دلاور حیدپور در گفت‌وگو با خبرنگار مهر در پاسخ به این پرسش که چرا با وجود پیش بینی هواشناسی و ارائه توصیه‌ها و اخطاریه‌های لازم، کشاورزان به این توصیه‌ها عمل نکردند؟ اظهارداشت: طی یک هفته نمی‌شود دو میلیون تن محصول را برداشت کرد؛ کارگر و انبارهای لازم برای این کار را هم نمی‌توان طی این مدت فراهم کرد.
وی اضافه کرد: ظرفیت اینکه، طی یک هفته دو میلیون تن میوه را برداشت و در انبارها ذخیره کرد وجود ندارد، اصلا ما این همه انبار نداریم.
رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان مازندران با بیان اینکه بروز چنین سرمایی بی سابقه بوده است، افزود: هواشناسی کشاورزی ۳ روز قبل از وقوع، یک حادثه را با اطمینان و دقیق پیش بینی می‌کند اما ۳ روز زمان کافی برای عکس المعل باغداران نیست.
حیدر پور تصریح کرد: در حال حاضر هم که باغداران درحال برداشت محصول هستند با مشکل کارگر مواجهند و دستمزد کارگر گران است.
وی با اشاره به اینکه الان هم باغداران در زمینه برداشت محصول مشکل دارند، گفت: البته این امر طبیعی است چراکه پرتقال، حدودا ظرف یک ماه تا یکماه و نیم به تدریج از درخت چیده و بخشی از آن وارد بازار می‌شود، بخشی هم که قابلیت ذخیره دارد، به انبار فرستاده خواهد شد؛ بنابراین نمی‌توان تمام این محصول را به صورت ناگهانی و یکجا برداشت و انبار کرد.
*۵۵ درصد کیوی و ۷۰ درصد نارنگی قبل از سرمازدگی برداشت شده بود
رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان مازندران در پاسخ به خبرنگار مهر با بیان اینکه باغات کیوی در این سرمازدگی بیشتر از مرکبات آسیب دیده است، ادامه داد: البته بین ۵۰ تا ۵۵ درصد محصول کیوی قبل از بروز این سرمازدگی، چیده و به سردخانه و بازار منتقل شده بود.
حیدپور اضافه کرد: باغداران منطقه غرب و نقاط دیگر استان محصول خود را برداشت کرده بودند و فقط منطقه شرق استان مانده بود که باغداران این منطقه خسارت بیشتری دیدند چراکه کیوی نسبت به مرکبات به سرما حساس‌تر است.
وی تصریح کرد: از نصف محصول کیوی که روی درختان مانده بود، حدود ۴۰ درصد آن خسارت دیده؛ خسارت آن نیز به این شکل است که کیوی‌های سرما زده آماده مصرف شده‌اند و ۵۰ تا ۶۰ هزارتن از این میوه باید به بازار عرضه و تقریبا طی یک ماه مصرف شوند.
حیدپور با بیان اینکه خسارت وارده به باغات کیوی، به شکل مذکور است نه اینکه محصول از بین رفته باشد، درباره اینکه آیا امکان این وجود دارد که حدود ۵۰ تا ۶۰ هزارتن کیوی را به سرعت وارد بازار کرد؟ اظهارداشت: چاره‌ای نیست؛ چرا که این محصولات، یک ماه تا یک ماه و نیم بیشتر قابلیت نگهداری در انبار را ندارند.
حیدپور به این پرسش که با توجه به شرایط پیش آمده، امکان تحقق پیش بینی انجام شده درباره میزان تولید مرکبات کشور، کم شده است؟ پاسخ داد: پیش بینی تولید ۴.۵ میلیون تن مرکبات مربوط به کل کشور و ۲.۷ میلیون تن مربوط به استان مازندران است ضمن اینکه تنها حدود ۲۰ تا ۲۵ درصد تولید مازندران خسارت دیده است.
وی تصریح کرد: حتی به دلیل اینکه بخشی از این پرتقال‌ها هنوز به صورت کامل نرسیده و سبز هستند، تا حدودی خسارات وارده را جبران خواهد کرد؛ بنابراین از نظر تامین میوه ما مشکلی نخواهیم داشت.
حیدر پور افزود: علاوه بر این قبل از بروز سرما زدگی ۷۰ درصد محصول نارنگی استان برداشت شده بود.
*اعلام میزان نهایی خسارات وارده تا یک هفته آینده
این مقام مسئول میزان درباره میزان خسارات وارد شده به باغات استان مازندران به خبرنگار مهر گفت: برآوردهای اولیه حاکی از این است که سرمازدگی حدود ۹ هزار میلیارد ریال به کشاورزان مازندرانی خسارت زده است؛ که این خسارت در مجموع مربوط به مرکبات، کیوی، دام، طیور و گلخانه‌ها است.
حیدرپور با بیان اینکه سرمازدگی باعث ریزش سقف چند مرغداری در استان شد، تصریح کرد: در پی این حادثه ۱۰۰۰ راس دام هم در مازندران تلف شده است.
وی تاکید کرد: این برآورد اولیه ماست و احتمال تغییر در آن وجود دارد؛ ممکن است این رقم درنهایت بیشتر و یا حتی کمتر شود.
به گفته حیدرپور باید مناطق به طور دقیق بررسی، باغ به باغ کنترل و فهرست برداری شود تا بتوان در این زمینه اظهارنظر قطعی کرد.
رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان مازندران درباره زمان مورد نیاز برای مشخص شدن میزان دقیق خسارات وارده به کشاورزان این استان نیز گفت:حداکثر تا یک هفته آینده آمار دقیق‌تری می‌توان در این زمینه ارائه کرد.
حیدرپور به پرسش دیگری مبنی بر اینکه بیمه، به کشاورزان آسیب دیده در این حادثه خسارتی پرداخت خواهد کرد؟ پاسخ داد: فقط کسانی که بیمه باشند خسارت خود را دریافت خواهند کرد ضمن اینکه فقط حدود ۶ تا ۷ هزار هکتار از باغات منطقه بیمه است.
وی با بیان اینکه باغات استان کلا ۱۶۰ هزار هکتار مساحت دارند، افزود: سطح باغات بارور مرکبات حدود ۱۰۰ هزارهکتار است و حدود ۷۰ تا ۸۰ هزار هکتار آن در این سرما زدگی در معرض تهدید قرار داشتند.
به رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان مازندران عدم پرداخت پول، اعتقاد نداشتن به بیمه باغات و عدم خسارات جدی در سال‌های قبل از جمله دلایلی است که باعث شده باغداران تمایل چندانی به بیمه کردن باغ‌های خود نداشته باشند.