خبرگزاری مهر ـ گروه بین الملل: ترامپ طی هفته های اخیر از هر دری سخن به میان می آورد. او از فاجعه بار بودن توافق هسته ای میان ایران و اعضای ۱+۵ سخن به میان آورده و در عین حال بر خلاف بسیاری از دیگر نامزدهای حزب جمهوری خواه تاکید کرده است که در صورت تصویب کنگره او نیز به توافق صورت گرفته پایبند خواهد بود.
ترامپ از پایان تاریخ مصرف عربستان سعودی برای آمریکا سخن به میان آورده و معتقد است آل سعود باید بابت حمایت از داعش پاسخگو باشد. وی همچنین رویکردی ضد مهاجرتی دارد و رسما نامزد سفید پوستان در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا محسوب می شود.
ترامپ حضور مهاجرین در آمریکا، مخصوصا مهاجرین مکزیکی را غیر قابل قبول می داند به همین دلیل برخی وی را یک فاشیست تمام عیار می دانند و برخی دیگر از وی به عنوان یک جمهوری خواه متعادل نام می برند.
مواضع ضد و نقیض ترامپ موجب شده است تا هر یک از مخاطبان سخنان وی، توصیف یک سویه ای از او داشته باشند. در واقع ترامپ پدیده ای است که کسی نمی تواند وی را در نگاه اول توصیف کند. اتفاقا این میلیاردر آمریکایی نیز دقیقا به دنبال چنین نگاهی است.
تزریق سردرگمی توام با جذابیت در افکار عمومی آمریکا ترفندی است که ترامپ آن را اصلی ترین دستور کار خود می داند. وی در صدد است حداقل تا زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در کسوت و قالب یک «معمای جذاب» برای رای دهندگان آمریکایی باقی بماند.
بی دلیل نیست که حتی جمهوری خواهان سنتی و نومحافظه کاران نیز نسبت به ترامپ نگاه مثبتی ندارند. با این حال «تی پارتی» به رهبری «سارا پیلین» فرماندار سابق ایالت آلاسکا به صورت تمام قد از ترامپ حمایت کرده است.
ترامپ خود یک مجری تلویزیونی مشهور بوده است، از این رو شیوه ارتباط گیری با افکار عمومی آمریکا را به خوبی می داند. او در سخنانش همواره ابراز می کند که قصد دارد زیرساخت های قدرت در واشنگتن را تغییر دهد و در کاخ سفید یک خانه تکانی حسابی به راه بیاندازد.
وی بسیاری از جمهوری خواهان را نیز از دم تیغ گذرانده است. از دید این نامزد انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، امروز مردم آمریکا خسته و نیازمند تغییر هستند و باید این تغییر در زندگی آنها صورت گیرد. بخشی از آدرس هایی که امروزه ترامپ می دهد، درست شبیه آدرس هایی است که باراک اوباما در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۸ میلادی و در مصاف با مک کین می داد.
اوباما نیز در آن سال از تغییر سخن گفت و با استناد به همین شعار کاخ سفید را فتح کرد. روزنامه واشنگتن پست در یکی از گزارش های خود از ترامپ به عنوان «نسخه جمهوریخواه اوباما» یاد کرده است، تشبیهی که مورد توجه بسیاری از رای دهندگان آمریکایی قرار گرفته است.
فارغ از آنچه در مبارزات تبلیغاتی ترامپ می گذرد، وی روز به روز نزد رای دهندگان حزب جمهوری خواه محبوب تر می شود. مطابق نظرسنجی های هفته گذشته در آمریکا، وی توانست با اختلافی ۱۵ درصدی بر نامزد دوم حزب جمهوریخواه یعنی «جب بوش» غلبه پیدا کند.
برخی منابع امروز اعلام کرده اند که اختلاف میان ترامپ و بوش به ۲۸ درصد رسیده است. به عبارت بهتر، اگر همین لحظه انتخابات درون حزبی جمهوری خواهان برگزار شود ترامپ به راحتی می تواند گوی سبقت را ازهمگان ربوده و وارد دور پایانی انتخابات شود، جایی که احتمالا هیلاری کلینتون در انتظار وی خواهد بود.
هر چند نظرسنجی های انتخاباتی در آمریکا متغیر و سینوسی است، اما منابع رسانه ای و تحقیقاتی در آمریکا تاکید کرده اند که اختلاف آرای زیاد ترامپ و دیگر نامزدهای انتخاباتی حزب جمهوری خواه طی ادوار مختلف انتخاباتی در آمریکا یک استثناست. معمولا نامزدهای داخلی حزب جمهوری خواه در انتخابات های درون حزبی فاصله نزدیکی نسبت به یکدیگر دارند اما هم اکنون ترامپ به یکه تاز بی رقیب این بازی تبدیل شده است.
مهار ترامپ دغدغه ای است که نه تنها نامزدهای انتخاباتی حزب جمهوری خواه، بلکه برخی سران ارشد این حزب در راستای آن خواهند کوشید. از دید آنها ترامپ نماد و نشانه ای از یک آنارشی آزار دهنده است. با این حال ترامپ قصد ندارد درمقابل لابی قوی حزب جمهوریخواه به راحتی جا بزند. حتی او تصمیم گرفته است در صورت عدم معرفی وی از سوی حزب جمهوری خواه به عنوان نامزد نهایی ـ با وجود برتری احتمالی وی در انتخابات درون حزبی ـ به عنوان نامزد مستقل در انتخابات حضور پیدا کند.
در نهایت اینکه اگر تا یک ماه قبل جمهوری خواهان بر روی نام هیلاری کلینتون نامزد حزب دموکرات حساسیت داشته و حول مقابله با وی رویکردی مشترک داشتند، امروز مهار ترامپ به دغدغه اصلی آنها تبدیل شده است. دغدغه ای که روز به روز تحت تاثیر جهش آرای ترامپ در نظرسنجی های داخلی حزب جمهوری خواه پررنگ تر می شود.