مدیون اساتیدم هستم/ فرهنگ ما گمنامانی دارد که نه نام دارند و نه نان

به گزارش خبرنگار مهر علیرضا قزوه که عصر روز دوشنبه در تالار سوره حوزه هنری با حضور جمع کثیری از اهالی فرهنگ و ادب از جمله وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس حوزه هنری مورد تکریم قرار گرفت، در سخنان خود در بخش پایانی مراسم  بزرگداشت خود با تشبیه این نوع مراسم ها به مراسم ختم و شب هفت گفت: من از جناب آقای دعایی و حسینجانی که در این مراسم سخن گفتند تشکر می کنم بویژه آقای حسینجانی که فرزند رنج است و همواره برای من حرفهای تازه داشته است.

وی افزود: در طول زندگی ام خیلی ها برای من معلم بودند از جمله علامه حسن زاده آملی. یادم هست یک بار که برای برگزاری مراسم بزرگداشت‌شان به خدمت ایشان می رسیدیم 20 کیلومتر مانده به آمل به استقبال من و دوستانم آمدند و امروز  اگر می خواستم با همان نیت جلو بروم و شاگرد آن مکتب باقی بمانم باید دست همه حاضران این مراسم را می بوسیدیم.

قزوه ادامه داد: معلم دیگر من طاهره صفارزاده بود که وقتی ستاد چهره های ماندگار من را واسطه کرد تا او را راضی کنم که به مراسم بیاید به من تشر زد و گفت: وقتی مردم کشورم در چنین وضعیت اقتصادی هستند آیا رواست که من جایزه بگیرم.

وی افزود: در روزهای جنگ مرحوم سید حسن حسینی همیشه به من می گفت از اسمم خجالت می کشم چون همیشه از من جلوتر است پس باید خودم هم با او بروم؛ این جمله همیشه در گوشم زنگ می زند و یا زمانی که شنیدم مرحوم قیصر امین پور با وجود بیماری، دیالیز خود را عقب انداخت تا زمان بیشتری را در کنار یک شاعر جوان بماند و شعرش را بشنود.

قزوه ادامه داد: واقعا می دانم که کاری نکرده ام و گمنامان بسیاری هستند که بیشتر از من کاری کرده اند و در اوج سختی نه نان داشتند و نه نام.

وی در پایان گفت: آقای حسینجانی همیشه به من می گوید بسیاری درباره تو غلو می کنند و بسیاری هم کوچکت می شمارند اما من امروز می گویم که کسی نیستم و خاک پای همه شما هستم.