به گزارش خبرنگار مهر، پته، نوعی از رودوزی‌های کرمان است. پارچه زمینه پته، ضخیم و پشمی است و «عریض» نامیده می‌شود. هنرمندان پته دوز که بیشتر زنان و دختران خانه‌دار هستند با کمک سوزن، نقوشی ذهنی خود را که از پندارها و بینش‌های شخصی‌شان برگرفته شده، به وسیلهٔ بخیه‌های نخی رنگین بر زمینه پارچهٔ پشمی ضخیم یا همان عریض، نقش می‌بندند.
متاسفانه تاریخ دقیقی از پیدایش هنر پته‌دوزی در دست نیست اما درسفر نامه شاردن، پیشینه این هنر را به دوره صفوی نسبت داده‌اند. برای تهیه یک قطعه پته دوزی شده، ابتدا باید عریض یا همان پارچه ابریشمی ضخیم را به ابعاد لازم برید و و سپس آن را به دست طراح سپرد. پس از طراحی، انتخاب نخ و رنگ مهم است. رنگ‌هایی که پیش از این در پته‌دوزی به کار می‌رفت، رنگ‌های تیره‌ای بود اما امروز از رنگ‌های روشن چون سفید و کرم هم در دوخت پته استفاده می‌شود.
یکی از قدیمی‌ترین و درعین حال زیباترین نمونه‌های پته‌دوزی، همان پته‌ای که سنگ قبر شاه نعمت اله ولی در ماهان کرمان با آن پوشانده شده و بیش از یک قرن از عمر آن می‌گذرد.
معروف‌ترین نقش پته، طرح پته‌ای یا درخت زندگی است؛ در حال حاضر از هنر پته دوزی روی سجاده، جا قرآنی، پرده، کوسن، زیر لیوانی، رومیزی، پرده، بقچه و... استفاده می‌شود و در این میان هستند کسانی که هنر دست زنان و دختران کرمانی را قاب می‌گیرند و به دیوار اتاق خود می‌آویزند.
پته کرمان، یکی از اصیل ترین صنایع دستی استان کرمان و معرف اصالت و هنر دیار کریمان است. هنری که باید بیش از این معرفی و تبلیغ شود تا از یک سو مردم استان‌ها و شهرهای دیگر، قدر آن را بدانند و از سوی دیگر، زنان و دختران کرمان در حفظ و پاسداشت این هنر بکوشند و رمز و راز پته‌دوزی را فرابگیرند تا این هنر اصیل به دست دوزنده‌های افغانی سپرده نشود.