عبدالرضا کرباسی در گفتگو با خبرنگار مهر، با بیان اینکه كشورمان دارای نوار ساحلی حدود 5 هزار كیلومتر در دریای عمان و خلیج فارس و 800 كیلومتر در دریای خزر است، اظهار داشت: در سه دهه گذشته فعالیت های توسعه ای در نوارهای ساحلی كشور رشد روزافزونی داشته كه مدیریت محیط زیست كشور را به تدوین برنامه مدیریت محیط زیست دریایی ملزم کرده است که به منظور شناسایی و تجزیه و تحلیل عوامل، الگوها و دستورالعمل هایی برای رسیدن به توسعه پایدار، برنامه ریزی استراتژیک در توسعه اقتصادی و محیط زیست در دستور كار این سازمان قرار دارد.
معاون دریایی سازمان محیط زیست، عوامل درونی محیط زیست دریایی شمال و جنوب کشور را در تدوین برنامه های این حوزه اثربخش عنوان کرد و افزود: ایجاد بخش محیط زیست دریایی در بدنه ادارات کل و اشتغال نیروهای کارشناسی در جهت ارتقای دانش زیست محیطی دریایی و ساحلی و به کارگیری آن در فرآیندهای عملیاتی از مهم ترین برنامه هایی بود که در سال گذشته به آن دست یافتیم.
تأکید بر حفاظت از سواحل دریایی کشور در برابر تخریب های اكوسیستمی ساحلی و دریایی
وی با تأکید بر حفاظت از سواحل دریایی کشور در برابر تخریب های اكوسیستمی ساحلی و دریایی اظهار داشت: تخریب این اکوسیستم ها در اثر ورود آلودگی های نفتی ناشی از اكتشاف، استخراج، انتقال، پالایش، خطوط انتقال، تصادف نفتكش ها، قاچاق سوخت، پساب صنایع نفت و سایر آلودگی ها مانند تخلیه زباله و موادزاید، مانورهای نظامی و انفجارات، موارد اتفاقی غرق شدن شناورها و لنج ها، آلودگی های حرارتی، آلودگی ناشی از لایروبی، فعالیت های کشاورزی به این محیط ها و در نهایت از بین رفتن تنوع در زیستگاه ها کمک می کند.
ضرورت ایجاد پایگاه اطلاعات داده مکانی محیط زیست دریایی
کرباسی ایجاد پایگاه اطلاعات داده مکانی محیط زیست دریایی کشور را ضروری دانست و تصریح کرد: مدیریت محیط زیست ساحلی - دریایی زمانی قابل اجرا است كه با ایجاد زیر ساختهای اطلاعاتی و ارتباطی، پایگاه داده مكانی به عنوان مبنای تصمیم گیری برای فعالیت های اجرایی ایجاد شود. در واقع مدیریت كارآمد و موثر محیط زیست دریایی بدون دسترسی به پایگاه داده مكانی، غیر ممكن است.
تشریح نقاط ضعف سازمان های درگیر در امور محیط زیست دریایی
وی نبود امکانات کافی از جمله خودروها و شناورهای تحقیقاتی برای گشت و کنترل و نظارت زیست محیطی، فقدان نمایشگاه تاریخ طبیعی آبزیان (جانوران و گیاهان آبزی)، فقدان تشکیلات معاونت محیط زیست دریایی در اداره کل حفاظت محیط زیست استان، فقدان ایستگاه ها و آزمایشگاه های دریایی، ناکافی بودن تعداد نیروهای کارشناسی با تخصص های مرتبط، نا آشنایی نیروهای محیط بانی اداره کل با ضوابط و اصول پایش محیط زیست دریایی و عدم مداخله این نیروها در این حوزه، نبود پژوهشکده محیط زیست دریایی خزر، عدم بهره مندی کافی از ظرفیت ها و قابلیت های محیط زیست دریایی در راستای کاهش ترافیک جاده ای توسعه گردشگری، عدم توجه کافی نسبت به اثرات تعیین کننده محیط زیست دریایی بر اقلیم، محیط زیست و اقتصاد ، عدم توجه کافی به حساسیت ها و محدودیت ها ی محیط زیست دریایی در خلال پیگیری روند توسعه اقتصادی در این حوزه را به عنوان نقاط ضعف سازمان های درگیر در امور محیط زیست دریایی اعلام کرد.