به گزارش خبرنگار مهر نشست اقتباس ادبی از آثار دفاع مقدس صبح امروز یکشنبه 15 اردیبهشت با حضور کیومرث پوراحمد و حبیب احمدزاده در غرفه انتشارات سوره مهر برگزار شد.
در این نشست حبیب احمدزاده در سخنانی اظهار داشت: اصول اقتباس ادبی برای ساخت اثر سینمایی در همه جای جهان یکی است اما مساله اصلی این است که کارگردان و نویسنده اثر باید با یکدیگر به نوعی تعامل برسند و در قالب یکسری جهارچوب‌های فکری مشخص دست به تولید اثر ادبی بزنند.
وی افزود: در مورد اقتباس سینمایی از داستان‌های دفاع مقدس باید یک اصل را همواره مد نظر داشته باشم و آن نوشتن به شکلی است که از یک سو جنگیدن را تکریم نکنیم و از سوی دیگر رشادت‌های رخ داده در آن را به تصویر بکشیم.
احمدزاده ادامه داد: مشکل اصلی فیلمنامه‌نویسی جنگ کمبود سوژه نویسندگان ما در سال‌های پس از جنگ بود. آنها به طور معمول در سال‌های دفاع مقدس به ساخت آثار تبلیغی و عادت کرده بوند که البته ساختشان لازم بود ولی در سال‌های پس از آن به دلیل نبود تعریف درستی از دفاع مقدس در میان نویسندگان ما، آثار سینمایی ساخته شده عمدتا برداشتی بد از آثار آمریکایی بود که در آن از بودن در جنگ احساس ندامت می‌شد در حالی که این نگاه نسبتی با جامعه ما که نبردی در هشت سال دفاع مقدس پیش گرفت، ندارد.
نویسنده رمان «شطرنج با ماشین قیامت» افزود: تقابل میان رزمنده‌ها و دفاع مقدس در سال‌های دفاع مقدس موضوع نامبارکی است که در برخی آثار سینمایی پس از دفاع مقدس دیده شد و با غفلت ما ترویج نیز پیدا کرد.
وی تصریح کرد: در ادبیات و سینمای دفاع‌مقدس ما، امروزه سه نوع شخصیت باید حتما حضور داشته باشند. نخست رزمنده‌هایی که قطع نخاعی هستند و انگار باید باشند تا یک اثر ارزشی شود. دوم رزمنده‌هایی که انگار تا با زندگی دنیایی و اجتماعی برخورد کرده‌اند، فاسد شده‌اند و معنویت ندارند و سوم رزمنده‌هایی که دائم ناراحتند که چرا جنگ تمام شده است و حرف‌های جاهلانه می‌زنند. در این وضعیت نسل جدید حق دارد که بگوید اگر عاقبت شما این است من نمی‌خواهم چنین عاقبتی داشته باشم.
احمدزاده ادامه داد: سینمای دفاع مقدس سال‌هاست که دچار ویروس مظلوم‌نمایی شده است و همه حاضران در آن دوست دارند درباره آدم‌ها و موقعیت‌های آن مظلوم‌نمایی و برای رزمنده حاضر در آن دلسوزی کنند. این مساله باید آسیب‌شناسی شود تا راهمان بیش از این به سمت ترکستان کج نشود.
وی همچنین گفت: ما ملتی هستیم که اساسا از نظر مطالعه بسیار تنبل شده‌ایم و برای همین است که شاعر زیاد داریم. شعرا بیشتر اهل نوشتن هستند و نه خواندن ولی نویسنده باید برای نوشتن زیاد مطالعه کند. در این جامعه سواد کم می‌شود و همه اهل خاطره‌گویی می‌شوند. امروز حتی بسیاری از کارگردان‌های ما را به زور هم نمی‌شود کتابخوان کرد ولی باور دارم که با رجوع به متن‌های خاطره منتشر شده از دفاع مقدس می‌شود به نکات تازه‌ای برای ساخت یک اثر سینمایی رسید. لاقل من ترجیح می‌دهم این کار را بکنم چون خاطره نسبت به داستان با واسطه کمتری به دست ما می‌رسد.