حامد تأملی طراح و ترویجدهنده اسباببازی در گفتوگو با خبرنگار مهر، با اشاره به شخصیتپردازی در حوزه اسباببازی اظهار کرد: خیلیها میگویند که چرا تولیدکنندهها شخصیت انیمیشنهایی همچون فروزن، باباسفنجی و... را استفاده میکنند اما کاراکتر انیمیشنهای ایرانی را به سختی در محصولات اسباببازی میبینیم، باید بگویم چرا تولیدکننده باید انیمیشن فروزن که فروش جهانی دارد را رها کند و به سمت انیمیشنی برود که هم استفاده از شخصیتهای آن باعث دردسر است و هم محبوبیت انیمیشن خارجی را ندارند. اگر توجه کنید بچهها آهنگ انگلیسی آن انیمیشن را با اینکه انگلیسی نمیدانند حفظ هستند.
او ادامه داد: حال تولیدکننده برای استفاده کاراکتر و شخصیتهای فروزن مابهازای آن قرار نیست هزینهای پرداخت کند اما اگر بخواهد کاراکتر ایرانی را استفاده کند باید هزینه گزافی را بپردازد در حالیکه معلوم نیست آن انیمیشن تا چه اندازه موفق خواهد بود! یا کودکان تا چه اندازه آن را دوست داشتند؟، در نهایت چهقدر تاثیرگذار بوده تا زمانیکه بر روی محصول کار میشود آن محصول تا چه اندازه پُر فروش میشود.
به گفته تأملی، نگاه اقتصادی را نمیتوانیم حذف کنیم زیرا پایه هر کسب و کار و تجارت است که اگر خوب تعریف و پیادهسازی شود متعاقبا نگاه فرهنگی هم در پس آن خواهد آمد.
این طراح درباره تاثیرات نادرست فرهنگی اسباببازیها و عروسکهای خارجی همانند «باربی» گفت: به شخصه این بحث را نمیپذیرم که شرکت متل، عروسکهای «باربی» را ساخته تا بر روی فرهنگ دیگر کشورها تاثیر بگذارد. او قاعدتا براساس قواعد کسبوکار برنامههایش را چیده، به مرور زمان این اتفاق افتاده که تاثیرات فرهنگیاش را بگذارد. باید این زنجیره تولید، توزیع، ترویج و مصرف را کامل کنیم. ببینید، سرانه مصرف اسباببازی در ایران کم است، سرانه مصرف اسباب بازی در ایران حدود ۱۰ دلار است که نسبت به میانگین جهانی ـ حدود ۳۰ دلار که رقم بسیار پایینی است تا نتوانیم والدین، مربیان و مسئولان مدارس را آگاه کنیم این آمار رشد نخواهد کرد.
او در ادامه افزود: در این زمینه نیاز به آگاهی در جامعه داریم، والدین باید بپذیرند که بازی و اسباببازی نیاز اولیه کودک است در وهله دوم باید اطلاع داشته باشند که اسباببازی مناسب چه چیزی هستند نیازهای گروههای سنی کودکان را تشخیص دهند تا اسباببازی مناسب را برای آنها خریداری کنند. این اتفاق باعث میشود که اسباببازی مناسب خریداری شود و سرانه مصرف بالا برود. در این میان ساخت و تولید اسباببازی ایرانی ارتقا پیدا خواهد کرد. این اتفاقی است که باید شکل بگیرد باید ببینیم در مدارس معلمان تا چه اندازه با اسباببازیها و بازی به کودکان آموزش میدهند. با توجه به اینکه کارکرد اصلی اسباببازی بعد از سرگرمی و هیجانانگیز بودن، بحث آموزشی بودن (فرهنگی و اجتماعی) آن است. از همین رو باید این مسئله را جدی بگیریم.