ابوالقاسم حسن پور در گفتگو با مهر گفت: واردات برخی از محصولات که به اندازه کافی در کشور وجود ندارد، باید حتما از طریق گمرک و قرنطینه نباتی انجام شود، چرا که ممکن است همراه این محصولات برخی آفات وارد کشور شود. به عنوان مثال، همراه با میوه انبه احتمال ورود مگس انبه به کشور وجود دارد که میتواند باغات ما را آلوده کند.
مدیر کل دفتر میوههای گرمسیری و نیمه گرمسیری وزارت جهادکشاورزی با اشاره به اینکه واردات میوه طبق قانون برنامه پنجم توسعه حتما باید از مسیر وزارت جهاد کشاورزی صورت بگیرد، بدین معنا که سازمان حفظ نباتات بر این واردات نظارت داشته باشد، تصریح کرد: اگر این واردات از مسیرهای غیر مجاز انجام شود، امکان نظارت بر آن وجود ندارد و این به معنای آن است که ما با دست خودمان، تولیدات کشورمان را تخریب می کنیم.
این مقام مسئول اضافه کرد: به عنوان مثال، اگر یک جفت مگس میوه مدیترانه توسط یک پرتقال وارد کشور شود، این یک جفت مگس در عرض یک ماه چند میلیون مگس تولید می کنند و کنترل این مساله کار ساده ای نیست، در این زمان چه کاری از دست ما بر می آید؟
حسن پور با بیان اینکه میتوانیم برای برخی میوهها که در کشور به اندازه کافی تولید نداریم، مجوز واردات بدهیم اما در حال حاضر واردات آنها به شکل غیرمجاز نیز انجام می شود، گفت: ما به محصولاتی مانند انبه، نارگیل و آناناس مجوز واردات می دهیم و این محصولات باید حتما از طریق گمرک و از مسیر قرنطینه نباتی وارد کشور شوند.
وی درباره واردات غیر مجاز برخی میوهها از جمله پرتقال تصریح کرد: باید جلوی واردات پرتقال گرفته شود، زیرا پرتقال به اندازه کافی در کشور وجود دارد. در این میان، ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق ارز و کالا باید وارد این قضیه شود و جلوی این واردات بی رویه و غیرمجاز را بگیرد.
حسن پور افزود: مشکل دیگر این است که میوههای قاچاق وقتی وارد کشور میشوند وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نیز نمیتواند بر سلامت آنها نظارت داشته باشد و هیچ گاه مشخص نمیشود که باقی مانده سموم در این محصولات چقدر است؟
این مقام مسئول اضافه کرد: وزارت جهادکشاورزی به وزارت کشور و استانداریهای استانهای مرزی اعلام و درخواست کرده جلوی این اقدامات گرفته شود.
وی در پایان با بیان اینکه تولید انبه در استانهای جنوبی از جمله استان هرمزگان و سیستان و بلوچستان به میزانی محدود انجام می شود، افزود: تولید این محصول در کشور حدود ۳۷ هزار تن است که بیشتر مورد مصرف محلی قرار می گیرد، ضمن اینکه میزان مصرف آن در کشور نیز زیاد نیست.