به گزارش خبرنگار مهر، عصر چهارشنبه، ۱۴ مردادماه، نشست معرفی مجموعه «شاهنامگ» با حضور آرمان آرین، حسین صافی، مدیر هنری نشر چکه و علی اصغر سیدآبادی در شهر کتاب مرکزی برگزار شد.
در این نشست، علی اصغر سیدآبادی با بیان این‌که آرمان آرین در حوزه‌ای كار می‌كند كه كمتر كسی به آن وارد شده، اظهار داشت: آرمان آرین مثل یك معدن‌شناس و بعد هم همانند یك معدن‌چی عمل كرده؛ بدین معنا كه تلاش كرده فرهنگ و اسطوره‌های ایران را به خوبی بشناسد، آنها را استخراج كند و بعد هم نتایج كوشش خود را قاب‌بندی كرده است در حالی كه شاید خیلی از نویسندگان ما اینها را می‌دانند و می‌شناسند ولی آنچه آرین را متمایز می‌كند، تمركز بر یافته‌ها و دانسته‌هایش در زمینه پیشینه، اسطوره و فرهنگ ایران باستان است.
وی ادامه داد: كمتر اتفاق می‌افتد كه نویسندگان ایرانی، كارهایی متمركز و پیوسته انجام دهند اما دلبستگی آرین به ایران باعث شده كه نوشته‌هایش چشم‌انداز و رنگ و بوی ایرانی داشته باشد و همین نكته، جهان ویژه او را شكل داده است در عین اینكه او برای شكل دادن به این دنیای خاص، دست به كار عجیب و غریبی نزده و ریاكارانه خودش را به رخ نكشیده است. حتی می‌توانم بگویم این ویژگی در مجموعه شاهنامگ، كمرنگ‌تر هم شده و شاهنامه‌ای نوشته شده كه بچه‌های دبستانی به واسطه آن با شاهنامه و فردوسی آشنا شوند و بعدها سراغ كتاب اصلی بروند.
نویسنده خوب، باید خوب زندگی کند
آرمان آرین به نوجوانی‌اش اشاره و بیان کرد: اصلاً شیطنت‌هایم در این دوره از یاد نبرده‌ام. یادم هست در دوره راهنمایی، معلم انشایی داشتم به نام آقای معصومی كه بسیار به ایشان مدیونم و اتفاقاً زیاد هم معلم ما نبودند اما در همان دوره كوتاه، مرا به خاطر نوشته‌هایم تشویق می‌كردند چون اگر موضوع انشایی به ما می‌دادند، من از آن موضوع، قصه می‌نوشتم ولی بچه‌های كلاس مسخره می‌كردند و می‌گفتند تو فیلم زیاد دیده‌ای! به هر حال، ایشان یك‌بار یك موضوع سخت برای انشا تعیین كردند و كسی نتوانسته‌بود درباره‌اش بنویسد. وقتی بچه‌ها از من كمك خواستند، شرط كردم كه از هر نفر، ۲۰ تومان می‌گیرم و انشا می‌نویسم و این كار را هم كردم و طوری برای هر كدام از هم‌شاگردی‌هایم با نثری متفاوت نوشتم كه معلم‌مان متوجه نشد اینها را یك نفر نوشته است.
نویسنده سه‌گانه«پارسیان و من» در پاسخ به این سوال كه نوجوانان چگونه می‌توانند یك نویسنده خوب شوند، گفت: تجربه شخصی من می‌گوید كسی می‌تواند نویسنده خوبی شود كه به خوبی زندگی كند. شخصاً سعی كردم كه زیاد سفر كنم و ایران را صرفاً با كتاب خواندن نشناسم بلكه علاوه بر كتاب، كویر و جنگل و آثار باستانی را ببینم و جاهای نرفته و ندیده را بشناسم. علاوه بر این، مطالعه و توجه كردن هم به اینكه شما نویسنده خوبی شوید، كمك بسیار زیادی می‌كند.
آرین با بیان اینكه نت‌برداری روزانه در مسیر نویسندگی بسیار مهم است، اظهار داشت: من خرده كاغذها و یادداشت‌هایم را به طور هفتگی یا دو هفته یك‌بار منظم و دسته‌بندی می‌كنم و با بی‌نظمی میانه‌ای ندارم. حتی در نوجوانی یك دفتر آبی‌رنگ ۲۰۰ صفحه‌ای داشتم كه آن را برای نوشته‌های خاص در نظر گرفته بودم و دست‌نوشته‌های «اشوزدنگهه» محصول یادداشت‌هایم در آن زمان است.
نویسنده پنج‌گانه «پتش خوآرگر» همچنین درباره نوشتن منظم و زمان‌بندی شده گفت: قبل از ازدواج، شب‌ها می‌نوشتم اما حالا فقط روزها می‌نویسم. در دوره نوجوانی هم از ۱۲ سالگی شروع به نوشتن كردم و گوشواره تلخ، مربوط به ۱۶ سالگی‌ام است.
آرین در بخش دیگری از سخنانش درباره لزوم آموزش برای نویسنده شدن گفت: مهم‌ترین نكته برای اینكه نویسنده خوبی شویم، داشتن جوهر است. فكر می‌كنم اگر كسی قلم به دست می‌گیرد و نمی‌تواند چیزی بنویسد، نمی‌تواند در این زمینه و حرفه موفق باشد ولی اگر این توانایی و استعداد را در خود می‌بیند، بدون شك خواهد توانست در این مسیر پیشرفت كند. البته آموزش هم تاثیرگذار است هرچند كه شخصاً كلاس خاصی نرفته‌ام. هرچند كه نباید این نكته را از یاد ببرم كه مسابقات داستان‌نویسی‌ای كه در تابستان برگزار می‌شد، برایم جذاب و مفید بود؛ یادم هست در یكی از این مسابقات، محمد میركیانی را ملاقات كردم و توانستم برای اولین بار با یك نویسنده صحبت كنم ولی با همه اینها، جوهر اولیه اهمیت بسیار زیادی دارد.
این نویسنده نوجوان در پاسخ به این سوال كه چرا از ابتدا درباره اسطوره و فرهنگ ایران باستان نوشته است، گفت: مجموع چیزهایی كه درباره آن نوشته‌ام، ایران است و شخصاً علاقه زیادی به این مباحث و همین‌طور هم ایران دارم. به اضافه اینكه این سرزمین، یكی از كشورهای كهن و مادر است به شرطی كه در شناسایی گنج‌های آن درست حركت كنیم. از سوی دیگر وقتی می‌خواهیم یك خانه را بسازیم، از ساخت زیربنا آغاز می‌كنیم و بخش‌های اصلی آن را می‌سازیم، بعد به استخر و زمین تنیس آن فكر می‌كنیم؛ تاریخ و اسطوره و بزرگان ما هم بخش اصلی هویت ما هستند و تا آنها را بازتعریف نكنیم، امروز را نمی‌توانیم بشناسیم و خطر نادانی و ناشناختگی، تهدیدمان می‌كند.
اقبال به ترجمه طبیعی است
آرین همچنین افزود: همین ناشناختگی‌ها هم هست كه باعث می‌شود ما نمونه خارجی هر چیزی را به نمونه‌های داخلی آن ترجیح دهیم. همین‌هاست كه باعث شده نوجوان امروز، اثر ترجمه را بیشتر از تالیف دوست داشته باشد. بنابراین باید بازیابی هویت‌مان را از طریق اهل فرهنگ و به دور از تعصب و قوم‌پرستی به كشورمان بازگردانیم.
او به کم‌کاری فرهنگی در ایران اشاره و بیان كرد: البته در این میان، نمی‌توان منكر كم‌كاری و نقص كار فرهنگی در داخل هم شد اما این نكته هم وجود دارد كه ایران در برابر ۱۹۹ كشور دیگر قرار دارد كه داستان و شعر تولید می‌كند، بنابراین طبیعی است كه تعداد و اقبال ترجمه نسبت به تالیف بیشتر باشد.
آرین همچنین درباره مجموعه شاهنامگ گفت: مازیار در این مجموعه، نوه فردوسی است و در هر كتاب، داستانی از داستان‌های شاهنامه را تعریف می‌كند. كتاب برای كودكان مناسب است اما من از كلمات امروزی استفاده نكرده‌ام ولی از جملات كوتاه و همین طور لحن و عباراتی كمك گرفته‌ام كه خواندن آن برای كودكان ساده باشد در عین حال همان تصاویر و هیجانات داستان را هم به خواننده منتقل كند.
نویسنده مجموعه «شاهنامگ» دلیل اینكه نام این مجموعه شاهنامگ شده، نه شاهنامك این بوده كه در گویش سامانی برای بیان كوچك بودن یك چیز از پسوند «گ» استفاده می‌شده است نه «ك» و من هم ترجیح دادم از این صامت استفاده كنم.
مجموعه «شاهنامگ» نوشته ارمان ارین را نشر چکه منتشر کرده است.