مصطفی شریف در گفتگو با مهر در مورد ریزش نیروی کار در بخش کشاورزی و کاهش تمایل جوانان به حضور در این بخش، اظهارداشت: در ارتباط با مساله نیروی کار در فعالیت‌های کشاورزی ما به ظاهر با یک موضوع تناقض‌گونه‌ای روبرو هستیم، یعنی از یک سو عده‌ای اعتقاد دارند اگر این نیرو افزایش یابد خوب است اما از سوی دیگر مبانی نظری و تئوری بر این هستند که هرچه این نیروها کاهش یابد ولی فعالیت‌های بخش و تولید کاهش پیدا نکند، مشکلی ایجاد نمی‌شود.
وی افزود: بنابراین ما نباید از بابت کاهش اشتغال مستقیم در بخش کشاورزی نگران باشیم، نگرانی مربوط به زمانی است که نیروهای فعال از بخش کشاورزی خارج شوند و این موضوع روی تولید اثر منفی بگذارد یا اینکه نیروهای فعال از بخش خارج شوند و در جایگاه‌های دیگری در شهرها یا سایر نقاط مشغول به کار شوند. چنین مساله‌ای اشکال دارد و آثار اجتماعی، مهاجرتی، آسیب‌های اجتماعی و غیره را افزایش می‌دهد و این نگران کننده است.
این اقتصاددان و استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی اضافه کرد: باید به این مساله به صورت یک بسته نگاه کرد، اگر این بسته پارامترهایی مانند تولید کشاورزی را کاهش نمی‌دهد، جای نگرانی وجود ندارد اما اگر موجب کاهش تولید می‌شود، اگر آثار اجتماعی فراوانی دارد، اگر نیروهای جوان از بخش خارج می‌شوند و کشاورزی به عده‌ای با سن‌های بالا سپرده می‌شود؛ چنین مسائلی نگران کننده است.
شریف در پاسخ به این پرسش که علت کاهش تمایل جوانان به حضور در بخش کشاورزی چیست؟ گفت: وقتی جوانی که در روستا حضور دارد و می‌بیند با کار و زحمت کمتر در شهر می‌تواند پول بیشتری دربیاورد و به همین خاطر روستا را رها می‌کند و به شهر می‌آید، باید به او حق بدهیم چراکه این جوان کار غیرعقلایی انجام نمی‌دهد.
وی افزود: این جوان شغل‌ها را با یکدگیر مقایسه می‌کند و انتخابش عقلایی و اقتصادی است و ما نباید به او ایراد بگیریم ایراد از خود ماست که زمینه‌های لازم را فراهم نمی‌کنیم تا کشاورزی درآمد بیشتری نسبت به فعالیت‌های مشابه داشته و جذب کننده نیروهای جوان و فعال باشد.
شریف اضافه کرد: منظور بنده از "ما" یعنی دولت، مجلس و همه دست‌اندرکاران این قضیه است، ما نمی‌توانیم تنها یک متهم درست کنیم و بگوییم اشکال از اوست.