شنیدن اجرای زنده موسیقی طعمی دارد که در آلبوم های موسیقی وجود ندارد و این همان عاملی است که سالن ارکسترهای بزرگ دنیا را با وجود تکرار آثار بزرگان پر می کند.

منوچهرصهبایی با بیان این مطلب به خبرنگار مهر گفت : در پاسخ به کسانی که از اجرا و تکرار قطعات آهنگسازان مشهور جهان و ایران انتقاد می کنند باید بگویم که تفاوت بسیاری میان شنیدن زنده یک اثر و شنیدن همان کار به صورت ضبط شده وجود دارد. دقیقا مانند این است که کسی بگوید وقتی میلیون ها کپی از آثار نقاشانی چون ونگوک یا داوینچی وجود دارد چه لزومی دارد برای دیدن اصل آن به موزه رفت؟

 

رهبر ارکستر سمفونیک تهران در ادامه افزود: شما برای دیدن یک اجرای زنده از خانه خود خارج می شوید و در میان همنوعان خود می نشیند و اجرایی زنده از یک اثر موسیقایی را با اتمسفری که در آن سالن وجود دارد می شنوید و همراه با آن حس نوازندگان و اطرافیان خد را احساس می کنید. چنین اتفاقی با اینکه شما یک آلبوم موسیقی را از فروشگاه بخرید و به تنهایی در منزل به آن گوش کنید بسیار متفاوت است.

 

این آهنگساز همچنین تصریح کرد: شما می توانید به جای اینکه به میدان میوه و تره بار بروید از کنسروهایی که از همان میوه ها درست شده استفاده کنید اما طعم واقعی میوه تازه حتما چیز دیگری است؛ شنیدن اجرای زنده موسیقی نیز طعم و لذتی دارد که با شنیدن آلبوم ها برای شنونده ایجاد نمی شود؛ درست به همین دلیل است که اجرای قطعات آهنگسازانی امثال موتزارت توسط ارکسترهای مختلف دنیا باز هم با استقبال بسیار زیاد مخاطبان روبرو می شود.

 

وی همچنین گفت : متاسفانه در تالار وحدت نیز از سیستم های پخش صدا استفاده می شود و این کار کنسرت را از آن حالت زنده بودن تا حدودی دور می کند. استفاده از بلندگو شبیه به این است که شما یک آلبوم را تهیه کنید و در منزلتان آن را با صدای بلند گوش کنید؛ این در حالی است که در کنسرت نباید هیچ واسطه ای میان گوش شنونده و ارکستر وجود داشته باشد.

 

صهبایی با اشاره به کنسرت هفته آینده ارکستر سمفونیک تهران در تالار وحدت گفت: ارکستر سمفونیک تهران نیز آثاری از آهنگسازان مشهور جهان مانند برامس و موتسارت را اجرا می کند که امیدوارم مورد توجه مخاطبان قرار بگیرد. من باز هم تاکید می کنم که اگر قرار باشد فقط همان قطعات ضبط شده از آثار آهنگسازان خریداری و شنیده شود که دیگر باید تمام ارکسترهای دنیا فعالیت هایشان را تعطیل کنند و مردم از لذت شنیدن اجرای آنها محروم بمانند.