به گزارش خبرنگار مهر، مراسم بزرگداشت علیرضا قزوه شب گذشته دوشنبه 26 فروردین در تالار سوره حوزه هنری و با حضور جمع کثیری از شاعران و مدیران فرهنگی برگزار شد.
در این مراسم و پس از سخنرانی محسن مومنی شریف، رئیس حوزه هنری، حسین اسرافیلی که به دلیل کسالت با واکر در این مراسم حاضر شده بود در سخنانی اظهار داشت: در طول سال‌های گذشته آنچه از قزوه دیدم جز صداقت نبوده است. خیلی‌ها را دیدم که دلسوز هستند و کتاب منتشر می‌کنند، اما علیرضا قزوه در میان آنها از حیث دلسوزی که برای کار در مسیر اعتلای زبان و ادبیات فارسی دارد، بدون شک سرآمد است.
وی با اشاره به اینکه بسیاری از شاعران جوان کشور وامدار قزوه هستند، افزود: من بدون هیچ اغراقی قزوه را به عنوان استاد خودم قبول دارم؛ چون از او بسیار آموخته‌ام و خواهم آموخت و باور دارم معرفت و فتوت او نسبت به ادبیات بسیار زبانزد است.
اسرافیلی همچنین تاکید کرد: قزوه اگرچه شاعری است که اعتراض می‌کند، اما این اعتراض از حنجره خودی است و از سر دلسوزی برای کم رنگ شدن ارزش‌ها بیان می‌شود.
قزوه؛ یکی از چهار شاعر متفاوت ایران
در ادامه این مراسم محمد رضا عبدالملکیان نیز به سخنرانی پرداخت.
وی با اشاره به شان و شخصیت علیرضا قزوه گفت: قزوه به دلیل خلاقیت، تفاوت و اثرگذاری در کارش از شاعران برجسته ایران در چند دهه اخیر و یکی از چهار شاعر متفاوت ایران است. جدا از این او قلم روانی دارد و بر خلاف بسیاری از شاعران که در لحظاتی از زندگی خود شاعرند در بیشتر لحظات زندگی‌اش شاعر بوده است.
عبدالملکیان افزود: قزوه به راحتی می‌نویسد و متن‌های او کمتر نیازی به ویرایش دارند. در کنار این موضوع، متن‌های او نیز زبانی متفاوت دارد.
وی در ادامه به شخصیت فرهنگی قزوه اشاره کرد و گفت: از حیث دارا بودن شخصیت فرهنگی قزوه تنها شاعری است که در سال‌های پس از انقلاب می‌توان به او چنین لقبی دارد. از سویی در سال‌های دفاع مقدس به همراه زنده‌یاد احمد زارعی توانستند بین جماعت دانشگاهی و شاعر و نویسنده با جبهه و فرهنگ آن پیوند بزند و در سال‌های پس از آن نیز مجموعه 150 دفتر شعر را در نشر تکا منتشر کرد که اگر بخواهیم 90 درصد از شعر معاصر ایران را یکجا داشته باشیم می‌توانیم در میان آنها بجوییم‌شان.
عبدالملکیان همچنین از تلاش‌های قزوه در دوران حضور به عنوان رایزن و فعال فرهنگی در تاجیکستان و هند تقدیرکرد و فعالیت‌های ادبی قزوه در نشریاتی مانند روزنامه اطلاعات را اتفاقی ادبی معرفی کرد که بسیاری از شاعران گمنام و کمتر شناخته شده کشور را به جامعه معرفی کرد.
مانند قزوه دلسوزی برای ادبیات انقلاب وجود ندارد
در ادامه این مراسم کریم نجفی برزگر رایزن فرهنگی سابق ایران در هند و معاون فعلی معاون امور بین‌الملل سازمان فرهنگ و ارتباطات نیز به سخنرانی پرداخت.
وی با اشاره به دوران چهارساله حضورش در هند گفت: در آن سال‌ها قزوه را شخصیتی دیدم که همه زندگی‌اش را صرف معرفی ادبیات انقلاب اسلامی کرد. در موارد فراوانی شاهد بودم که تا پاسی از شب و گاه تا اذان صبح در دفترش کار می‌کرد و تعطیلی برای خودش متصور نبود و اینگونه همه زندگی‌خودش را صرف ادبیات انقلاب کرد.
نجفی ادامه داد: یکی از خوشحالی‌های من حضور متعدد شاعران انقلاب در هند به واسطه حضور قزوه در این کشور بود که منجر به معرفی آثار آنها در این کشور شد و ارتباط خوبی میان دانشگاهیان هند با آنها به وجود آمد و من به جرات می‌گویم که از ابتدای انقلاب اسلامی تا به امروز ندیدم که فردی بتواند در جایگاه یک مدیر فرهنگی اینچنین منشاء اثرگذاری باشد.
معاون امور بین‌الملل سازمان فرهنگ و ارتباطات افزود: تا پیش از حضور قزوه در هند شخصیت بیدل دهلوی در هندوستان شناخته شده نبود و حتی در محل ولادتش در عظیم‌آباد پتنا هم او را نمی‌شناختند، اما قزوه توانست با ایجاد انجمن ادبی بیدل در شهرهایی چون بنارس، لکنو، علیگر، کلکته و... بار دیگر این شاعر را معرفی کند و به قول معروف شوری بیافریند که علامه اقبال همیشه عنوان می‌کرد به دنبال آن است.
نجفی همچنین تلاش‌های قزوه برای برگزاری مراسم تجلیل از شاعران برجسته شبه قاره و تلاش برای انتشار آثار شاعران انقلاب در هند و نیز بازنشر آثاری چون نسخه‌های ممتاز از بیدل دهلوی را ستودنی عنوان کرد و گفت: او به دانشجویان زبان فارسی در هند روحیه داد که بتوانند به فارسی شعر بگویند و شاعر شوند و به نظرم این همان مصداق عینی تحقق کلام رهبری است که فرمودند باید زبان هنر را در خدمت انقلاب قرار دارد.