به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام سيد جواد موسوي هوايي معاون پژوهشي و آموزشي سازمان تبليغات اسلامي در گفتگوي مشروحي با تأكيد بر نقش ارزشمند حضرت محمد(ص) در وحدت بخشي، گفت: رحمت واسعه الهي كه با بعثت نبي خاتم و رسول اعظم(ص) به كمال رسيد، نشان داد به تصريح قرآن كريم و كلمات پيامبر(ص) و پيامهاي دين قطعا جهاني بوده و همه انسان ها را در بر مي گيرد.
پيامبر (ص) مظهر رحمت است، در قرآن نيز به چنين امري اشاره شده، آيا رحمت رسول الله ويژه يك دين يا فرقه خاص است؟
"كافة للناس" بودن ، "رحمة للعالمين" بودن و مطلق " للناس" بودن پيامبر(ص) ادله مختصر و اجمالي بر موضوع فوق است، وجود مقدس پيامبر(ص) نه تنها براي همه انسانها رحمت است، بلكه خير وجود و ثمرات و آثار آن را بر تمام موجودات، ماسوي الله ، جاري و ساري مي سازد.
بر مبناي شناخت قرآني، برهاني و عرفاني، او صادره اول و طريق وحيد و يگانه افاضه الهي بر بقيه موجودات است. به مصداق آيه كريمه "وانا اول المسلمين" كه فقط در شأن اوست و خداوند او را مأمور به گفتن چنين صفتي فرموده ، به اين ترتيب در مي يابيم كه او اول تسليم شده در مقابل پروردگار و صادره اول خلقت عالم است. با آمدن رسول مكرم(ص) هدف خلقت انسان كامل و بلكه به اوج اصلي خود مي رسد و تمام موجودات عالم هستي نيز در راستاي كمال وجودي انسان آفريده شده اند. لذا بعثت او و وجود مقدسش رحمت، تكميل كننده و رساننده جميع موجودات به كمال احسن و اشرف وجودي خود مي باشد.
بنابراين وجود مقدس پيامبر(ص) نه تنها براي انسانها رحمت است و موجب صلاح و سداد زندگي مادي و معنوي جميع ابناء بشر خواهد بود بلكه براي موجودات ديگر نيز جنبه رحمت كماليه دارد.
اگر پيامبر (ص) اهل رحمت، تساهل و تسامح نبود آيا دين اسلام، چنين رشد و نموي مي يافت؟
با نگاهي اجمالي به اصول عقايد و اخلاقيات و احكام اسلام در مي يابيم كه دين ما و پيامبر(ص) ما از قدرت تساهل و تسامح منطقي و سازنده بالائي برخوردار است . عفو و گذشت در سيره پيامبر(ص) زبانزد خاص و عام و حتي غير مسلمانان از مستشرقين و غيرآن است، آن گاه كه بعضي از مسلمانان در روز فتح مكه آن روز را روز انتقام ناميدند و گفتند "اليوم، يوم المحمه" وجود مقدس پيامبر(ص) اين نظر را رد كرده و فرمودند "اليوم، يوم المرحمه" امروز روز گذشت و رحمت است و حتي فرمودند: هر كس كه به خانه ابوسفيان (دشمن اصلي و طراح نقشه هاي شيطاني عليه پيامبر(ص) و اسلام) پناه ببرد در امان است و در سراسر زندگي پيامبر(ص) محبت و مهر او حتي نسبت به دشمنانش كاملا مشهود بوده است .
بنابراين تساهل و تسامح به معناي آسان گرفتن در فهم دين، در اخلاقيات دين و در عمل به احكام به شرط آن كه از اصول اساسي اسلام خارج نشود و خلاف شرع تحقق پيدا نكند از اصول پذيرفته شده و قابل توجه است و همين موضوع موجبات رشد سريع اسلام و روي آوردن غير مسلمانان به اين دين الهي بود. برخلاف آنچه كه برخي از مستشرقين مغرض با بزرگنمائي مطرح و اسلام را دين شمشير معرفي كرده اند.
اكنون نيز با استناد به اعمال خشونت بار گروهي منحرف و غير مسلمان چهره اسلام عزيز را چهره اي خشونت افزا در دنيا معرفي مي كنند و اين در حالي است كه اولا تاريخ اسلام و سيرده پيامبر(ص) نمايان گر عطوفت، مهر و رحمت واسعه پيامبر(ص) و اسلام براي همه انسان هاخصوصا كساني كه تحت حكومت اسلام مي زيستند، مي باشد و ثانيا بدترين خشونت هاي ضد انساني و ضد ديني و نقض آشكار حقوق بديهي بشر در اغلب كشورهاي مدعي صلح و آرامش در جهان به وقوع مي پيوندد، لذا با نگرشي منصفانه به اسلام و آموزه هاي آن و پيامبر اكرم(ص) و سيره آن بزرگوار، مسلمين و رفتار عمومي آنان، به سادگي در مي يابيم اسلام دين صلح، رحمت و آرامش است.
آيا پيروان پيامبر(ص) از ايشان آنگونه كه بايد و شايد الگوبرداري كرده و اهل رحمت بوده اند؟
آنچه كه از سيره مسلمين عموما بدست مي آيد، نفوذ روحيات وجود مقدس پيامبر(ص) در مسلمانان صدر اول، نفوذ خوبي بوده است به طوري كه تا سالها آثار رحمه للعالمين مشخص بود، به جز اينكه با ايجاد انحراف در مسيري كه خداي متعال، قرآن كريم و وجود مقدس پيامبر(ص) فرموده بودند و بر آن اصرار مي كردند، انحرافي ايجاد شد و در نتيجه به گونه اي جامعه مسلمين از سيره رحمه للعالمين در ابعاد خاصي منحرفشده اما به هر حال در فرازهاي مختلف تاريخ اسلام تاكنون نگاه جامع و عمومي به عملكرد مسلمين رحمت ، رأفت و عطوفت نمايانگر است.
اكنون نيز مسلمين در بين خود نيازمند بازخواني و پيگيري عميق و با بصيريت سنت رسول اعظم(ص) هستند، خصوصا در باب رحمت و مهرورزي نسبت به يكديگر، البته آنچه كه از اخبار و اطلاعات و نمادهاي سياسي و اجتماعي قاطبه مسلمين، چه شيعه و چه سني نمايانگر است عزم بر رأفت و رحمت مشاهده مي شد. گروهي كه نه شيعه هستند و نه سني، بلكه مكتبي خود ساخته دارند، با اعمال و رفتار خلاف قرآن و سنت رسول الله (ص) دشمنان اسلام را ياري مي رسانند و به گمان باطل خويش شكاف بين مسلمين ايجاد مي كنند، اما حقيقتا به اين نكته بايد اشاره كرد كه مسلمين و علماي اسلام خصوصا علماي شيعه با منطق تسامح و تساهل و نگاه رحمت آميز به حوادث سياسي و امنيتي از وارد شدن ضربات مهلك به پيكره اسلام جلوگيري مي كند.
در سالي كه به نام حضرت محمد(ص) متبرك شده چه گامهائي مي توان در جهت شناختن و شناساندن ايشان برداشت؟
به نظر مي رسد با استفاده از تمام ظرفيتهائي كه در نظام اسلامي و جهان اسلام وجود دارد، بايد به سمت تحقق بخشيدن موارد پيش بيني شده پيش رفت .
شناخت وجود مقدس پيامبر(ص) از نظر انساني و زندگي طبيعي ايشان، شناخت و معرفت و آگاهي بخشي نسبت به مقام و منزلت معنوي و صعود وصول الي الله رسول مكرم(ص)، مقايسه تطبيقي بين معارف عرضه شده توسط انبياء الهي خصوصا پيامبران اولوالعزم و بارز نمودن تفوق و استيلاي معارف محمدي و قرآني بر جميع معارف بشر از جمله اين اقدامات است .
بازخواني و بيان به روز نسبت به سيره عملي رسول اعظم(ص)، توجه به ابعاد گسترده سيره عملي رسول اعظم(ص) با توجه به نيازهاي مختلف جامعه بشري، همچون مسائل آموزشي ، اجتماعي ، اعتقادي ، اقتصادي، امنيتي، تربيتي، سياسي، نهادينه و قانونمند كردن سيره علمي و عملي رسول اعظم(ص) در جوامع اسلامي با توجه به پتانسيل موجود در سازمان كنفرانس اسلامي و گرايش روزافزون انسانها به مكتب اسلامي از ديگر اقداماتي است كه در اين سال قابل پيگيري و تحقق است .
به نظر مي رسد با ابزارها و روشهاي مختلفي چون، فيلم و سريال، آهنگها و نماهنگها، تئاتر و كتاب، سخنراني ، ميزگرد، همايشهاي پرمحتوا و بين المللي ، تبليغات متداول در تابلوها و رسانه هاي مكتوب مي توان اهداف فوق را پيگيري كرد.
آيا پيامبر(ص) ، عامل وحدت در جهان اسلام است يا مي تواند وحدت بخش همه انسانها باشد؟
قطعا آموزه ها و معارف محمدي(ص) و سيره عملي ايشان مي تواند اولا و بالذات وحدت بخش جامعه مسلمين در سراسر عالم باشد و ثانيا وحدت بخش تمام ملتهاي آزاديخواه و عدالتخواه جهان است، چرا كه نوع بشر به دنبال كمال از لحاظ فردي و به دنبال عدالت و آزادگي از بعد اجتماعي است و اين آموزه ها در اديان الهي مطرح است و از طرفي هر جاي عالم را بنگريم تمدنها برخواسته از تدينها و آرمانهاي انبياء الهي است و نبي مكرم اسلام(ص) خاتم همه انبياء و عرضه كننده كامل ترين معارف الهي است، بنابراين اگر مسلمين تلاش مضاعفي را در رساندن پيام رسول اعظم(ص) به جامعه بشري انجام دهند به طور قطع محوريت وحدت آفرين در عالم با دين اسلام و سيره نبي مكرم(ص) خواهد بود. اگر دنيا به سمت جهاني شدن پيش مي رود و انفجار اطلاعات و پيشرفت فناوري به گونه اي است كه جهان را به صورت دهكده اي مي نماياند قطعا فرهنگ غالب و پذيرفتني در اين دهكده جهاني، فرهنگ انساني، الهي و جهان شمول اسلام خواهد بود.