به گزارش خبرگزاری مهر، دکتر مهرداد احترامی روز چهارشنبه در نشست علمی پژوهشی که با عنوان «نقش بخشهای مختلف جامعه در پیشگیری از اعتیاد» در مجموعه فرهنگی شقایق برگزار شد، اظهار داشت: مشکل اجتماعی وضعیتی است که از نظر شمار قابل توجهی از مردم، کیفیت زندگی با مهمترین ارزشهای آنها را تهدید می کند و حل آن نیازمند برنامه اجتماعی است.
عضو اتاق فکر فرهنگی و پیشگیری ستاد مبارزه با مواد مخدر فقر، نابرابریها، انحرافات و آسیبهای اجتماعی همچون اعتیاد، جرم، فحشا و خشونت را از مشکلات اجتماعی برشمرد و گفت: بی سوادی، بیکاری، فرار دختران، خودکشی، پوشش ناکافی خدمات سلامت و اختلاس نیز از جمله مشکلات نهادهای اجتماعی محسوب می شود.
احترامی با بیان اینکه پیشگیری از سوءمصرف مواد و سایر مشکلات اجتماعی نیازمند مشارکت جدی مردم و بخشهای «غیردولتی و خصوصی» و «دولت و حکومت» است، گفت: اعتماد و شفاف سازی بین اعضا، همکاری برای گفتگو و تبادل نظر، انسجام به معنی حساسیت و تعهد نسبت به انجام مسایل و قبول مسئولیت از اصول اساسی مشارکت در پیشگیری از سوء مصرف مواد در این بخش ها به شمار می رود.
وی ادامه داد: به منظور دستیابی به هدف ایجاد مشارکت برای پیشگیری از اعتیاد، حکومت نقش اولیه و مهمی را دارد و لازم است که در زمینه رویکرد ارتباط سازمان یافته با مردم، راهبردهای حمایت، آموزش، پژوهش و شفافسازی را در این زمینه پیگیری کند.
احترامی افزود: بخش غیردولتی و خصوصی نیز باید با تقویت دانش و مهارت خود، مدیریت فعالیتهای داوطلبانه نو و ارائه خلاقیتهای فراوان به مسئله اصلی یعنی آسیب های اجتماعی بپردازد.
سرپرست دفتر تحقیق و توسعه معاونت پیشگیری سازمان بهزیستی گفت: از مردم نیز این انتظار وجود دارد که به سرنوشت خویش علاقمند باشند و شیوه های مداخله در تصمیم گیری، اجرا و ارزشیابی مسئولیتهای اجتماعی را بیاموزند.
احترامی اظهار داشت: تسهیل قانونی مداخله مردم در تصمیم گیریهای محلی و ملی برای پیشگیری از اعتیاد، جهت گیری توانمندسازانه در طراحی تمام برنامه های حکومتی، تقویت گسترده راهبرد حمایت یابی رسانه ای برای ایجاد جبهه واحد، برنامه ریزی در جهت به وجود آمدن افراد متخصص، پژوهشگر و تحلیل گر و توجه به توصیه های سلامت عمومی در برنامه ریزی از جمله پیشنهادات ارائه شده در جهت بهره گیری مناسب از مشارکت در پیشگیری از سوء مصرف مواد به شمار می رود.
وی افزود: تعرفه در سیاست و قانونگذاری، تغییر کردار سازمانی، آموزش ارائه دهندگان خدمت، ارتقاء آموزش اجتماعات و تقویت دانش و مهارت فردی از جمله مداخلات پیشگیرانه در بخشهای مختلف جامعه محسوب می شود که با به کارگیری این مداخلات می توانند از اعتیاد و سایر مشکلات اجتماعی جلوگیری کنند.