به گزارش خبرنگار مهر از تبریز، علی اصغر اکبرزاده صبح امروز در جلسه کارگروه حمایت از حقوق معلولین دفتر منطقه 7 کمیسیون حقوق بشراسلامی افزود: درحالیکه طی 30 سال گذشته با وجود رشد سریع جمعیت و جنگ تحمیلی، معلولیت سیری فزاینده داشته اما امکانات، قوانین و حمایت ها متناسب با این قشر از جامعه رشد نیافته است.
وی با بیان اینکه مهمترین مشکلات معلولان ناشی از موانع شهری است، تصریح کرد: اینان نه به خاطر محدودیت فیزیکی ناشی از معلولیت خود، بلکه به دلیل معلول بودن ساختار شهری از انجام فعالیت و خلاقیت، کار و زندگی در محیط شهری عقب می مانند.
اکبرزاده با اشاره به اینکه کودکان معلول از حق حضور در بسیاری از اماکن تفریحی، سینماها، پارکها و ورزشگاه ها محرومند افزود: یک فرد معلول مانند دیگر افراد دارای حقوقی است و یکی از ابتدایی ترین این حقوق دسترسی آسان به اماکن شهری است.
وی اظهار داشت: معلولان به هنگام خارج شدن از منزل با مشکلات عدیده ای مانند کوچه های باریک، مشکلات و موانع موجود در شبکه دسترسی پیاده رو شهری، مشکلات موجود در شبکه حمل و نقل شهری، وجود پله، جوی های آب بدون در نظر گرفتن پل ارتباطی رو برو می شوند.
رئیس جامعه معلولین استان آذربایجان شرقی خاطرنشان کرد: نگاهی به این موارد همه بیانگر در نظر نگرفتن حداقل حقوق شهری برای این افراد از سوی برنامه ریزان شهری است.
وی ادامه داد: در حالی که هدف این افراد بایدستی گونه ای از معماری باشد که برای کلیه افراد و از جمله معلولان و افراد دارای محدودیت های حرکتی قابل استفاده بوده و در رفت و آمد های روزانه آنان مشکلی ایجاد ننماید.
اکبرزاده تاکید کرد: جنبش های اجتماعی ملزم به شناسایی چنین مواردی بوده و باید موضع متناسب و آگاهی بخش برای مردم و مسئولان اتخاذ نمایند.
وی با اشاره به اینکه آمار معلولان مرد در ایران بیشتر از زنان بوده و بیش از 90 درصد مردان بیکارند افزود: با این وجود زنان معلول دچار مشکلات مضاعفی نسبت به مردان هستند.
اکبرزاده افزود: طبق ماده چهار "قانون جامع حمایت از حقوق معلولان"، معلولان می توانند در استفاده از امکانات ورزشی، فرهنگی و وسایل حمل و نقل دولتی ( مترو ، هواپیما ، قطار ) از تسهیلات نیم بها بهره مند گردند. این امر تنها توسط شرکت ایران ایر و آن هم برای پروازهای داخلی اجرا می شود و دیگر شرکتهای هوایی آن را اجرا نمی کنند.
نماینده تشکلهای معلولان استان نیازهای افراد معلول در محیط شهری را متنوع دانسته و ادامه داد: هنر معماری امروز که چکیده ای از اندیشه انسانها است، می تواند گامی بزرگ در راه توانبخشی، آسایش و استقلال معلولان به شمار رود.
وی با بیان اینکه زمانی یک بنا کامل محسوب می شود که آسایش تمامی افراد جامعه را فراهم نماید گفت: با کمال تاسف باید گفت که ما از این فلسفه بسیار دوریم ولی برای جبران هیچ وقت دیر نیست.
وی افزود: استفاده از پیاده رو ها، اشیای نصب شده روی دیوارها، تلفن، پارکینگ و فضای سوارکردن مسافر، ورودی مخصوص ویلچر از خیابان به پیاده رو، پله ها، آسانسور ها، بالابرنده ویلچر مخصوص اتوبوس و قطار، در ها و پنجره ها، ورودی ها، آبخوری ها، دستشویی و توالت، آینه دستشویی ها، وان حمام، دستگیره ها و نرده ها، زنگ های خطر، علایم خطر قابل لمس برای نابینایان، عابر بانک ها، اتاق پرو، رستوران ها و کافی شاپ ها، مراکز درمانی، مراکز اداری، کتابخانه ها، ایستگاههای حمل و نقل، وضو خانه ها می تواند مشکلاتی را در انجام فعالیت های عادی افراد دارای معلولیت به وجود بیاورد.
اکبرزاده مناسب سازی را به عنوان یکی از اصولی ترین ارکان حقوق معلولان دانست و گفت: به دلیل رعایت نکردن این اصل، معلولان از حاضر شدن در دانشگاه ها، اماکن عمومی و حتی مساجد معذور هستند.
وی هشدار داد: دور ماندن معلولان از فعالیتهای اجتماعیشان در دراز مدت باعث دوری آنها از محیط پیرامون و سایر افراد جامعه شده و اولین و تاثیرگذارترین مشکل اجتماعی، یعنی "انزوای اجتماعی" را برای آنان به ارمغان می آورد.
اکبرزاده با اشاره به اینکه 93 هزار دانش آموز معلول در مدارس استثنایی مشغول به تحصیل هستند، ادامه داد: به دلیل سنگین بودن هزینه های توانبخشی دانش آموزان استثنایی، پرداخت هزینه هایی چون ایاب و ذهاب خارج از توان اغلب خانواده هاست. این در حالی است که سازمان آموزش و پرورش استثنایی از چند سال پیش قول داد که مستمری ماهانه ای را به حساب دانش آموزان واریز کند که چنین موردی به صورت عینی کمتر مشاهده شده است.