بابک نیکطلب، شاعر کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به اینکه تعداد داستانها و مجموعه شعرهایی که درباره بزرگان دینی و رویدادهایی چون واقعه عاشورا نوشته شده، بسیار کم است، گفت باید بپذیریم آنگونه که باید و شاید به پیامبر و امامان نپرداختهایم و حق مطلب را ادا نکردهایم. بیش از هزار سال از زمانی که ایرانیان اسلام آوردهاند میگذرد و در این مدت، تنها شعری که به خاطر همگان مانده «علی ای همای رحمت» شهریار است؛ یعنی در تمام این مدت فقط یک شعر ماندگار درباره علی (ع) سروده شده شده است؟!
شاعر مجموعه «تا خیابان خوشبخت» در پاسخ به اینکه چرا کمتر شعر ماندگاری درباره بزرگان دین سروده شده است؟ گفت: ما بیشتر به دنبال برطرف کردن نیازهای زودگذر خود بودهایم. برای مثال، یک سال را به نام حضرت علی (ع) مزین میکنند و انرژی همه سازمانها در آن سال، صرف انتشار کتابهایی درباره امام اول شیعیان میشود حالا کیفیت آثار چگونه است و چقدر تاثیرگذارند، بماند.
به گفته نیکطلب، عاشورا و شبهای قدر بخشی از زندگی ما هستند و ما نباید منتظر بمانیم تا ناشران دولتی یا خصوصی به ما سفارش دهند و از ما بخواهند درباره امام حسین (ع) یا واقعه عاشورا شعر بسرائیم. شعر ابزار خوبی برای اشاعه اندیشههای مختلف از جمله آراء و افکار دینی است اما بیشتر شاعرانی که به سرودن اشعار مذهبی برای بچهها میپردازند، تازهکارند و شعرهاشان نمیتواند ارتباط لازم را با کودکان برقرار کند و به دل بچهها بنشیند.
این شاعر کودک و نوجوان معتقد است: برای نوشتن درباره بزرگان دین نباید به خیالپردازی روی آورد و باید بر مستندات تاریخی و کتب حدیث و اخلاق تکیه کرد گفت: یک کارشناس دینی نمیتواند برای بچهها شعر بگوید و داستان بنویسد اما یک شاعر میتواند کارشناس دینی هم باشد و به کتابهای موثق مراجعه کند وگرنه به اسرائیلیات روی میآورد و اسیر خرافه میشود.
نیکطلب، افراط و تفریط را یکی از آسیبهای جدی در ارتباط با ادبیات دینی کودک و نوجوان دانست و افزود: بعضی از این بزرگواران، اسطورههای دستنیافتنی میسازند و برخی دیگر هم از آن سوی بام میافتند. این افراط و تفریط به ادبیات دینی ما آسیب میرساند. باید راه میانه را در پیش گرفت.