به گزارش خبرگزاری مهر، پشیگیری وضعی از جرم به معنای استفاده از ظرفیت های محیطی، تکنولوژیکی و طبیعی برای کاهش وقوع بزه است که حجم وسیعی از فعالیت های ضد جرم را شامل می شود.
پرونده نخست: حذف دور دور کردن های خیابانی نوجوانان
«بل برک» بکارگیری یک روش پیشگیری وضعی از جرم در مورد مشکلی جدی در تگزاس را اینگونه گزارش کرد؛ در غروب روزهای تعطیل ۴۰۰۰ نوجوان در یک خیابان تجاری شلوغ به گشت زنی می پرداختند و مسیر را بر ماشین های اورژانس می بستند. این نوجوانان اغلب نزاع و درگیری، دزدی و انواع بزه و جرایم را مرتکب می شدند.
تلاش‌های آغازین جهت حل این معضل شامل بهبود قانون وضع ترافیک و ایجاد موانع برای منحرف کردن و بهم‌زدن جریان ترافیک بود. هیچکدام از این تاکتیک ها کمکی در بهبود وضعیت نکرد.
نظارت بیشتر بر وضع ترافیک، نارضایتی والدین نوجوانانی که جریمه شده بودند را به همراه داشت. ایجاد موانع، ترافیک را در خیابان‌های مورد نظر کاهش داد ولی باعث جابجایی نوجوانان به مناطق مسکونی شد که این مورد نیز نارضایتی و شکایت ساکنان را به همراه داشت.
پس از این شکست ها، راه حلی به ذهن دست‌اندرکاران امر رسید و آن را که بر اساس فرضیه منحرف کردن مجرمان بود، اجرایی کردند.
یک فضای بزرگ (یک منطقه پارکینگ) برای نوجوانان در نظر گرفته شد که می توانستند در آنان به گشت زنی بپردازند. هزینه‌ها جهت احداث و نظارت بر این فضا و سرویس‌دهی به جوانان بسیار بالا بودند ولی ارزش هزینه کردن را داشتند چرا که این راه حل، مشکل را از بین برد.
این مثال بیانگر این واقعیت است که پیشگیری وضعی از جرم می تواند اثرات بسیاری به دنبال داشته باشد. در این ماجرا، از انتقال بزه به محله های اطراف خیلی زود جلوگیری و نارضایتی ها اجتماعی مهار شد.
پرونده دوم: کاهش تخریب اتوبوس ها
«پوینر»، یک برنامه کاربردی پیشگیری وضعی از جرم را که سعی در کاهش غارتگری در اتوبوس های دوطبقه را داشت، شرح می‌دهد.
تخریب اتوبوس ها سالانه ۱.۴ میلیون پوند برای یک شرکت حمل و نقل هزینه‌بر می داشت. بیشتر این تخریب ها در طبقات فوقانی اتوبوس ها روی می داد که اغلب توسط بچه های در سن مدرسه انجام می گرفت.
راهکار انتخابی برای مقابله با این پدیده، نصب دوربین های مدار بسته بود. به دلیل هزینه های بالای این کار شرکت اتوبوسرانی تصمیم به نصب دوربین های کامل در ۲ اتوبوس و دوربین های ماکت در ۳ اتوبوس دیگر از مجموع ۸ اتوبوسی که در یک آمادگاه خدمت رسانی می کردند، گرفت.
همزمان با نصب دوربین ها، شرکت اتوبوسرانی اقدام به مبارزات آموزشی ضد تخریب در وسایل ارتباط جمعی و مدارس گرفت. شواهد نشان می دهد پس از نصب دوربین ها، تعمیر روکش های صندلی و هزینه نظافت محیط داخلی اتوبوس ها، هر دو کاهش یافت.
جالب اینجاست که این کاهش تخریب ها و هزینه ها نه تنها در اتوبوس های مجهز به دوربین بلکه در همه اتوبوس ها رخ داد.
پرونده سوم: پیشگیری از دستبرد به دفاتر پستی
«اکبلوم»، برنامه ای را برای جلوگیری از دستبرد به دفاتر پستی لندن در اوایل سال ۱۹۸۰ ارزیابی کرد. دستبردها در یک سال حدود ۴۰۰ درصد افزایش یافته بودند که باعث شده بود که دولت به تجزیه و تحلیل روش‌های بکارگرفته شده توسط سارقان پرداخته و راه باز دارنده مناسب را توسعه دهد.
روش بازدارنده انتخابی؛ ارتقاء جدارهای امنیتی باجه هایی که از قبل در دفاتر پستی استفاده می شد، بود.
جدارهای قدیمی در واقع، بازدارندگی مناسبی از خود نشان نداده بودند، ولی جدارهای جدید کارکرد مناسبی داشتند.
اکبلوم خاطر نشان می کند که دستبرد از دفاتر پستی بعد از ارتقا جدارهای امنیتی بطرز چشمگیری کاهش یافت(گرچه هیچوقت به حد پایه نرسید). با ارزیانی ۳ برآورد مجزا، اکبلوم نتیجه گرفت که جداره های امنیتی سرقت ها را تا ۴۰ ٪ کاهش داد.
تاثیر جدارها بسیار پیچیده بود. اکبلوم شواهدی پیدا کرد که سرقت از مسؤلان و مشتریان در مناطق حفاظت نشده پستی همراه با سرقت از مناطق ایمن شده کاهش داشته است. او همچنین دریافت که سارقین شیوه خود را تغییر داده‌اند. همزمان با نصب جدارهای ارتقاء یافته امنیتی، حملات فیزیکی بر ضد این جدارها نیز کاهش یافت.
در عوض سارقان اغلب برای ترساندن باجه داران به اسلحه روی آورده بودند و خوشبختانه ثابت شده که سلاح وسیله ای نامناسب جهت اقدام به سرقت است، چرا که هر اقدام موفقیت بار از سوی سارقان، دو اقدام ناموفقیت بار همراه داشته است.
اکبلوم همچنین پیشنهاد می کند که ممکن است تغییر محل جرم سرقت از مناطق ایمن شده به داخل ایستگاه های غیر اصلی و محموله های پستی و پول نقد این ایستگاه های فرعی تبدیل شود.
این مثال به طور کامل سازگار با عقیده پیشگیری وضعی از جرم نیست که جرائم بطور کامل پیرو اقتضای موفقیت است. گرچه اکبلوم نتیجه گیری می کند که سارقان ایستگاه های پستی بیشتر آماتور هستند. آمار و ارقام او مقداری حمایت کننده این است که افرادی که به سمت ارتکاب جرم سوق داده شده اند در هنگامی که راه های ارتکاب جرم آنها را خنثی می کنید، سعی در جستجوی راهی جایگزین برای ارتکاب جرم ندارند.