اين شاعر و منتقد ادبيات در گفت و گو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر ، با بيان اين مطلب افزود : در كشور ما ، بيش از آنكه اين هنر ( شعر آئيني ) در اختيار شاعران باشد و آثاري از اين با حساسيت ها و قوت هاي ادبي توام شود ، به جامعه ي مداحان و ذاكران تعميم يافته ، در حالي كه ملاك و معيار اين عده براي گزينش شعر آئيني و خواندن آن درمراسم مختلف ، تكنيك هاي ادبي و فضاهاي عميق معنايي نيست ، آنها چيزهاي ديگري را ملاك اين گزينش قرار مي دهند و به همين دليل است كه مي بينيم آثاري سطحي با رويكرد شعر آئيني در اينجا و آنجا شنيده و خوانده مي شود كه در نهايت ؛ به نفع جريان ادبيات آئيني و عاشورايي نيست .
بيابانكي : متاسفانه ملاك مداحان و ذاكران در انتخاب اشعار ، اشك انگيز بودن آن اشعار است ، طبيعتا در چنين شرايطي ، شعرهاي قوي و حماسي تبليغ نمي شود . |
اين شاعر با تاكيد برنقش " ادبيات " آئيني در تحريف زدايي از فرهنگ عاشورايي ، ياد آور شد : در واقع " شاعر " آئيني بايد كار خودش را انجام بدهد و تلاش در توليد آثار ناب و مرتبط با ادبيات آئيني داشته باشد ، اهل ادب امروز بايد تمام تلاش خود را در ارائه ي چهره اي واقعي و شفاف از واقعه ي عاشورا و كربلا ، بدون تحريفات موجود به كار بگيرند .
بيابانكي با اشاره به ساختار كلي شعر آئيني گفت : " معشوق " در شعر آئيني ، در واقع به كسي اطلاق مي شود كه رابط بين ما و آسمانهاست ، شاعر آئيني ، درشعر خود رويكرد كلامي و ادبي متفاوتي را به كار مي گيرد ، اما در شعر جوانان تازه كار ، اين موضوع رعايت نمي شود و اصولا شاعر ، طرف خودش را به درستي نمي شناسد كه ادامه ي اين روند شعري ، هم شان با منزلت ، جايگاه و شخصيت والاي معصومين ( ع ) نيست ، شعر آئيني بايد از زباني ورزيده ، واژگاني رسا و پشتوانه ي فرهنگي محكم برخوردار باشد .