به گزارش خبرنگار مهر، پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در پی اجرای طرح جهاد سازندگی در مناطق محروم و عقب افتاده، مدارس زیادی برای ترویج و تعلیم علم و دانش در روستاها و شهرهای کوچک ساخته شد که قطعا در ریشه کن کردن بی سوادی در این مناطق بسیار موثر بوده اند.
اما طی سالهای بعد و در اواخر دهه 70 به دلیل مهاجرت جمعیت روستایی به شهر بسیاری از این مناطق خالی از سکنه شده و به دنبال آن مدارس نیز دانش آموزان خود را از دست دادند به طوری که اگر تا پیش از این مدارس روستایی دارای جمعیت کثیر دانش آموز از روستاهای اطراف بود و با کمبود فضا و معلم روبرو می شد حالا کلاسها در هم ادغام شده و مدیران به دنبال یافتن دانش آموز از روستاهای دیگر هستند.
همین مسائل باعث ادغام بسیاری از مدارس در بخش یا مرکز روستا و موجب تعطیلی مدارس نواحی دیگر شده است. این مدارس برای سالهای متمادی بدون هیچ گونه نگهداری و مراقبت و استفاده آموزشی در گوشه و کنار ایران قرار گرفته اند تا اینکه دولت به رغم سرمایه گذاری در این نواحی به فکر فروش مدارس برای تبدیل به احسن کردن اموال و املاک خود شد.
| ساخت بی حد و حساب مدارس در برخی از روستاها - به خصوص در مناطق مرکزی ایران- در حالی روی می دهد که هنوز برخی از دانش آموزان مناطق مرزی و محروم در مدارس کپری و نامناسب درس می خوانند و از کمبود وسایل آموزشی رنج می برند |
نمونه این مدارس را پیش از این خبرگزاری مهر معرفی کرده بود. مدارس آسارای چالوس کرج که اکثرا به دلیل نبود دانش آموز تعطیل شدند یا مدارس روستاهای چالوس که به رغم سرمایه گذاری خیرین مدرسه ساز طی سالهای گذشته، این روزها بدون هیاهیوی دانش آموزان منتظر واگذاری به بخش های دیگر از جمله مسافرتخانه ها و هتل های جاده ای هستند.
ساخت بی حد و حساب مدارس در برخی از روستاها در حالی روی می دهد که هنوز برخی از دانش آموزان مناطق مرزی و محروم در مدارس کپری و نامناسب درس می خوانند و از کمبود وسایل آموزشی رنج می برند.
فریدون واسعی مدیرکل دفتر حقوقی وزارت آموزش و پرورش در این باره به مهر گفت: هیچ کس حق فروش مدارس را به شکل خودسرانه ندارد چون فضای آموزشی متعلق به دولت است و کسی نمی تواند املاک دولتی را بفروشد."
اما هم اکنون بسیاری از مدارس روستایی که طی 6 تا 8 سال گذشته ساخته شده یا با قیمتهای بسیار کمتر از قیمت تمام شده ساختمان و زمین به ساکنان محلی فروخته شده اند یا همچنان بدون حضور دانش آموز خاک می خورند.
معاون عمرانی وزیر و رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس نیز در این باره به مهر می گوید: "سازمان نوسازی مدارس قبل از شروع طرح مطالعاتی ساخت یک مدرسه حتما مکان سنجی و نیاز سنجی می کند و پس از تصویب در مراجع ذی صلاح که استانداری نیز جزوه آن است، ساخت مدرسه را آغاز می کند."
مرتضی رئیسی می افزاید: "در روستاها نیز حتما استانداری ها باید اعلام نیاز کند و ما خودسرانه اقدام به ساخت مدرسه نمی کنیم."
رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس در پاسخ به این سئوال که تکلیف مدارسی که هم اکنون کاربری خود را از دست داده اند، چه می شود؟ گفت: ما تنها مسئول ساخت مدرسه هستیم و پس از آن اختیارات از حوزه ما خارج و به معاونت حقوقی و املاک وزارت آموزش و پرورش واگذار می شود.
اگرچه سالانه اعتبارات زیادی صرف ساخت و تجهیز مدارس در روستاها و شهرهای کوچک می شود تا فرزندان این مرز و بوم از نعمت یادگیری محروم نمانند اما باید این اعتبارات به درستی صرف شود تا از یک سو بخشی از کشور بدون مدرسه و با کلاس های کپری اداره نشود و از طرف دیگر منابع بیت المال هدر نرود.