به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی پژهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، رعنا بهرامی پژوهشگر کارگاه سفال و لعاب پژوهشکده هنرهای ملی گفت: نمونه‌های مصور کردن روی سفالینه‌ها با نقوش انسانی، از قرون چهارم و پنجم هجری و دردوره سلجوقیان وجود داشته است.
به گفته او، نمونه این مصور سازی‌ها را می توان در ظروفی مشاهده کرد که با چهره‌های انسانی و با شمایل مغولی منقوش شده‌اند؛ به عبارتی آن سال‌ها، نگارگری روی ظروف انجام می شده و در سال‌های اخیر، بیشتر در مصور کردن کتاب‌ها و یا در قالب مینیاتور روی کاغذ مورد استفاده قرار می‌گیرد.
بهرامی یکی از اهداف کارگاه سفال و لعاب پژوهشکده هنرهای ملی را احیای مجدد نقوش برگرفته از فرهنگ نگارگری سنتی ایران بر سفالینه‌هایی اعلام کرد که با شیوه لعاب انجام می گیرند و گفت: همخوانی این نقوش باظروف مورد نظر همراه باحفظ مفاهیم سنتی و اصیل اثر از عرصه های پژوهشی گروه هنری سفالینه ها در پژوهشکده هنرهای سنتی است که مد نظر قرار می گیرد.
او با اشاره به اجرای مدل هایی برای احیاء این شیوه تصریح کرد که پیش از این مینیاتور کمتر روی سفال انجام می شد و این شیوه به دست فراموشی سپرده شده بودکه در این کارگاه سعی دراحیای آن داریم.
به گفته بهرامی ، هم اکنون یک بشقاب توسط پژوهشگران کارگاه سفال و لعاب ساخته شده است که با روش «رولعاب» و نقش مینیاتوری از شاهنامه که نمونه اصلی آن در کاخ گلستان قرار دارد طراحی شده است.
این هنرمند درپایان گفت :برای طراحی این بشقاب به دلیل محدودیتی که در کار با سفال داریم یک نمونه از طرح را در ظرف لعاب انجام دادیم به این صورت که ابتدا روی ظرف رابا لعاب سفید می پوشانیم وسپس روی آن نقاشی می کنیم و پس از پخته شدن در کوره ،بشقاب با طلا تزیین وبرای پخت مجدد در کوره قرار می گیرد.