این شاعر و نویسنده کودکان و نوجوانان در گفتگو با خبرنگار مهر می‌گوید: 31 شهریور 1359، وحید نیکخواه آزاد با من تماس گرفت و گفت: نیروهای عراقی مهرآباد را هدف گرفتند و جنگ آغاز شد.... من هیچ تصوری از جنگ نداشتم؛ بوشهر را به خاطر آوردم و نخل‌هایش را؛ چرا که سربازی من در این شهر گذشته بود و یک دنیا خاطره خوش از بوشهر و مردمش داشتم. این‌گونه بود که شعر من برای کودکان در آن روز تاریخی سروده شد و این کلمات بر قلب سپید کاغذ نقش بست:
شادمانم من هم چون که در تابستان
پر شده قلک من از همان کار و تلاش
ابراهیمی به گفته خود، نخستین شعر را به مناسبت آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران سروده است؛ شاعری که امروز شعر را ، قالب خوب و موثری برای گفتن از جنگ نمی‌داند و معتقد است: خشونتی در جنگ هست که با شعر نمی‌توان و نباید به طرح آن پرداخت؛ ضمن این‌که شعر بیشتر برای بیان هیجانات و احساسات آنی به کار می‌رود و برای گفتن از جنگ و رویدادهای آن و رشادت‌های رزمندگان بهتر است از شعر استفاده نشود.
امروز این شاعر و نویسنده کودک و نوجوان، خاطره‌نویسی را بهترین قالب برای گفتن از جنگ می‌داند. البته خاطراتی که در قالب داستان نوشته شده‌اند.