شجاع درباره ضرورت در نظر گرفتن جایزه طراحی لباس در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر به خبرنگار مهر گفت: در تئاتر ما اصولا یک نوع نگاه طولی به فعالیت‌ها و گرایش‌ها وجود دارد و بازیگر، کارگردان و نمایشنامه نویس به ترتیب مورد توجه هستند اما من موافق نگاه عرضی هستم. یعنی حداقل در فضایی تخصصی باید همانقدر که به بازیگر و کارگردان و نمایشنامه نویس اهمیت داده می‌شود به گرایش‌های دیگر نظیر طراحی صحنه، لباس، نور و گریم هم اهمیت داده شود.
وی ضمن ابراز تأسف از اینکه در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر گرایش‌های طراحی لباس، نور، گریم و صدا دیده نمی‌شوند، متذکر شد: وقتی این گرایش‌ها دیده نشوند، هنرجویان علاقه‌مند به این نتیجه می‌رسند که گرایش‌های مدنظر چون دیده نمی‌شوند، آینده‌دار نیستند و به همین دلیل خیلی از علاقه‌مندان به گرایش‌های مختلف به سمت بازیگری تئاتر بروند.
طراح صحنه نمایش‌های «خشکسالی و دروغ»، «دو متر در دو متر جنگ» و «مهمانسرای دو دنیا» تأکید کرد: یکی از راه‌هایی که باعث جدی گرفتن و توجه بیشتر به گرایش‌های دیگر تئاتری از جمله طراحی لباس می‌شود، در نظر گرفتن جایزه طراحی لباس در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر است.
طراحی صحنه نمایش «خشکسالی و دروغ»
شجاع با اشاره به کم شدن تعداد افراد متخصص گرایش‌هایی که در تئاتر جدی گرفته نمی‌شوند، اظهار کرد: معتقدم بخش اعظمی از کارگردان‌های ما هم نگاه تخصصی به کار خود ندارند و در این بودجه تئاتر هم در این نگاه تأثیرگذار است. به دلیل کمبود بودجه کارگردان تصمیم می‌گیرد طراحی صحنه و لباس توسط یک نفر انجام شود.
طراح صحنه آثاری چون «سیر روز در شب» اکبر زنجانپور و «خنکای ختم خاطره» نیما دهقان، نبود نگاه نقادانه و موشکافانه در عرصه تئاتر را هم که بتواند نقاط ضعف طراحی صحنه و لباس و همچنین طراحی نور و صدای یک اثر نمایشی را به کارگردان گوشزد کند، عامل دیگری در دیده نشدن و جدی نگرفتن گرایش‌های مختلف تئاتر غیر از بازیگری، کارگردانی و نمایشنامه نویسی دانست.
وی با بیان اینکه طی سال‌های گذشته آنقدر درباره تعطیلی کارگاه‌های دکور و لباس تئاتر شهر و تالار وحدت صحبت کرده‌ایم که تکراری شده‌اند، یادآور شد: تعطیلی این کارگاهها خیلی به طراحی صحنه و لباس تئاتر لطمه زد. در تئاتر شهر و تالار وحدت افرادی متخصص در کارگاه‌های دکور و لباس و همچنین آرشیو لباس فعالیت می‌کردند که با از بین رفتن این کارگاهها و آرشیو‌ها، نیروهای متخصص آن‌ها هم بیکار شدند.
شجاع با تأکید بر اینکه لطمات مطرح شده در دراز مدت باعث کمرنگ شدن طراحی صحنه و لباس تئاتر شده و می‌شود، متذکر شد: ما در بخش آکادمیک و آموزشی هم نگاهی جدی به گرایش‌های مختلف تئاتر نداریم. در آموزشگاه‌های خصوصی تئاتر تنها شاهد آموزش گرایش‌های بازیگری، کارگردانی و در نهایت نمایشنامه نویسی هستیم و خبری از آموزش طراحی صحنه و طراحی لباس تئاتر نیست. در حالی که این گرایش‌ها نیز جذاب هستند.