به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی وزارت جهاد کشاورزی، محمود حجتی در سومین همایش روز ملی روستا و عشایر با بیان این که توسعه روستایی، ترجیح زندگی در مناطق آباء و اجدادی به زندگی شهری است، اظهارداشت: لازمه ایجاد چنین باوری در روستائیان، تولید ثروت و ایجاد اشتغال و درآمد است.
وی با تاکید بر ضرورت پرهیز از خام‌فروشی محصولات کشاورزی، تصریح کرد: بیشتر محصولات تولیدی روستائیان باید در همان مناطق تولید، فرآوری شود تا ارزش افزوده آن، موجب ایجاد ثروت و سرمایه‌گذاری در همان منطقه باشد.
وزیر جهاد کشاورزی با اشاره به اینکه ایجاد نواحی صنعتی در مراکز دهستان‌ها می‌تواند زمینه انجام خدمات را در این مناطق فراهم کرده و از خام فروشی و انتقال محصولات به مناطق شهری برای فرآوری جلوگیری کند، خاطرنشان کرد: نواحی صنعتی می‌توانند به عنوان محلی برای دریافت خدمات پیش از تولید و همچنین فرآوری محصولات کشاورزی، مورد استفاده قرار گیرند.
حجتی، استفاده بهره‌ورتر از منابع پایه آب و خاک کشور در راستای توسعه روستاها و بهبود اقتصاد ملی را از برنامه‌های وزارت جهاد کشاورزی اعلام و اضافه کرد: مجموعه‌ای از حمایت‌ها، پشتیبانی‌ها و اقدامات در دولت یازدهم نظیر توسعه روش‌های نوین آبیاری، توسعه کشت نشایی، تولید و بهره‌گیری از بذور زودرس و پربازده به منظور استفاده بهره‌ورتر از منابع پایه در حال انجام است که این اقدامات، موجب کاهش هزینه و پایداری تولید و همچنین افزایش درآمد روستائیان شده؛ ضمن اینکه مهم‌ترین عامل تثبیت جمعیت در محیط روستایی و عشایری است.
وزیر جهاد کشاورزی، ایجاد ظرفیت‌های جدید از جمله کشت‌های گلخانه‌ای و پرورش ماهی در قفس را از جمله برنامه‌های این وزارتخانه برای افزایش تولید و کمک به درآمد روستائیان و عشایر عنوان و خاطرنشان کرد: وزارت جهاد کشاورزی با این رویکرد که همه مناطق کشور دارای قابلیت‌ها و امکانات توسعه است، نسبت به شناسایی این قابلیت‌ها و امکانات اقدام کرده که این نتایج باید در عرصه عمل هم به فعلیت درآید.
وی گفت: گیاهان دارویی و توسعه زراعت آن به عنوان یکی از ظرفیت‌های مغفول شناسایی شده، در دستور کار وزارت جهاد کشاورزی قرار دارد.
حجتی، اسکان عشایر در یکی از مناطق ییلاقی و یا قشلاقی مستعد و کد دار کردن منطقه به منظور برخورداری از حداقل سطح خدمات روستایی را از دیگر برنامه‌های وزارت جهاد کشاورزی اعلام و تصریح کرد: توسعه تشکل‌ها و تعاونی‌های تولیدی می‌تواند به انسجام‌بخشی سرمایه‌های اجتماعی و مادی فردی روستائیان منجر شود تا این امر، زمینه سرمایه گذاری آنان را در خدمات پیش و پس از تولید فراهم کند.