بهرام کلهرنیا طراح و گرافیست پیشکسوت معتقد است نباید فعالیت های هنری و فرهنگی فقط در تهران متمرکز باشد و همچنین معتقد است نباید با رفتارهای سلبی جلوی خلاقیت جوانان را گرفت.

بهرام کلهرنیا که این روزها داوری جشنواره هنرهای تجسمی جوانان در نیشابور را به عهده دارد در این‌باره به خبرنگار مهر گفت: برگزاری چنین رویدادهایی علاوه بر تشکیل یک جمع صمیمانه و رقابت دوستانه ایجاد رغبت می کند تا جوانان برای ارائه خلاقیت های خود بیشتر تلاش کنند اما قبل از همه این ها یک اتفاق انسانی، شریف و انگیزه‌ساز است.

وی افزود: هر اتفاق فرهنگی مثل همین جشنواره که هنرمندان و علاقمندان را به کار هنری دعوت کند موقعیت خوبی برای آزمایش دوستی ها، بده بستان اندیشه و تفکر خلاقانه است. کسانی که در این برنامه ها شرکت می کنند جزو سرمایه های ارزشمند کشور ما محسوب می شوند و باید برای گسترش محل تجمع آنان برنامه ریزی طولانی و دقیقی صورت گیرد.

کلهرنیا درباره برگزاری جشنواره در شهر نیشابور اظهار کرد: اتفاق خوبی است که از تهران به شهرستان ها برویم و در جایی غیر از پایتخت هم درگیری های فرهنگی ایجاد کنیم. سال هاست تمرکز فرهنگی بر تهران مانده به طوری که اگر جوانان کل ایران را در یک کفه قرار دهیم باز هم در فضا و امکانات ارائه اثر و خلاقیت با جوانان تهران امکان رقابت ندارند و حال وظیفه ما است که امکانات کار هنری را هرچه بیشتر به شهرستان ها ببریم.

هنرمند پیشکسوت گرافیک ادامه داد: باید زیرساخت های مناسب در شهرستان ها فراهم شود تا اتفاقات فرهنگی از هر نوع، قدرت ظهور در جای جای کشور را اعم از شهرهای بزرگ تا شهرستان های کوچک داشته باشد. اولین نتیجه ای که از این حرکت به دست می آید انسان دوستی است.

وی گفت: بسیاری از مراکز استان ها جای مناسبی برای برگزاری نمایشگاه، جشنواره و سایر اتفاقات فرهنگی ندارند و بدون کمک مسئولان از دست هنرمندان کاری برنمی آید. مخاطب همه مردم در نهایت مسئولان هستند که با ارائه سرمایه و دستورات لازم می توانند در بارور کردن فرهنگ غنی شهرستان ها نقش اساسی داشته باشند.

کلهرنیا در پایان بیان کرد: جشنواره‌هایی که برای جوانان برگزار می‌شود غنیمتی برای توسعه فرصت های اجتماعی است به این معنی که به جوانان فرصت خلاقیت و نوآوری و تولید اندیشه می دهد. نسل جوان شور و هیجان و انرژی مضاعف دارد که گاهی ممکن است ظاهرا به طغیان تبدیل شود اما نباید از روحیه خروشان شان ترسید و وحشت زده شد چون این رفتار ما خلاقیت را در آنان سرکوب می کند. رود خروشان باید مسیر خود را آنقدر طی کند تا به آب زلال تبدیل شود.