حسین احمدی، بازیساز در گفتگو با خبرنگار مهرل به حال و شرایط بد همکاران خود اشاره و بیان کرد: شرایط بازیسازان رایانهای وخیمتر از آن است که تصور کنید. بیشتر شرکتها با مشکلات عدیده مالی روبهرو هستند. نه حال بازیسازها خوب است و نه حتی ناشران بازیهای رایانهای. به همین خاطر و در این وضعیت ضروری است سازمانهای دولتی از جمله بنیاد ملی بازیهای رایانهای، پا به میدان بگذارند و برای درمان این درد، تدبیری بیندیشند.
به گفته مدیر شرکت آروین تک، نبود بازار فروش را یکی از مشکلات اصلی بازیسازان دانست و افزود: مشکل مربوط به بازار بازیهای رایانهای را بازیسازان و شرکتهای بازیسازی نمیتوانند برطرف کنند؛ رفع این مساله به یک سیاست کلان نیاز دارد و پیگیریهای بنیاد ملی بازیهای رایانهای را میطلبد.
احمدی به ورود بازیهای خارجی به عنوان مهمترین مشکل بازیسازان اشاره و بیان کرد: نگرانی امروز ما تولید بازی خوب و با کیفیت نیست؛ نگرانی عمده ما این است که بازاری برای بازیهای ایرانی وجود ندارد و خانوادهها رغبتی به خرید تولیدات داخلی نشان نمیدهند. وقتی بچهها میتوانند یک بازی باکیفیت خارجی را به قیمت 1000 یا 2000 تومان خریداری کنند، طبیعی است که سراغ بازی داخلی نمیروند.
مدیر و طراح پروژه بازی رایانهای «شتاب در شهر» با اشاره به اینکه نبود بازار فروش برای بازیهای رایانهای، تنها به ضرر بازیسازها نبوده و اوضاع ناشران را هم به هم ریخته گفت: ناشران، بنگاههای اقتصادی هستند و طبیعی است که سود خود را در نظر میگیرند. اما شرایط توزیع و بازار فروش بسیار بد است و بازیهایی که تولید و منتشر میشوند، از پخش خوبی برخوردار نیستند و در اختیار مخاطب قرار نمیگیرند و همه این شرایط بر کار ناشران تاثیر میگذارد و باعث رکود بازار آنها و پایین آمدن میزان سودشان میشود.
به گفته حسین احمدی، نبود قانون کپیرایت، یکی دیگر از مشکلات عمده بازیسازان رایانهاست و دستگاههای دولتی بزرگترین نقضکننده کپیرایت هستند. هیچ خط مشی مشخصی هم برای رعایت حقوق مولف وجود ندارد. نه یارانه میدهند و نه کنترلی بر بازار دارند و ما بازیسازان داخلی در حال جنگی نابرابر با محصولات خارجی هستیم. بازیهایی که با کیفیت بسیار بالا و قیمت خیلی پایین در دسترس مخاطب قرار میگیرند و ما توان رقابت با این کارها را نداریم.
این بازیساز در ادامه یکی از مهمترین وظایف بنیاد ملی بازیهای رایانهای را نظارت بر دانلود غیرمجاز و پخش بازیهای خارجی دانست و افزود: بسیاری از ناشران، قفل بازیهای خارجی را میشکنند و یک بازی خارجی که قیمت واقعی آن 60 دلار است را دانلود میکنند و به قیمت 1000 تومان میفروشند؛ معلوم است که در این شرایط حال خوشی برای بازیسازها باقی نمیماند.
احمدی از ساخت قسمت دوم بازی رایانهای «شتاب در شهر» با عنوان «سرعتشکنان» خبر داد و افزود: این بازی رایانه ای، کپی هیچیک از بازیهای خارجی نیست و تلاش ما بر این بوده این اثر، خلاقه و متناسب با ذوق و سلیقه بازی کننده های ایرانی باشد.
به گفته او، بازیهای اکشن، طرفداران بیشتری دارند و پرهیجانتر هستند اما هر سبک، مخاطب خاص خود را دارد و بازیسازها باید به گونههای مختلف توجه کنند.
«شتاب در شهر»، به مسابقات اتومبیلرانی میپردازد چون کودکان و نوجوانان علاقه بسیاری به بازی های رایانه ای با موضوع مسابقه اتومبیلرانی دارند و تلاش ما بر این بوده که بازی شتاب در شهر، چه در شماره یک و چه دومین شماره با عنوان«سرعتشکنان» به نیاز این گروه سنی که بیشترین درصد مخاطبان بازیهای رایانهای را به خود اختصاص میدهند، پاسخ دهد.