به گزارش خبرنگار مهر، از 21سال پیش که ضرورت احداث سازه ای نمادین برای تهران مطرح شد، چندین شهردار پایتخت درگیر یک پروژه عظیم ملی شدند. بنای عظیمی طراحی شد که مردم حدود ۱۴ سال، ذره ذره بالا رفتنش را تماشا کردند، کسی از داخل آن خبر نداشت، اصلا کمتر کسی به سازه بلند و شکل‌نگرفته عظیمی که قرار بود از دل زمین تپه های کوی نصر سر بر آسمان بساید، اهمیت می داد. کسی نمی توانست پیش بینی کند که روزگاری هر ایرانی بتواند کلانشهر تهران را با همه متعلقات، زیر پایش حس کند. اغلب شفت بتنی ۳۱۵ متری‌اش را دیده بودند، اما نمی دانستند که شفت برج های مخابراتی، فقط برای انتقال به سازه راس برج کاربرد دارد و نمی دانستند که صعود به آسمان، از طریق همین شفت استوانه‌ای و با سرعت هفت متر در ثانیه میسر است. امروز، سه سال از تولد برج میلاد تهران می گذرد و دیگر شهروندان به بودن سازه مرتفعی میان منظر شهرشان عادت کرده‌اند.
مدیریت شهری از سال ۷۱ به دنبال احداث سازه‌ای به عنوان نماد شهر تهران بود و به همین منظور، مطالعات مکان‌یابی برای ساخت برجی در آن مقطع زمانی آغاز شد. از میان ۱۷ کاندیدایی که در فاز مطالعاتی مناسب این منظور شناخته شده بود، چهار منطقه شامل تپه‌های عباس آباد، لویزان، یوسف آباد و کوی نصر به عنوان گزینه‌های برتر برای ساخت برجی با کاربری غالب مخابراتی ـ تلویزیونی پیشنهاد شد. در نهایت به دلیل برخی ویژگیهای فنی واقتصادی و نیز ارتفاع تپه‌های کوی نصر در جنوب بزرگراه شهید همت، این منطقه انتخاب شد.
فاز عملیاتی ساخت پنجمین برج بلند مخابراتی جهان در پایتخت، از سال ۷۴ آغاز شد و حدود ۱۴ سال به طول انجامید. برج ۴۳۵متری تهران پس از برج‌های مخابراتی گوانجوی چین، تورنتوی کانادا، مسکوی روسیه و شانگهای چین، روی پله پنجم ارتفاع ایستاده است.
تا چند سال پیش، شهروندان برج در دست احداث تهران را به نام پیمانکار آن یعنی «یادمان‌سازه» می‌شناختند. اما در نهایت با تصویب شورای اسلامی شهر تهران در سال ۷۸ و به پاس گرامیداشت یکصدمین سالروز میلاد امام خمینی (ره)، سازه نمادین شهر تهران«میلاد» نام گرفت.
مثل هر پروژه کلان دیگری چندین بار از وعده افتتاح برج ۱۶۱هزار تنی تهران گذشت و افتتاح نشد. تا اینکه بالاخره اواسط مهر ماه سال ۸۷، یعنی درست سه سال پیش برج میلاد با شعار «آسمان نزدیک است … » رسما افتتاح شد و پنج روز پس از آن، یعنی ۲۲ مهرماه نیز، بازدیدعمومی بخش‌هایی از برج آغاز شد.
در آن ایام تنها شرایط بازدید از تراس رستوران VIP برج میلاد در ارتفاع ۲۹۲ متری فراهم بود و بقیه قسمت‌های برج به بهره‌برداری نرسیده بود.
بازدید از برج میلاد تا اردیبهشت سال ۸۹ به دلیل انجام عملیات عمرانی برای تکمیل بخش‌های مختلف برج، تنها سه روز در هفته و به مدت سه ساعت میسر بود اما به تدریج زمان‌های پیش‌بینی شده برای بازدید افزایش یافت، تا اینکه در بهمن ۸۹ امکان بازدید از برج میلاد در همه روزهای هفته و تا ۱۰ ساعت در روز، فراهم شد.از ابتدای فرودین ماه سال 90، ساعات بازدید از برج میلاد به ۱۲ ساعت در روز افزایش یافت و شهروندان توانستند از ۹ تا ۲۱ از برج میلاد بازدید کنند.
بزرگترین سازه راس در میان برج های مخابراتی جهان، به میلاد تعلق دارد
سازه راس برج میلاد ۱۲ طبقه و مجموعا ۱۲هزار متر مربع مساحت دارد. این سازه، بزرگترین سازه راس در میان برج‌های مخابراتی جهان است که می‌تواند همزمان یکهزاروپانصد نفر را میزبانی کند. در این میان، امکان بازدید عمومی از هشت طبقه سازه راس برج میلاد وجود دارد و چهار طبقه دیگر به منظور استفاده‌های فنی، رسانه‌ای و مخابراتی پیش‌بینی شده است.
یکی از مهمترین کارکردهای برج‌های مخابراتی در همه کشورها، استفاده از امکانات مخابراتی و ارسال داده دکل آنتن این برج هاست. دکل آنتن برج میلاد به ارتفاع ۱۲۰ متر از ۳۶۰هزار قطعه فولاد و پیچ و مهره ساخته شده و وزنی معادل ۳۵۰ تن دارد. این دکل در چهار قسمت طراحی و ساخته شده که قسمت زیرین آن به طول ۷۰ متر به صورت مشترک توسط صداوسیما و کاربران مخابراتی و ارسال داده بهره برداری خواهد شد. اما سه قسمت فوقانی دکل به آنتن تلویزیونی آنالوگ و دیجیتال اختصاص داده شده و به اجاره سازمان صداوسیما درخواهد آمد.بر این اساس، دو طبقه از سازه راس برج میلاد نیز، به سازمان صداوسیما و کاربران مخابراتی و ارسال داده اختصاص داده شده است.
صعود به راس برج میلاد با سرعت هفت متر بر ثانیه
بستون بتنی برج میلاد شامل شش آسانسور با ظرفیت هر یک ۲۴ نفر و با سرعت هفت متر بر ثانیه است که بازدیدکنندگان را ظرف یک دقیقه به سازه راس برج منتقل می کند. این ستون اما، سوار بر سازه‌ای در قسمت تحتانی برج میلاد است که شش طبقه دارد.
طبقه منفی دو این سازه به منظور نگهداری از اطلاعات دستگاه های خاصی همجون نیروهای مسلح و بانک‌ها پیش بینی شده است.
طبقه منفی یک نیز، به واحدهای اداری تعلق دارد. در طبقه همکف که لابی برج محسوب می شود، یک آبنما و دو شعبه بانک مستقر است و به عنوان محل انتظار بازدیدکنندگان مورد استفاده قرار می گیرد. اما اصلی ترین قسمت سازه راس شاید، سه طبقه روی لابی باشد که هفت هزار متر مربع مساحت دارد و قرار است به اجاره واحدهای تجاری دربیاید.
احترام، مهمترین وجه تمایز واحدهای تجاری و تفریحی برج میلاد با دیگر مراکز گردشگری
بسیاری برج میلاد را مهمترین مرکز فرهنگی،اجتماعی تهران می داند، مهمترین وجه تمایز برج میلاد با دیگر مجتمع های تجاری، تفریحی و گردشگری «احترام» بربه شهروندان است و شاخصه دیگرپاکیزگی است .
فرزاد هوشیار،مدیرعامل برج میلاد تهران با بیان اینکه،ششمین برج مخابراتی دنیا حالا به عنوان قطب گردشگری مدرن شهر تهران شناخته می شود،می گوید: برج میلاد تهران امکانات مختلف فرهنگی، هنری، تفریحی بسیار زیادی برای گردشگران دارد و با توجه به اینکه راهنمایان گردشگری این برج علاوه بر تسلط به زبان انگلیسی به بیش از هشت زبان مختلف دنیا مسلط هستند، می تواند میزبان گردشگران کشورهای مختلف باشد.
برج میلاد تهران حالا دیگر میزبان مسافران و گردشگرانی است که از کشورهای دور و نزدیک برای تماشای جاذبه های مختلف ایران به این کشور سفر می کنند. از نکات جالب توجه آن است که بسیاری از آنها برج میلاد پایتخت را نه به عنوان برج مخابراتی بلکه به عنوان یکی از اماکن گردشگری پایتخت شناخته و بازدید از آن را در برنامه سفر خود قرار می دهند. نوروز امسال نیم میلیون نفر از این برج بازدید کرده اند و بعد از ایام تعطیلات نیز 570 هزار نفر به تماشای نماد تازه پایتخت رفته اند .