به گزارش خبرنگار مهر، شهرستان نظرآباد با وسعتی حدود 576کیلومتر مربع در جنوب غربی استان تهران و در موقعیت 50درجه و 30دقیقه طول جغرافیایی و 36درجه و 50 دقیقه عرض جغرافیایی و در ارتفاع 1340متری از سطح دریا واقع شده است. این شهرستان از شهرستان های غرب استان البرز بحساب آمده، از شمال به بخش مرکزی شهرستان ساوجبلاغ و سلسله جبال البرز و از جنوب به بخش اشتهارد از توابع شهرستان کرج و از شرق به بخش مرکزی ساوجبلاغ و از غرب به شهرستان آبیک از توابع استان قزوین محدود می باشد.
این شهرستان به مرکزیت شهر نظرآباد از دو بخش تنکمان و دهستان های سید جمال الدین و احمد آباد تشکیل می شود.
وجود جاده ترانزیت و قرار گرفتن شهرستان نظرآباد درکنار شاهراه ارتباطی و جاده ترانزیت (بزرگراه تهران- قزوین)و راه آهن (تهران- تبریز) در شمال شهرستان باعث گردیده شهرستان نظرآباد موقعیت منحصر به فردی در راه های مواصلاتی کشور داشته باشد. پروژه جاده نظرآباد به اشتهارد یکی دیگر از ارکان توسعه شهرستان می باشد.
وسعت شهرستان ،پراکندگی وگستردگی آثار طبیعی وتاریخی و تنوع آب وهوایی موجب گردیده شهرستان نظرآباد به یکی از قطب های گردشگری استان تبدیل شود.
روستای عشایری گُلدره
روستای عشایری گلدره در بخش مرکزی شهرستان نظرآباد از حوالی دهستان نجم آباد واقع شده است. تعداد زیادی شتر در این منطقه توسط ایل عشایری گلدره نگهداری می شوند. این روستا تنها روستای عشایری غرب استان البرز است که مرحله نخست مردم نگاری آن توسط سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری انجام شده است.
تینال تپه
یکی از روستاهای تاریخی نظرآباد ، روستای خرم آباد است. در فاصله 2000 متری جنوب غربی خرم آباد محوطه باستانی به نام تینال تپه قرار دارد که در دوران تاریخی و اسلامی دارای رونق بوده است. توجه به شواهد معماری و آثار سفالینه های مکشوفه در سطح و پیرامون تپه ، نشان از آثار دژ باستانی دارد. آثار موجود مربوط به دوره ساسانی و اشکانی می باشند. این اثر در سال 1356 به شماره 1378در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
محوطه باستانی ازبکی
براساس کاوش های صورت گرفته، محوطه باستانی ازبکی در برگیرنده شش هزار سال بقایای فرهنگی پیش از تاریخ و اوایل دوران تاریخی ایران از نیمه اول هزاره هفتم تا نیمه نخست هزاره اول پیش از میلاد مسیح یعنی دوران مادها است. ازبکی محوطه باستانی گسترده ای برابر با صد هکتار و ۱۰ تپه ارزشمند است که شش تپه از آن را گروهی از باستان شناسان ایرانی به سرپرستی دکتر یوسف مجیدزاده ( از سال ۱۳۷۷تا ۱۳۸۴) حفاری کرده اند.
« یان تپه» یکی از تپه های باستانی این محوطه است که در ۷۰۰متری تپه مرتفع (دژ مادی) قرار دارد. در این تپه کم ارتفاع بقایای کهن ترین روستای ایران متعلق به دوره های فرهنگی هزاره هفتم و ششم پیش از میلاد شناسایی شده است. کهن ترین خشت های دست ساز بشر از« یان تپه» کشف شده است. این در حالی است که کهن ترین خشت های شناخته شده در فلات مرکزی ایران تا پیش از حفریات محوطه ازبکی تنها از تپه سیلک در نزدیکی کاشان و تپه زاغه در دشت قزوین به دست آمده بود. آثار محوطه ازبکی به شکل یک روستای کوچک پیش از تاریخی به وسعت تقریبی یک هکتار است. شواهد نشان می دهد که ۱۵ تا۲۰ خانوار در این روستا ساکن بوده اند. خشت های نه هزار ساله یان تپه بیشتر پوک هستند و چون با دست شکل گرفته اند، اندازه ها و ابعاد مختلفی دارند. همچنین آثار معماری این تپه نشان دهنده دوره آغاز خشت سازی در ایران است چرا که هنوز ساکنان آن با تکنیک معماری و دیوار سازی به طور کامل آشنایی نداشتند و خشت ها را با دست شکل داده و بر روی هم می چیدند. طی کاوش های صورت گرفته آثاری از وجود سقف در هیچ یک از خانه های یان تپه به دست نیامده است بلکه کوچکی بیش از حد معمول آنها اشاره بر سرپوشیده بودنشان با وسایل بسیار ابتدایی مانند شاخ و برگ درختان و به احتمال اندودی از گل یا کاهگل بر روی آنها دارد. در این سکونتگاه، مردم مردگان خود را در کف اتاق های مسکونی دفن کرده و سپس کف آنها را خشت فرش می کردند.
یخچال روستای نجم آباد
در یک کیلومتری روستای نجم آباد در میان زمین های کشاورزی، آثاری از یک یخچال قدیمی را خواهید دید. تنها آثار به جای مانده ازیخچال، بخشی از دیواره های یخچال است. تمام بنا از خشت و ملاط گل ساخته شده ولی در پایه های یخچال به دلیل ارتباط بدنه با آب و رطوبت از مصالح آجری بهره گرفته اند.
امامزاده چهل دختر
این اثر تاریخی-مذهبی از بناهای قدیمی منطقه می باشد که تاریخ ساخت آن به قرن هشتم هجری قمری می رسد اگر چه در طی زمان ، بسیاری از نقاط آن مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته و این تعمیرات تا قرن 12 هجری قمری نیز ادامه یافته است. امروزه این امامزاده یکی از بناهای آرامگاهی ارزشمند تاریخی ، فرهنگی منطقه نظرآباد به شمار رفته، روزانه تعداد زیادی زائر را به سوی خود جلب می نماید. این اثر در سال 1388به شماره 26970در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
امامزاده ابراهیم(ع)
این بقعه در فاصله دو روستای تنکمان و کریم آباد واقع شده است. وجود درختان کهنسال پیرامون این بقعه ، فضای زیبائی را ایجاد کرده است. مصالح اصلی بنا خشت و کاهگل بوده، به سبک دوره صفویه ساخته شده است. گنبد این بقعه مخروطی شکل است و قدیمی ترین سنگ قبر موجود در آن ، سال 1216 هجری را نشان می دهد. طبق آثار و شواهد تاریخی ، بنای فوق در طول حیات خود چندین بار مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته است و قسمت هایی به آن افزوده شده است. این اثر در سال 1386 به شماره 19167 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
امامزاده ابوالحسن (ع)
این بنا در روستای مسکین آباد واقع در شهرستان نظرآباد قرار دارد. ساختمان آن با توجه به سبک معماری ، تزئینات آجری و نقاشی های موجود در بدنه از زیباترین امامزاده های منطقه نظراباد به شمار رفته، تنها امامزاده ای است که در ورودی حیاط آن چند اتاق به عنوان زائر سرا احداث شده است. این بنا را می توان یکی از بناهای زیبای منطقه به شمار آورد. این اثر در سال 1388 به شماره 26966 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.