به گزارش خبرنگار مهر، قصه کاهش شدید قیمت برخی محصولات بویژه صیفی جات در یک سال و افزایش چشمگیر قیمت آنها در سال بعد، به داستانی تکراری و پراز رنج هم برای تولید کنندگان و هم برای مصرف کنندگان تبدیل شده است.
براین اساس، افزایش قیمت پیاز در روزهای ابتدایی ماه رمضان امسال که ناگهان بخاطر کمبود تولید به کیلویی ۳۰۰۰ تومان رسید، چندان باعث تعجب نشد چرا که همه می دانستند با توجه به زیان فراوان پیازکاران در سالهای اخیر بالاخره این اتفاق رخ می داد و آنان دست از تولید می کشند. اتفاقی که در سالیان گذشته برای سیب زمینی، گوجه فرنگی، هویج و بسیاری دیگر از محصولات رخ داده است.
کارشناسان معتقدند شاه کلید گم شده تولیدات کشاورزی بحث الگوی کشت است که چندان مورد توجه دولت قرار نمی گیرد و هر ساله خسارت های فراوانی را هم به جمعیت تولیدکننده، هم به جمعیت مصرف کننده و حتی به خود دولت وارد می کند.
چرا که در بسیاری از موارد دولت مجبور می شود محصولات مانده روی دست کشاورزان را به صورت توافقی و یا تضمینی از آنان خریداری کند.
در همین زمینه، مجتبی شادلو، رئیس اتحادیه باغداران استان تهران در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره افزایش قیمت پیاز در بازار، می گوید: مواقعی که بازار محصولات کشاورزی راکد می شود، محصول روی دست کشاورزان و در مزارع می ماند و جمع آوری نمی شود، ما این تذکرات را می دهیم و می گوییم که الان وقت پیگیری مساله و حل آن است نه زمانی که قیمت ها سر به فلک کشید.
وی با بیان اینکه حدود ۳ سال پی در پی محصول پیاز روی دست کشاورزان ماند، ادامه می دهد: در طول این ۳ سال، در بسیاری از مواقع پیاز جمع آوری نمی شد و بازار مناسبی برای آن وجود نداشت.
رئیس اتحادیه باغداران با اشاره به تکلیف دولت در زمینه تدوین یک الگوی کشت مناسب برای محصولات کشاورزی، می افزاید: جمع آوری نشدن این محصولات در مزارع خود دولت را نیز دچار مشکل می کند.
شادلو با بیان اینکه در زمینه الگوی کشت تمام برآوردهای لازم انجام شده است، می گوید: سال های سال در کشور همایش ها و سمینارهای گوناگون در این زمینه برگزار و برنامه ریزی های لازم برای آن انجام می شود، حتی از دست اندر کاران، تولید کنندگان و ... در این زمینه نظر خواهی شده است اما به دلیل مسائل مالی، مشکل تامین بودجه، شرایط تحریم و نبود امکانات، متاسفانه این طرح ها عملیاتی نشد.
رئیس اتحادیه باغداران استان تهران با اشاره به بهره وری بالای پیاز، اضافه می کند: به همین دلیل این محصول جز اولویت های کشاورزان برای کشت است اما امسال مساله بازار، رغبت آنان را به تولید این محصول کم کرده است.
قیمت از مرداد پایین می‌آید/اجرای الگوی کشت ضروری است
شادلو در ادامه از کاهش قیمت این محصول طی ماه آینده خبر می دهد و می گوید: عمده کشت ما از اردیبهشت ماه انجام و در مرداد برداشت می شود بنابراین ظرف ماه آینده، انتظار کاهش قیمت این محصول را داریم.
وی تصریح می کند: با این حال، برای جلوگیری از تکرار چنین ماجراهایی باید الگوی کشت در کشور اجرایی شود.
براین اساس، دولتمردان باید با برنامه ریزی های دقیق هر چه سریع تر، الگوی کشت مناسبی را با توجه به وضعیت اقلیم و موجودی آب هر منطقه برای آنجا تدوین کنند تا کمتر شاهد ایجاد چنین مشکلاتی باشیم، با اجرای الگوی کشت در بخش کشاورزی کشور، دولت نیز مجبور به خرید و یا معدوم کردن محصولات کشاورزی نخواهد بود که خود این مساله(معدوم کردن برخی محصولات مازاد کشاورزی) طی سالهای گذشته دردسرهای زیادی را برای دولتمردان بوجود آورد.
علاوه بر این، کشاورزان به دلیل کشت یک محصول در سال های متمادی و همچنین بنابر مسائل اقتصادی چندان تمایلی به اجرای الگوی کشت ندارند که دولت باید در سال های اولیه اجرای طرح با حمایت از تولیدکنندگان آنان را به انجام تولید و اجرای الگوی کشت ترغیب کند.
در همین زمینه، رئیس جهاد کشاورزی استان قزوین به مهر می گوید: اجرای طرح الگوی کشت حرکت خوبی است که باید اجرا شود اما از آنجا که بیش از ۵۰ سال است برخی کشاورزان ما محصولاتی را کشت کرده اند که آب فراوان می خواهد امروز اگر بخواهیم به سرعت آنها را از یک کشت به محصولی دیگر تشویق کنیم زمان می خواهد.
علی اکبر متقی فرد ادامه می دهد: این کار باید با فرهنگ سازی صورت گیرد و کشاو رزان و بهره برداران بپذیرند که بحث کم آبی جدی است و باید همه کمک کنیم تا منابع آبی مدیریت شود.
براساس این گزارش، علاوه بر بازار پر نوسان برخی محصولات کشاورزی، بحث بحران منابع پایه به ویژه آب نیز ایجاب می کند که وزارت جهاد کشاورزی به بحث الگوی کشت توجه جدی تری داشته باشد و آن را اجرایی کند.
با ادامه روند فعلی، علاوه بر نابسامانی در بازار داخل، شاهد از بین رفتن بیشتر بازارهای صادراتی و آسیب رساندن به منابع پایه خواهیم بود که در این صورت نه تنها هدف تامین امنیت غذایی و سیاست های اقتصاد مقاومتی محقق نخواهد شد بلکه کشاورزی به بخشی غیراقتصادی و کم بازده تبدیل می شود، بنابراین دولت باید هرچه سریع تر وارد عمل شود و آنقدر اجرای الگوی کشت را به تاخیر نیندازد که جبران خسارت ممکن نباشد.