است اما سمت درونی آن که رو به حیات واقع شده دارای طاقی بلند و مربوط به گذشته است.
این مسجد هم اکنون برای اقامه نماز جمعه و امور مذهبی و فرهنگی استفاده می شود و هنوز معلوم نیست که این تخریب دیوار و ساخت درب به دیگر بخشهای تاریخی مسجد نیز خسارت وارد کرده نه؟