به گزارش خبرگزاری مهر، والديني كه صاحب چند فرزند هستند گاهي از خواسته هاي فرزندانشان و درگيري هاي بين آنها به ستوه مي آيند و آرزو مي كنند كه اي كاش سيستم خانوادگي ساده تري داشتند. آنها پيش خود مي گويند اگر فقط يك بچه داشتيم زندگي خيلي ساده تر بود، اما لزوما اين طور نيست.
كار والديني كه فقط يك فرزند دارند كار پر مشقتي است. بچه آنها؛ بچه اول و بچه آخر است. يعني تنها فرصتي كه براي مادري يا پدري كردن دارند و دلشان مي خواهد كه كارشان را درست انجام بدهند. اگر والدين فقط يك بچه داشتند مشغوليت ذهني و وابستگي آنها به او افزايش مي يابد. والدين و بچه به شدت با هم هماهنگ مي شوند و رابطه بين آنها از حساسيت بالايي برخوردار مي شود و ازآنجا كه به هم خيلي نزديك هستند، خوشحالي ديگران و خوشايند بودن رفتارشان براي آنها مهم مي شود. اغلب وقتي يكي ازآنها آشفته يا ناراحت مي شود ديگري نيز از لحاظ عاطفي پريشان مي گردد.
وقتي رابطه بين والدين و تك فرزند تا اين حد شديد مي شود اغلب انتظاراتشان از رفتارها و دستاوردهاي فرزندشان مبالغه آميز مي شود. والدين صادقانه تلاش مي كنند كه بهترين چيزها را در اختيار فرزندشان قرار دهند و فرزند متقابلا احساس مي كند شديدا مديون است كه به بهترين وجه تلاش كند. آنها به هم بسيار مقيد مي شوند. فرزند تحت توجهات شديد والدين خود رشد مي كند و مي بالد. رفتار والدين با فرزند طوري مي شود كه انگار او مهمترين موجود دنياست. فرزند از اين وضعيت لذت مي برد و به نوبه خود با والدين طوري رفتار مي كند كه انگار آنها نيز مهمترين آدم هاي دنياي او هستند.
تعريف خود
بيشتر تك فرزندان تعريف خوبي از خود دارند. بچه هاي اول خانواده كه تا مدتي تك فرزند هستند از اين قائده مستثني نيستند. تك فرزندان در خانواده تشويق مي شوند كه خودشان را نشان داده و تواناييهايشان را پرورش دهند. خانواده از نزديك به علايق و استعدادهاي تك فرزندان توجه مي كند و آنها را به خوبي پرورش مي دهد. تك فرزندان، براي تلاش خود تشويق مي شوند و براي دستاوردهايشان پاداش مي گيرند. آنها آن قدر از والدين خود توجه و حمايت دريافت مي كنند كه ممكن است بيش از حد از خود مطمئن شده و براي خود اهميت قائل شوند. بسياري از تك فرزندان فقط به خودشان فكر مي كنند و در روابطشان با ديگران چنان رفتار مي كنند كه گويي اهميت خودشان از همه بيشتر است. اگر چنين وضعيتي پيش بيايد، بايد به آنها كمك كرد تا ياد بگيرند به نيازهاي معتبر ديگران نيز احترام بگذارند.
اجتماعي شدن
وقتي بچه ديگري در خانواده وجود ندارد، تك فرزند اكثر اوقات خود را با افرادي كه در خانواده حضور دارند پدر و مادر مي گذارند. او كه هنگام اجتماعي شدن به همنشيني و گفت و گو با افراد بزرگتر از خود عادت مي كند، با همين دو فرد بزرگسال مهم، همانند سازي مي كند. تك فرزندان با بزرگسالان بهتر كنار مي آيند تا با بچه هاي هم سن و سال خودشان، چون با تعامل با والدين و دايره اجتماعي آنها عادت كرده اند. به همين دليل بايد به تك فرزندان كمك كرد تا بتوانند به سمت بچه هاي هم سن و سال خود بروند و با آنها دوست شوند.
تك فرزندان اغلب به طور زودرس مهارت هاي رفتاري بزرگسالان را مي آموزند. چرا كه وقتي مشابه بزرگسالان رفتارمي كنند تشويق مي شوند. آنها ممكن است به راحتي نتوانند به قدرت بزرگسالان تن بدهند، چون ياد گرفته اند كه با آنها مانند افراد برابر با خودشان رفتار كنند. اگر چنين پيامدهايي حاصل شد، بايد به تك فرزند كمك كنيد تا به جاي اينكه قدرت بزرگسالان را زير سوال ببرد، از افراد صاحب قدرتي مانند معلم هاي مدرسه اش، اجابت كند.
استانداردها
تك فرزندان، موقعيت خود را با والدين خويش برابر مي دانند و فرض مي كنند كه با افراد بزرگسال برابر هستند. استانداردي كه اين بچه ها براي كفايت ها و دستاوردهاي خود قائل مي شوند. در اين روند با استانداردهاي بزرگسالان برابري مي كند. ولي آنها بزرگسال نيستند بچه اند و انتظارات بزرگسالانه اي كه به خود تحميل مي كنند، برايشان فشاري غير واقع گرايانه ايجاد مي كند. بچه ها بر اثر اين فشارها دچار مسائلي مي شوند كه به سختي مي توانند فشار آنها را تحميل كنند. اين تك فرزندان به زودي دچار ناكامي مي شوند، كمال گرا مي شوند، صبر خود را از دست مي دهند با نگاهي انتقادآميز به خود مي نگرند و اگر شكست بخورند اشتباه كنند و يا در برابر اهداف خود كم بياورند به شدت به خودشان سخت مي گيرند اگر تك فرزند خانواده دچار چنين تنش هايي شود، بايد به او كمك كرد تا استانداردهايي مطابق سنش براي خود تعيين كند.
در نتيجه مي توان گفت كه تك فرزندان كه خواهر يا برادر ندارند عادت مي كنند كه تنها بازي كنند و به همين دليل برايش سخت است كه شراكت با هم سن و سالهاي خود را بياموزد. او به هنگام بازي احساس مي كند كه نسبت به دوستان خود مستحق حقوق بيشتري است.بايد به او كمك كنيم تا ياد بگيرد كه دوستي بدون شراكت نمي شود.