به گزارش خبرنگار مهر، امیرمهدیزاده چهار سال قبل در بازیهای آسیایی 2010 گوانگجو عضو تیم ملی کاراته بود و علی رغم امید زیادی که برای کسب مدال طلا به وی می رفت نتوانست راه به جایی ببرد و دست خالی به تهران بازگشت.
مهدیزاده سال 1368در شهرستان قم متولد شد و از سال 79 با حضور در باشگاه انقلاب کرج زیر نظر غلامرضا دباغیان الفبای کاراته را آموخت و از سال 1389 نیز عضو تیم ملی شد. مدال برنز قهرمانی آسیا و طلای مسابقات جهانی 2012 پاریس بهترین عناوینی است که در کنار مدالهای طلای متعدد تورنمنت های مختلف در کارنامه وی ثبت شده است.
مهدیزاده بعد از پشت سر گذاشتن یک دوره آسیب دیدگی بازگشت خوبی به میادین داشت و روند رو به رشدی طی ماههای اخیر از خود به تصویر کشید تا جایی که خیلی از کارشناسان او را همان مهدیزاده سال 2012 عنوان می کنند که توانایی شکست هر حریفی را دارد. مبارزات کم نقص او روی تاتامی لیگ جهانی "اوکیناوا" در ژاپن بیانگر این مدعاست که امیر کاراته می تواند کابوس شکست در گوانگجو را طلای اینچئون به دست فراموشی بسپارد.
وی در گفتگو با خبرنگار مهر شکست گوانگجو را تلخ ترین شکست دوران قهرمانی خود عنوان داشت و افزود: برای موفقیت در بازیهای آسیایی 2010 خیلی تلاش کرده بودم و توانایی کسب مدال طلا را داشتم ولی در پیکار با نماینده قزاقستان هر تکنیکی اجرا کردم از چشم داوران پنهان ماند تا با ناداوری از رسیدن به مدال محروم شوم. در آن مبارزه من باید پیروز از میدان خارج می شدم و هنوزم با دیدن فیلم آن دیدار از آن شکست ناراحت می شوم. البته در اینچئون اجازه نخواهم داد تا داوران نتیجه بازی را تغییر دهند.
وی ادامه داد: دو سال طول کشید تا آن شکست را فراموش کرده و به میدان مبارزه بازگردم و در مسابقات جهانی پاریس نیاز داشتم که خودم را ثابت کنم و برای این تحقق این هدف خیلی تمرین کردم و با آمادگی بالا به روی تاتامی رفتم با شکست همه رقبا و رسیدن به مدال طلا خیلی چیزها را ثابت کردم. حالا بعد از گذشت دو سال از طلای جهان برای طلای بازیهای آسیایی برنامه دارم.
این عضو تیم کاراته در خصوص تمرین در باشگاه انقلاب شهرستان قم گفت: استاد دباغیان مربی سازنده ای است که شاگردان زیادی را تحویل تیم ملی داده ، با وجود احترامی که برای تمام مربیان ایرانی قائل هستم ولی به اعتقاد من اسطوره مربیان ایرانی کسی نیست جز استاد دباغیان که از باشگاه انقلاب قم قهرمانان جهان و آسیا را به کاراته ایران معرفی می‌کند. من هم با تمرین کنار همین قهرمانان به موفقیت دست پیدا کردم و در رشد و پیشرفت من خیلی تاثیر داشت.
مهدیزاده در خصوص کسب دومین طلای جهانی هم گفت: یک ماه بعد از بازیهای آسیایی باید روی تاتامی جهانی مبارزه کنم. من طلای دوره قبل را دارم و برای دفاع از این مدال هرچه در توان دارم بکار خواهم گرفت. البته اولویت من بازیهای آسیایی است و برای جبران شکست در گوانگجو فقط به مدال طلا فکر می کنم و بس!
وی در مورد کسب دومین طلا جهان و رکورد شکنی در کاراته ایران گفت: رسیدن به این عنوان برای من افتخار بزرگی است ولی من دنبال رکورد شکنی نیستم، لحظه پیروزی، اهتزاز پرچم مقدس جمهوری اسلامی و ایستادن تمام قد همه حاضرین در سالن به احترام سرود ایران سربلند بهترین لذت دنیا برای من است.
مهدیزاده در پایان گفت: همه اعضای تیم ملی کاراته هم قسم شده ایم تا با ارائه مبارزات زیبا و دیدنی برای کسب افتخار هر چه در توان داریم به کار گیریم و امیدوارم این تلاش با دعای خیر مردم همراه باشد تا بتوانیم شرمنده این مردم که همیشه يارو و همراه ما ورزشکاران هستند نشویم.