عبدالرحیم سعیدی راد با اشاره به اینکه برخی از دفاتر شعر منتشر شده در کشور نیاز به بررسی محتوایی پیش از چاپ دارند گفت: برخی از اشعار امروز آن قدر کف خیابانی است که نمی‌شود با هیج ارزشی منطبقش دانست.

عبدالرحیم سعیدی راد در گفتگو با خبرنگار مهر در پاسخ به سوالی درباره بازنمایی مفاهیم قرآنی در شعر معاصر و تفاوت آن با شعر کلاسیک فارسی اظهار داشت: قبل از هر چیز باید به این مساله توجه کرد که شاعران معاصر فارسی که به طور عمده شعرشان آمیخته با مضامین قرآنی است، بیش از شاعر بودن، حکیم هستند. در ادب کلاسیک ما شعر به مانند امروز مقوله ای گسترده نبوده است. به عبارت دیگر شاعران محدود بوده اند و به طور عمده نیز از میان علما بر می‌خاستند.

وی در ادامه تایید این مساله که در دوارن معاصر ما آثار ادبی قرآنی مانند گذشته نمود و بروز ندارند افزود: ما در سال های اخیر در حوزه شعر دینی و مذهبی کار زیادی کرده ایم و نمی شود بگوییم که اثر جدی در این زمینه نداریم. در شهرهایی مانند مشهد و شیراز و قم انجمن های ادبی متعددی پیرامون این موضوع ایجاد و به فعالیت مشغول هستند که در آنها شاعر جدای از مضمون با تم قرآن کریم نیز آشنا می‌شود و سعی دارند تا این مفاهیم را در شاعر نهادینه کنند اما قبول دارم که حاصل این کار چنان که باید بروز داده نشده است

سعیدی راد ادامه داد: در مقابل این حرکت؛ گروهی هم هستند که اتفاقا تعدادشان کم نیست و حاضرند به راحتی با صرف هزینه، کتابهایشان را منتشر کنند. این افراد به این مساله کاری ندارند که کتابی که منتشر میکنند خریدار نیز دارد یا خیر. ترجیحشان این است که هر اثری را که فکر می کنند شعر است را حتی با شمارگان اندک منتشر کنند و همین مساله محتوا را از بخش زیادی از شعر معاصر خالی کرده است و منجر به انتشار آثاری شده که حتی در اصول اولیه شعر نیز مانده اند. به باور من اگر فیلتری محتوایی در حوزه صدور مجوز انتشار این آثار وجود داشت امروز شاهد این وضعیت نبودیم.

این شاعر همچنین گفت: این روزها مد شده شاعر جوانی که هنوز بیست سالش نیز نیست دو دفتر شعر داشته باشد. این آفت شعر امروز ماست که شاعرانی را تربیت داده که وقتی هنوز خودشان رشد نکرده اند به این فکر می کنند که در قله‌اند.

سراینده دفتر شعر انقلاب آینهه ا در ادامه به مساله آبشخور فکری شاعران معاصر اشاره کرد و گفت: این روزها کم نیستند شاعرانی که دغدغه شان عشق های معمولی و کف خیابانی است و حرف هایشان آنقدر سطحی و کوچه بازاری است که آدم می ماند به آنها بگوید منطبق با چه ارزشی است. البته من باور دارم سرایش این دست اشعار اجتناب ناپذیر است اما برای انتشار و اشاعه آنها در جامعه باید فکری کرد. وقتی در جامعه ای اسلامی تعداد زیادی از این دست آثار به جای آثار فاخر منتشر شود، جای تامل دارد.

وی در پایان تاکید کرد: به نظر من اشعاری که تا این اندازه به باورها و آئین ما اعتقادی ندارند برای انتشار باید تحت نظارت و فیلتر قرار بگیرند. من به آزادی بیان معتقدم اما آیا نباید لاقل کتابی که خریداری می کنیم لاقل به اندازه پولی که برایش می دهیم ارزش محتوایی داشته باشد؟