به گزارش خبرنگار مهر، محمود زمانی قمی صبح امروز در کنگره ملی حاج شیخ غلامرضا یزدی (فقیه خراسانی) در امامزاده جعفر (ع) یزد با اشاره به علمای بزرگی که نام یزد را در تاریخ پر آوازه کرده است، اظهار داشت: یزد شهر صاحب عروه مرحوم آیت‌الله العظمی سیدکاظم طباطبایی، موسسه حوزه علمیه مقدسه قم مرحوم حائری یزدی، آیت‌الله العظمی محقق داماد، آیت‌الله صدوقی، آیت‌الله خاتمی و ستاره کم نظیر اخلاق و عرفان، آیت‌الله حاج شیخ غلامرضا یزدی است.
وی با بیان اینکه صفات و اخلاقیات انسان ناشی از عناصر زندگی است و زمانی که این عناصر گرد هم می‌آیند، شخصیت انسان را تشکیل می دهد، عنوان کرد: ارتباط انسان با برادر انسان خود، نخستین ضرورت اجتناب ناپذیر برای هستی و بقای خود جامعه به حساب می‌آید و مهر و عاطفه انسانی برای تکامل و برتری انسان است.
استاندار یزد خاطرنشان کرد: در مکتب امام علی(ع) مهر و عاطفه نسبت به بندگان خدا جلوه‌ای از جلوه‌های عدالت هستی است که سرچشمه آن صدق و راستی است.
وی بیان کرد: اکنون که استان یزد از ستاره اخلاق و متانت تجلیل می‌کند این موضوع را نشان می دهد که هنوز حکومت مرحوم شیخ بر قلب های مردم یزد پس از ده ها سال که از ارتحال ایشان می گذرد، وجود دارد.
زمانی قمی ادامه داد: مرحوم شیخ اجتماع فضائل بود اما دو صفتی که او را در جامعه ممتاز ساخته بود اول شامل صداقت بود که به عنوان یک صفت پسندیده در طول تاریخ و در میان تمام اقوام پسندیده است و در وجود حاج شیخ به صورت بسیار خاص وجود داشت.
استاندار یزد، ساده زیستی را دومین ویژگی بسیار بارز مروم حاج شیخ دانست و گفت: ساده‌زیستی در بین عامه مردم یک صفت پسندیده و در بین مسئولان یک صفت لازم و ضروری است و در فرهنگ دینی ما از ساده زیستی تعبیر به زهدی می‌شود که سرآمد آن حضرت امیرالمومنین(ع) بود.
وی افزود: مرحوم شیخ در گذشته دریغ نخورد و به دلیل آنچه به او رسیده بود غفلت نورزید و با دوبال صداقت و ساده‌زیستی در آسمان عشق پرواز کرد تا جایی که ده‌ها هزار نفر پیکرش را تشییع کردند.
به گزارش مهر، آیت الله حاج شیخ غلامرضا یزدی (فقیه خراسانی) فرزند ابراهیم یزدی کوچه بیوکی از عالمان دینی در اواخر سده ۱۳و اوایل سده ۱۴می باشد.
وی در حوزه های علمیه مشهد و اصفهان تحصیل نموده و از جمله همدرسان ایشان آقا سیدحسین قوچانی معروف به آقا نجفی (مولف سیاحت شرق و غرب) و آیت الله العظمی بروجردی بودند.
وی در سال۱۳۱۴به نجف رفت و با شرکت در درس آیات عظام سیدمحمدکاظم طباطبایی یزدی و آخوند ملامحمدکاظم خراسانی بهره های علمی و معنوی فراوان برد.
وی از بیشتر مراجع عصر خویش از جمله آیات عظام حاج عبدالکریم حایری یزدی و مراجع عصر خویش از جمله آیات عظام حاج عبدالکریم حایری یزدی و سید ابوالحسن اصفهانی و آقا حسین قمی و میر سیدعلی مدرسی اجازه اجتهاد داشت.
وی عارفی صاحبدل و زاهد و صاحب کرامت و یاور مستمندان بود و توفیق زیارت حضرت ولیعصر(عج) را داشت. از وی کرامت های بسیاری مانند طی الارض، ایجاد چشمه آب در بیابان خشک و اطلاع اخبار نهانی به تواتر نقل شده است.
وی سرانجام در روز جمعه ۲۲ذی حجه۱۳۷۸ قمری در روستای طرزجان در ۵۰کیلومتری یزد وفات یافت و پیکر مطهرش بر روی دست مردم تا یزد تشییع و در جوار امامزاده جعفر(ع) به خاک سپرده شد.