حضرت محمد (ص) در زمان ازدواج با حضرت خدیجه 25 ساله و حضرت خدیجه نیز 40 ساله بود. ثروت خدیجه از همه قریش بیشتر بود و اهالی مکه با اموال او پیش از آنکه با پیغمبر ازدواج کند، تجارت می کردند و خدیجه پس از ازدواج با پیغمبر هر چه داشت به وی بخشید و این ثروت هنگفت برای حراست و اشاعه اسلام به کار گرفته شد .
خدیجه از حامیان راستین رسالت بود، اموال وی در واقع کلید شکست محاصره اقتصادی پیامبر و یارانش بود. او مواد مصرفی را چندین برابر قیمت واقعی می خرید تا اینکه سالهای محاصره اقتصادی با سلامت و رهایی امت سپری و حیله قریش با شکست و ناکامی مواجه شد.
حضرت خدیجه دارای سیره ای بود که بواسطه آن از همه زنان منحصر به فرد شده بود، به همین جهت در دوره جاهلیت به طاهره معروف بود و همین لقب برای شرف و افتخار او کافی است.
مناقب حضرت خدیجه فراوان است و او از میان زنان کسی است که به مرحله کمال رسیده است. او خردمند، با جلال، متدین، پاکدامن، بزرگوار و از اهل بهشت بود.
حضرت خدیجه 25 سال در خانه پیامبر زندگی کرد. وی دهم رمضان سال دهم بعثتاز دنیا رفت. آن سال را "عام الاحزان" سال اندوها گفته اند. مرقد او در "حجون مکه" در قبرستان ابوطالب کنار قبر عبدالمطلب، ابوطالب و عبدمناف است.
خدیجه به هنگام وفات 65 سال داشت.