به گزارش خبرنگار مهر، محمد رویانیان که به عنوان مدیری سیاسی و غیرورزشی مدیریت پرسپولیس را برعهده گرفت یکسال و چند ماه پس از حضورش در ورزش با کارشکنی همان عده ای مواجه شده که او را راهی فوتبال کردند و حالا که او به شناخت خوبی از وضعیت باشگاه و فوتبال ایران رسیده است، تمام تلاششان را به کار برده اند تا هر طور شده او را برکنار کنند. این تصمیم بیشتر از آنکه بر اساس منطق و با چاشنی عقلانیت باشد، به خاطر مشکلاتی است که رویانیان با برخی افراد نزدیک به دولت دارد.
رویانیان در طول 20 ماه حضورش در فوتبال به خاطر تجربه کمی که در این حوزه داشت هزینه‌هایی را روی دوش باشگاه پرسپولیس و بیت المال گذاشت تا کمی کار را یاد بگیرد و آزمون و خطاهایش را انجام دهد. او یک سرمربی خارجی آورد که تصور می کرد می تواند تیمش را به قهرمانی برساند اما نه تنها پیش بینی اش درست از آب در نیامد بلکه بازیکنان تاثیرگذاری هم که خریداری کرده بود به خاطر عملکرد ضعیف کادر فنی کم اثر و بی روحیه در اختیار تیم ملی قرار داد و تیم ملی که متعلق به یک کشور است هم از این اشتباهات لطمه خورد.
با همه نقایصی که در عملکرد رویانیان وجود دارد اما از آنجا که او مدیری عملیاتی و کاربلد در حوزه های مختلف است توانست اقدامات مثبت زیادی را در باشگاه پرسپولیس پی ریزی کند که قطعا با رفتن او این طرح های درست و اصولی نیمه کاره رها شد. او آکادمی فوتبال پرسپولیس که نیاز هر باشگاهی است را تاسیس کرده، به پیشکسوتان احترام ویژه گذاشته، تیم های پایه را سروسامان داده، ساختار باشگاه را اصلاح کرده و تلاشش را برای حرفه ای کردن پرسپولیس انجام داده است.
حالا که رویانیان به پختگی رسیده و می داند که دیگر نباید کدام اشتباه 20 ماه گذشته اش را تکرار کند، همان عده ای که حامی او بودند حالا به دشمنانش تبدیل شده اند و می خواهند برکنارش کنند تا اول از همه پرسپولیس از این تغییرات لطمه بخورد. مسئولانی که رویانیان را برای نجات پرسپولیس فرستاده بودند 15 روز قبل از فینال جام حذفی که می توانست سند موفقیت رویانیان و گل محمدی را امضا کند به نیروهای مسلح نامه می زنند و اعلام می کنند که ماموریت رویانیان در فوتبال پایان یافته است.
بدون شک این تغییرات پرتعداد و زودهنگام که از پرسپولیس محله بروبیا ساخته بجز اینکه به پیکر این باشگاه پرطرفدار لطمه بزند هیچ ثمر دیگری ندارد. ثبات مدیریتی که مسئولان از آن حرف می زنند با اقداماتی که انجام می دهند حکم همان کشکی را دارد که مدیر فنی در فوتبال ایران دارد. باشگاهی که هر سال یک مدیرعامل عوض می کند و در طول دو سال گذشته چهار سرمربی عوض کرده است، چطور می تواند هواداران میلیونی اش را راضی کند؟
مسئولانی که مردم را ولی نعمت خود می دانند اینجا که پای منافع شخصی شان و مشکلاتشان با یک مدیر به میان می آید، مردم را فراموش می کنند و حاضرند به خاطر برکنار کردن رویانیان خواسته های مردم که ثبات مدیریت در باشگاه پرسپولیس است را قربانی کنند. به راستی گناه مردم و هواداران پرسپولیس که با هزار عشق و امید اتفاقات این تیم را دنبال می کنند چیست که یکسال نمی توانند آب خوشی از گلو پایین ببرند؟
قطعا رویانیان هم در طول مدیریتش در پرسپولیس اشتباهاتی داشت که حالا دیگر نمی خواهد آنها را تکرار کند. شاید او حالا بهتر از مدیر بعدی می داند که نباید خیلی به دنبال راضی کردن پیشکسوتان همیشه منتقد باشد و باید از یحیی گل محمدی جوان حمایت می کرد که خودش سرمنشا حمایت از ثبات در فوتبال باشد. رویانیان حالا که تجربه خوبی کسب کرده نباید از فوتبال و پرسپولیس برود. این را باید مسئولان به خاطر مردم انجام دهند و اجازه بدهند وی همچنان مدیرعامل بماند و کارهای نیمه کاره اش را تمام کند.