به گزارش خبرنگار مهر، سال‌ها از روزی که شهید مطهری قسم خورد که پیامبر اسلام(ص) در صورت زنده بودن تمام تلاش خود را برای آزادسازی فلسطین به کار می‌برد گذشته اما هنوز بسیاری از مسلمانان درگیر اختلافات مذهبی و قبیله‌ای خود هستند و قلب تپنده اسلام همچنان در چنگال شیطان است.
جمعه آخر ماه رمضان به برکت هوشمندی امام خمینی(ره) فرصتی است تا مسلمانان از دل مشکلات هزار و یک رنگ دیگر نگاهی نیز به این زخم کهنه 70 ساله بیندازند.
همین روز فرصتی فراهم کرد که پای صحبت‌های حجت‌الاسلام والمسلمين محمدحسن زمانی، معاون امور بین‌الملل مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه بنشینیم.
او کسی است که پیشینه حضور در سمت رایزنی ایران در مصر، معاونت دبیرکل مجمع تقریب مذاهب اسلامی و عضویت هیئت علمی جامعة المصطفی را داشته است و اینک چند سالی است این معاونت را اداره می‌کند.
حجت‌الاسلام زمانی به دلیل تجربیات متعددی که از حضور در صحنه‌های بین‌المللی و به ویژه کشورهای اسلامی دارد، همیشه مثال‌هایی عینی از موضوعات مورد بحث خود مطرح می‌کند که بسیاری مفاهیم از دل این حکایت‌ها روشن می‌شود.
برگزاری راهپیمایی روز قدس و حرکت انقلاب اسلامی و امام خمینی(ره) در این مسیر تا به حال چه تأثیری در روند حل مشکلات فلسطین داشته است؟
شاید این موضوع را یک مثال بتواند روشن کند. در سفری که به اردوگاه‌های فلسطینی داشتم با احمد جبریل، از مبارزان قدیمی و دبیرکل جبهه خلق آزادی فلسطین هم‌صحبت شدم.
او که 50 سال است با اسرائیل مبارزه می‌کند، می‌گوید: «در سال‌های نخست، مقاومت یک جریان ملی بود. من هم مانند بسیاری دیگر انگیزه دینی نداشتم و به خاطر وطن فداکاری می‌کردم اما کمتر کسی به خاطر وطن حاضر است جان خود را فدا کند. این است که همیشه به دنبال انگیزه‌ای قوی‌تر بودم تا اینکه به عضویت احزاب مارکسیستی درآمدم اما این تفکرات نیز انسان را به پوچی می‌رساند و انگیزه‌ای برای بذل جان نمی‌دهد.
به مصر رفتم تا از علمای الازهر فتوایی برای وجوب جهاد با اسرائیل بگیرم چرا که می‌دانستم وقتی پای شهادت در میان باشد و مبارزه رنگ خدایی بگیرد، جان دادن بسیار آسان خواهد بود.
بيشتر علمای الازهر به خاطر ترسی که از اسرائیل داشتند حاضر به فتوا دادن نبودند. به عربستان رفتم. آنجا هم همین وضع بود تا اینکه در سال 41 امام خمینی(ره) فتوا به وجوب مبارزه با اسرائیل داد. این فتوای شجاعانه روح تازه‌ای به رگ‌های مبارزان وارد کرد.» همین خاطره نشان می‌دهد شخص امام خمینی(ره) و به تبع آن انقلاب اسلامی چه تأثیری بر روند شکل‌گیری مقاومت از همان آغاز مبارزات داشته است.
پس امام خمینی(ره) حرکت خود را سال‌ها پیش از پیروزی انقلاب آغاز کرده بود؟
ما ایرانی‌ها گمان می‌کنیم مبارزه به رهبری ایران از زمان پیروزی انقلاب آغاز شده اما این موضوع بیش از اینها سابقه دارد. فتوای امام برای مبارزان فلسطینی در حکم دم عیسوی بود.
اعلام جمعه آخر ماه رمضان به عنوان روز قدس گام دوم بود که تمام امت اسلامی را بیدار کرد. اگر این روز نبود، مسئله فلسطین با نیرنگ آمریکا و اسرائیل سال‌ها بود که به فراموشی سپرده شده بود. 30 سال است که نام فلسطین هر روز بیشتر در محافل جهانی پررنگ می‌شود و این به برکت این روز است.
وضعیت امروز مقاومت نسبت به گذشته چگونه است؟
حرکت انقلاب اسلامی بسیاری از معادلات مستکبران را به هم زده است. بازدیدی از اردوگاه‌های حزب‌الله در لبنان داشتم. مبارزان لبنانی نقشه کامل اسرائیل با تمام پایگاه‌های نظامی و مشخصات نظامی‌ها و تجهیزات جنگی را تهیه کرده و در معرض تماشا گذاشته بودند. شما ببینید این همان اسرائیلی است که در تمام منطقه رعب و وحشت ایجاد کرده بود. بعد از جنگ 33 روزه و 22 روزه این رعب و وحشت تمام شد. امروز مقاومت بسیار قدرتمندتر از گذشته است و بخش عظیمی از این حاصل تلاش‌های ایران است.
تحولات اخیر خاورمیانه چه تأثیری بر جریان مقاومت دارد؟
بخش عظیمی از این تحولات در مصر و سوریه در حال وقوع است. ملت و ارتش سوریه جزو قهرمانان تاریخ مقاومت محسوب می‌شوند. جنگ رمضان با رشادت مصری‌ها پا گرفت. در حال حاضر مشاهده می‌کنیم پس از شکل‌گیری حرکت بیداری اسلامی در این کشور کودتایی از سوی آمریکا صورت گرفته تا این حرکت ناقص بماند. تمام اینها از وحشت آمریکا و اسرائیل از مردم و ارتش مصر حکایت دارد.
مردم در مصر، سوریه و کشورهای اسلامی باید بدانند که جنگ‌های داخلی تنها به سود دشمنان است. باید اختلافات را کنار گذاشت و اتحاد پیشه کرد.
مذاکرات سازش در نهایت به چه نتیجه‌ای خواهد رسید؟
مذاکره میان اسرائیل و فلسطینی‌ها در واقع مذاکره میان گوسفند و گرگ است. کسی وارد خانه دیگری شده و قسمتی از خانه را تصاحب کرده است، حالا می‌خواهد مذاکره کند که بخشی از همین خانه را به صاحبخانه بدهد! اینگونه حرکات محکوم به شکست است.
تنها راه درست و منطقی حل مسئله فلسطین راهی است که رهبر انقلاب پیشنهاد می‌کند. یعنی جمع کردن ساکنان اصلی فلسطین از هر دین و مذهب و بیرون راندن غاصبان؛ سپس برگزاری یک انتخابات آزاد و تعیین سرنوشت این کشور به دست مردم آن.