به گزارش خبرگزاری مهر، این کتاب به بررسی رابطه میان پدیدارشناسی و ساختارشکنی در آراء و اندیشه‌های مرلوپونتی، پل ریکور و جین نانسی می‌پردازد.
نویسنده در این کتاب با اشاره به بحث ساختارشکنی دریدا خواهان خوانش جدید آن و توجه به نسبت آن با پدیدارشناسی است.
ساختارشکنی از نظریات زبانی- فلسفی جدید آمده که با حوزه فلسفه پساساختارگرایی و پسامدرنیته در ارتباط است.
دریدا با "شالوده شکنی" ساختارها قصد دارد "کشف حجاب" کند و در این مسیر، خاستگاه و نقش "مرکز" مقتدر، مسلط و متعالی را در ساختارمندی خودِ ساختار آشکار سازد.
کریستوفر واتکین ارزیابی جدیدی از امکانات آتی پدیدارشناسی در کنار خوانش جدیدی از ساختارشکنی ارائه می‌کند.
نویسنده با بررسی جزئیات فلسفه مرلوپونتی، ریکور و نانسی درصدد است نشان دهد چگونه سنت معرفت‌شناسانه از آنچه که هوسرل و هایدگر بیان کرده‌اند، فراتر و گسترده‌تر است.