به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیویورک تایمز، محمد بوتا مهاجر پاکستانی تبار ساکن نیویورک درباره پیگیری سنت سحرخوانی در نیویورک استدلال می کند که مسلمانان در انتظار شنیدن صدای من هستند تا بیدار شوند.
در طول ماه رمضان بوتا از راننده یک لیموزین به سحرخوان سنتی رمضان تبدیل می شود تا مسلمانان را برای زمان سحر بیدار کند.
هرشب وقتی که ممتاز همسر بوتا سحری خانواده را آماده می کند بوتا تونیک و شلوار سنتی پاکستانی و قرمز رنگ خود را برتن کرده، دستار قرمز رنگ بر سر گذاشته و با اتومبیل خود به مناطق مختلفی از شهر می رود که مسلمانان بیشتری در آن ساکن هستند و نخستین توقف وی مقابل فروشگاه مواد غذایی بسم الله است.
پس از احوالپرسی با افرادی که در آنجا ملاقات می کند در قسمت پیاده رو و زیر نور لامپ فلورسنت مقابل مغازه ایستاده و به نواختن طبل خود مشغول می شود . افرادی که در آن نزدیکی هستند می گویند که محمد بوتا سحرخوان پاکستانی تبار نیویورک در این منطقه بسیار محبوب است.
وی این امر را یک سنت خانوادگی عنوان کرده و اظهار می دارد که خود هفتمین نسل از سحرخوانهای آئینی در خانواده است و اکنون پسر بیست ساله خود را تعلیم می دهد.
این سحرخوان اظهار می دارد که وقتی در سال 2002 در بروکلین اقدام به سحرخوانی کرد همه از شنیدن صدای وی به هیجان نمی آمدند و بسیاری هم شکایت می کردند و نمی دانستند که ماه رمضان است یا پنجره خود را می گشودند و بر سر من فریاد می زندند و یا با پلیس تماس می گرفتند.
وی در ادامه گفت که در سالهای اولیه آغاز به کار، او را از محله ها بیرون می کردند اما اکنون وی سحرخوانی را به خیابان کانی آیلند محدود کرده که بیشتر ساکنان آن را مسلمانان پاکستانی تبار تشکیل می دهند و به منظور پرهیز از آزار غیرمسلمانان در این محله رویکرد خود را در نواختن طبل تغییر داده و با صدایی کمتر و ظرف 15 تا 20 ثانیه می نوازد و استدلال می کند که نمی خواهد سایرین را آزرده خاطر کند.