به گفته شاعر مجموعه«چای با طعم خدا» لازم است آموزه‌های مولانا برای نسل نوجوان و جوان امروز، جنبه کاربردی پیدا کند. نسل جوان، مولانا را آن‌گونه که باید و شاید نمی‌شناسد و این برعهده ماست که به‌گونه‌ای از این شاعر پارسی‌گوی بگوییم که چهره خود را در شعرها و قصه‌های مولانا ببیند.

عرفان نظرآهاری در گفتگو با خبرنگار مهر و با اشاره به این‌که آدم‌های امروزی از معنا فاصله گرفته‌اند گفت: بی‌معنایی، بزرگ‌ترین معضل دنیای امروز است؛ دنیایی که به شدت از مفهوم تهی شده و بزرگی چون مولانا به دردها و رنج‌های ما معنی می‌دهد و با یک تعریف عاشقانه از جهان به ما کمک می‌کند تا بردباری خود را افزایش دهیم و با آدم‌ها تعامل بیشتر و بهتری داشته باشیم.

نویسنده کتاب«لیلی نام تمام دختران زمین است» از برگزاری کلاس‌هایی با عنوان مثنوی درمانی خبر داد و افزود: افراد مختلفی با گروه‌های سنی و تحصیلات متفاوت در این کلاس‌ها شرکت کرده‌اند از نوجوان‌ها تا افراد مسن. از بچه‌های دبیرستانی تا کسانی که فوق لیسانس و دکترا دارند؛ چرا که مولانا و آموزه‌های آن به گروه و سن خاصی تعلق ندارد هرکس می‌تواند به اندازه درک و دریافت خود از مولانا بهره ببرد.

به گفته نظرآهاری لازم است آموزه‌های مولانا برای نسل نوجوان و جوان امروز، جنبه کاربردی پیدا کند. نسل جوان، مولانا را آن‌گونه که باید و شاید نمی‌شناسد و این برعهده ماست که به‌گونه‌ای با نوجوان و جوان امروز از این شاعر پارسی‌گوی بگوییم که چهره خود را در شعرها و قصه‌های مولانا ببیند.

نویسنده «در سینه‌ات نهنگی می‌تپد» از شروع کارگاهی با عنوان«نوشتن و خیلی چیزهای دیگر» خبر داد و افزود: اگر بعضی نوجوانان و جوانان علاقه‌مند نمی‌توانند بنویسند به این خاطر است که بسیاری «چیزهای دیگر» را تمرین نمی‌کنند. ما برای نوشتن به شنیدن و نگاه کردن نیاز داریم. ما حس کردن کلام را درک نکرده‌ایم. ما باید تمرین کنیم تا ربط میان چیزهای به ظاهر بی‌‎ربط را دریابیم. برای مثال میان تربیت بدنی و نوشتن ارتباط جالبی وجود دارد.