کتاب «پدیدارشناسی موسیقی» نوشته بروس الیس بنسن با ترجمه حسین یاسینی توسط انتشارات ققنوس منتشر و راهی بازار نشر شد.

به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «پدیدارشناسی موسیقی» نوشته بروس الیس بنسن به تازگی با ترجمه حسین یاسینی توسط انتشارات ققنوس منتشر و راهی بازار نشر شده است. نسخه اصلی این کتاب در سال ۲۰۰۳ توسط انتشارات دانشگاه کمبریج به چاپ رسیده است.

نویسنده این اثر، متولد سال ۱۹۶۰ و استاد فلسفه کالج ویتن در ایلینوی آمریکا است. بروس الیس بنسن یکی از بنیان گذاران انجمن الهیات و فلسفه قاره ای است که تا سال ۲۰۱۵، ۵ کتاب فلسفی تالیف و منتشر کرده و در انتشار ۶ مجموعه مقاله نیز مشارکت داشته است. فعالیت موسیقایی از نظر بنسن نه فقط سرشتی بداهه پردازانه دارد بلکه همواره در چارچوب یک گفت و شنود رخ می دهد. ویژگی های گفت و شنود حقیقی موسیقایی، موضوع یکی دیگر از بحث های مطرح شده در کتاب «پدیدارشناسی موسیقی» است.

کتاب «پدیدارشناسی موسیقی» دارای نگرشی نو به آهنگ سازی، اجرا و شنیدن موسیقی است. مولف در این کتاب با تکیه بر سنت های فلسفه قاره ای و تحلیلی و مثال های متنوع از موسیقی کلاسیک غربی و جاز تعریفی نو و جامع از بداهه عرضه کرده که مبنای آن ساختن، اجرا و شنیدن موسیقی است که همواره با نوعی از بازآفرینی بی وقفه موسیقی با همان بداهه، گره خورده است. مباحثی که در این اثر مطرح شده اند، برای علاقه مندان فلسفه هنر، موسیقی شناسان و موسیقی دانان جذاب خواهد بود.

این کتاب ۵ فصل اصلی دارد که عناوین شان به ترتیب عبارت است از: «از آهنگ سازی تا اجرا»، «آهنگ سازی؛ از "خاستگاه" تا "متن نهایی"»، «اجرا؛ بداهه حفظ اثر»، «"محصول" در بطن "عمل"» و «رفتار موسیقایی با دیگران».

در قسمتی از این کتاب می خوانیم:

برای مثال، فرایندهای آهنگ سازی موتسارت، گرچه شاید نه به آن سادگی‌هایی که نقل کرده‌اند، بی‌تردید در قیاس با دیگر آهنگ سازان روشن و سرراست بود. نمی‌توان منکر شد که موتسارت گاه بسیار سریع و بدون تلاشی طاقت فرسا، که ویژگی برخی دیگر از آهنگ سازان است، کار می‌کرد اما پژوهش‌های اخیر اولریش کنرات تصویری را پیش رویمان می‌گذارد که با حکایت‌های افسانه‌ای در این باره تا اندازه‌ای متفاوت است. از قرار معلوم، دست نوشته‌های برجامانده از موتسارت نشان می‌دهد که او _ مانند هر آهنگ ساز دیگری _ تهیه طرح اولیه را لازم می دانست و این که او هنگام آهنگ سازی از لوحی شبیه تخته سیاه ( که می‌توانست آن را پاک کند و دوباره بر آن بنویسد) استفاده می کرد، نکات بیشتری نیز به ما می‌گوید. گرچه داستانی مشهور حاکی از آن است که سونات ویولن در سی بمل ماژور (ک.۴۵۴) یک ساعته نوشته شد، کنرات نشان می دهد که موتسارت شاید بیش از یک هفته مشغول کار بر آن بود...

این کتاب با ۲۴۰ صفحه، شمارگان هزار و ۶۵۰ نسخه و قیمت ۱۵۰ هزار ریال منتشر شده است.