وحید محمدپور از فعالان بازار تولید پوشاک در گفتگو با خبرنگار مهر به مشکلات تولیدکنندگان حجاب و عفاف اشاره و بیان کرد: من متخصص «آی تی» هستم و ۲۵ سال از ایران دور بودم و در آمریکا زندگی می کردم. وقتی بعد از این همه سال دوری به ایران آمدم تا نظارت بر پروژه ماشین‌های ال ۹۰ را برعهده بگیرم تصمیم گرفتم اینجا بمانم و فعالیت در زمینه تولید چادر و مقنعه و محصولات حجاب و عفاف را آغاز کردم.
این تولیدکننده محصولات حجاب و عفاف درباره علت گرایش به این گونه کالاها گفت: خانواده من در آمریکا زندگی می‌کردند. برای مثال برادر همسر من، بیش از ۵۰ سال است که آنجاست و همسر و دخترش حجاب کامل دارند و هیچ کس هم به آنها ایراد نمی‌گیرد چرا با وجود محجبه بودن، شغل دارید و فعالیت اجتماعی می‌کنید. همین مساله مرا تشویق کرد تا بعد از ۲۵ سال که به ایران آمدم در کشور خودم بمانم و هم برای زنان بد سرپرست و بی‌سرپرست کارآفرینی کنم هم محصولاتی را در اختیار مشتری بگذارم که زیبا و امروزی و ساده باشد و یک بانوی محجبه، هر جای دنیا که باشد بتواند از آن استفاده کند.
محمدپور با اشاره به برخی کاستی‌ها در قانون وزارت کار گفت: آنچنان که باید و شاید با قوانین کار آشنا نبودم و فقط می‌خواستم کاری انجام بدهم و به قول معروف اشتغالزایی کرده باشم؛ شاید اگر می‌دانستم قوانین وزارت کار، این اندازه مایوس‌کننده است به تولید رو نمی آوردم. من در حال حاضر ماهی ۷۰ میلیون تومان حقوق و ۹ میلیون تومان حق بیمه پرداخت می‌کنم. ای کاش وزارت کار تبصره‌ای داشت که حداقل حقوق برای یک کارگر جوان و توانمند ۹۲۰ هزار تومان است و نباید این مبلغ را هم به یک فرد ناتوان و نابلد با ۷۰ سال سن اختصاص داد.
این تولیدکننده، تقویت بدنه تولید را ضروری دانست و افزود: ما باید از تولید و تولیدکنندگان حمایت کنیم. آن هم در شرایطی که آمار بیکاری این اندازه بالاست و افراد ترجیح می‌دهند پول خود را به جای تولید در بانک بگذارند و این مساله به اقتصاد مملکت ما آسیب می رساند.
محمدپور در پاسخ به این که برای بالا بردن سلیقه مخاطب چه می‌کنید بیان کرد: ما ۱۵ سال پیش که کار خود را آغاز کردیم به این نتیجه رسیدیم که مخاطبان می‌توانند به جای پارچه چادرمشکی از چادرهای آماده استفاده کنند. از آن زمان تاکنون، چادرهای متنوعی بر اساس چادر سنتی تولید کرده‌ایم. این چادرها ابتدا در تیراژ محدود، مثلا ۱۰ عدد دوخته و طراحی می‌شوند و در اختیار کار کنان قرار می‌گیرند. بعد خود اعضای تولیدی، اشکالات را مطرح می‌کنند و خلاصه دست مان می آید چه طرح و چه رنگ و چه چادری با کدام ویژگی ها مقبول تر است.