مصطفی رحماندوست در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به اینکه تولید کتاب درسی یک تخصص است، تاکید کرد: تولید اینگونه کتاب‌ها در تخصص من نیست من در جایگاه یک شاعر و نویسنده کودک تنها می‌توانم بگویم ای کاش کتاب‌ها شادتر و شیرین‌تر بود و آموزش درست و دقیق زبان فارسی را بیشتر رعایت می‌کرد!
نویسنده «قصه دوتا لاک‌پشت تنها» در پاسخ به این سوال که کتاب درسی به گفته شما باید شیرین باشد، ملاک‌های این شیرینی کدام است؟ گفت: «کتاب شیرین»، کتابی است که بچه‌ها آن را در تنهایی خود بخوانند. بی‌اینکه معلم از آنها بخواهد، شعرهایش را به‌خاطر جذاب و ریتمیک بودن حفظ کنند و قصه‌هایش را برای خواهر یا برادر خود تعریف کنند.
رحماندوست معتقد است بچه‌ها قصه را دوست دارند و یکی از روش‌های آموزش در دنیا، قصه‌گویی است؛ «چه اشکالی دارد معلمان، قصه‌گویی بدانند و در کتاب‌های درسی، قصه‌هایی شیرین و خواندنی گفته شود؟ چه اشکالی دارد اگر در تهیه و تدوین کتاب‌های درسی به جغرافیای هر منطقه و فرهنگ و زبان آن توجه شود؟»
شاعر مجموعه «ترانه‌های نیایش» با اشاره به اینکه جغرافیا تاثیر خود را بر روحیه و نوع انتخاب آدم‌ها می‌گذارد، گفت: من تخصصی در زمینه تالیف کتاب‌های درسی ندارم، من تجربیات خود را که در زمینه کار با بچه‌ها و شناخت نسبی آنهاست، دارم. ممکن است قصه‌ای را بچه‌های شیراز دوست داشته باشند اما همان را کودکان ماکو نپسندند. دوزبانه بودن هم تاثیرات خاص خود را می‌گذارد. پس خوب است ما برای بچه‌های کرد یا لر و بلوچ، کتاب‌هایی به زبان و گویش آنها داشته باشیم.
رحماندوست در پاسخ به این سوال که آیا معتقد به تمرکززدایی از نظام آموزشی و کتاب‌های درسی است؟ گفت: من موافق هستم که همه بچه‌ها باید با واژگان پایه آشنا شوند بنابراین کتاب‌های درسی باید به صورت متمرکز و یکسان مننتشر شوند اما در کنار این کتاب‌ها باید کتاب‌های دیگری هم به زبان و گویش مردم هر منطقه منتشر شود که هماهنگ با فرهنگ و جغرافیا و آداب و رسوم مردم هر منطقه باشد.
گردآورنده «فرهنگ ضرب‌المثل‌ها»، معتقد است: اگر بچه‌ها کتاب نمی‌خوانند این مساله، در درجه نخست یک مشکل فرهنگی است و نه اقتصادی. وقتی پدر و مادرها، لذت کتاب خواندن را نچشیده‌اند نمی‌توانند آن را به بچه‌های خود بچشانند. نسلی که لذت مطالعه را تجربه کرده، از آن دل نمی‌کند اما بچه‌های امروز این حس خوشایند را درک نکرده و اسیر تبلت و بازی‌های رایانه‌ای شده‌اند.
رحماندوست در ادامه بیان کرد: شاید با انتشار کتاب‌های کاغذی نتوان بچه‌ای را که لذت کتاب کاغذی خواندن را درک نکرده و غرق تبلت و موبایل و اپلیکشن‌های مختلف است، به خواندن تشویق کرد، وحی هم نیامده که کتاب، حتما کتاب کاغذی است اما از هر امکانی برای این کار باید بهره برد؛ کتاب‌های الکترونیک، یکی از این روش‌هاست.