احمد رضا احمدي :من و مسعود كيميايي جريان ساز هستيم

به گزارش خبرنگار سينمايي خبرگزاري "مهر" احمد رضا احمدي كه روز چهارشنبه در مراسم بزرگداشت مسعود كيميايي سخن مي گفت با بيان مطلب فوق خاطر نشان ساخت: من و مسعود شباهت هاي زيادي به هم داريم. هر دو براي كسب درآمد شروع به كار كرديم و مثل فيلمسازاني كه از طبقه اشراف وارد اين عرصه شدند نبوديم. ما هر دو زبان ديگري جز فارسي نمي دانيم. كيميايي فيلمنامه هايش را خود مي نويسد فقط در "سفر سنگ" و "داش آكل" از ادبيات استفاده كرد. در اين سالها منتقدين بارها به كيمياي گفته اند چرا خودش را تكرار مي كند. در جواب اين افراد بايد بگويم خيام 400 رباعي ندارد بلكه يك رباعي دارد. چون در تمام آنها يك فكر را انتقال مي داده. يا پل سزان نقاش در تمام عمرش فقط يك سيب را كشيد. من كلماتم را و كيميايي فيلم هايش را به قدري صيقل داده كه حالا بيشتر از پيش شفاف شده اند. ما روي سمبولسيم خط بطلان كشيديم. در فيلم هاي كيميايي هرچيزي  معناي خود را دارد نه معناي سمبليك.

او افزود: ما بلديم بنويسيم. در صدمين شماره مجله فيلم چندين هنرمند يادداشت داده بودند كه در ميان آنها نثر آقاي كيميايي بسيار قابل توجه بود. اما در همان شماره يك فيلمساز جهاني ايراني به جاي يادداشت عكسي فرستاده بود. اين مانند كسي است كه بلد نيست امضا كند انگشت مي زند. 
احمدي با اشاره به دوران جواني خود و كيميايي گفت: ملا حالا قرص مي خوريم، حوصله نداريم، به جاي پرسه زدن در خيابان ها گوشه خانه مي نشينيم. در اين ميان بايد بگويم خواهر مسعود ايران خانم همواره ياور ما بودند. من بيشتر از  نيما، از ايران خانم الهام گرفتم.
در ادامه اين جلسه كيميايي با اشاره به فعاليت هاي احمدي گفت: احمد خيلي زود پا به دنياي روشنفكران دهه چهل گذاشت. به شكلي احمد مرا با خود برد اما ما هيچ گاه از هم جدا نشديم.
او درباره تهمينه ميلاني گفت: سال 59 وقتي مي خواستم خط قرمز را بسازم دختري با دست هاي چسبي در حالي كه اعلاميه چسبانده بود با دسته گلي در دست به سراغم آمد. او در سينما همه چيز را ياد گرفت. از كار با آپارات تا تدوين و فيلمسازي.
ميلاني نيزبه عنوان ديگر سخنران مراسم به ذكر خاطرات خود از ديدن فيلم هاي كيميايي در زمان نوجواني پرداخت و گفت: آن زمان مردم كمتر كارگرداني را مي شناختند و بيشتر با بازيگران آشنا بودند. اما آقاي كيميايي تنها كارگرداني بودند كه مردم مي شناختند. نسل ما كمتر كتاب مي خواند اين فيلم هاي آقاي كيميايي بود كه ما را به بحث و گفت و گو وامي داشت.
در بخش ديگري از اين مراسم سعيد راد گفت: من افتخار مي كنم كه با آقاي كيميايي همكاري كرده ام. ما اخلاق سينما را از افرادي چون آقاي كيميايي آموخته ايم.

محمد رضا فروتن  كه در چند فيلم اخير كيميايي حضور داشته ديگر سخنران اين جلسه بود. او گفت: من آنقدر سواد ندارم كه در برابر اين جمع صحبت كنم. اما مي توانم بگويم خوشحالم كه شروع كارم با بهترين آدم ها بوده است.
در ادامه اين جلسه جواد طوسي  به نقد فيلم "خاك" پرداخت و در كنار آن سينماي كيميايي را مورد بررسي قرار داد. او از منتقدين خواست كه اگر انتقادي هم به كار كيميايي دارند جريان ساز بودن او را مدنظر قرار دهند و بدانند كه شايد  او تحت شرايطي  فيلم هاي تازه خود را ساخته كه چندان قابل كنترل نبوده . همچنين از منتقدين خواست تا فقط به لحاظ مضموني به آثار كيميايي نگاه نكنند چرا كه به اعتقاد او تكنيك و محتوا در سينماي كميايي مكمل هم هستند.
در پايان اين جلسه احمدي متني را كه در كتاب خود درباره كيميايي نوشته بود ، خواند. همچنين در اين جلسه كيميايي اعلام كرد كه چهار ساعت پيش "سربازهاي جمعه" پروانه نمايش در يافت كرد.
گفتني است پيش از آغاز جلسه فيلم خاك ساخته كيميايي  كه اقتباسي از داستان محمود دولت آبادي است به نمايش درآمده بود.