«اگر قرار آمدن داری بیا» سروده آتائول بهرام اوغلو با ترجمه حسین صفا، توسط نشر نیماژ منتشر شد. این کتاب نخستین ترجمه منتشر شده از این شاعر ترک به فارسی است.

حسین صفا به خبرنگار مهر گفت: آتائول بهرام اوغلو، یک شاعر سرشناس و یک پژوهشگر ممتاز، بویژه در حوزه زبان و ادبیات روس است. او همچنین در قامت روزنامه‌نگار و فعال سیاسی نیز چهره برجسته‌ای به شمار می‌آید. پیشتر در برخی سایت‌ها ترجمه چند شعر او را دیده بودم اما «اگر قرار آمدن داری بیا» نخستین کتابی است که از او به فارسی منتشر می‌شود. امیدوارم این کتاب فتح بابی باشد برای ترجمه دیگر آثار این شاعر برجسته ترک.

وی افزود: منتقدان تُرک، بارزترین ویژگی این شاعر را در پیوند عمیقی می‌دانند که بین شعر و سیاست ایجاد کرده است، اما آنچه که در مطالعه روند تکوینیِ شعر بهرام اوغلو بیش از هر چیز، جالب توجه است؛ نخست آغاز شاعری‌اش است، با سروده‌های حزبی، دو دیگر تمرکزش بر مفاهیم سیاسی و تغزلی در دوران میان‌سالی و در نهایت در دوران پختگی و ثبات، توجه تام و تمامش به عشق است.

صفا ادامه داد: آنچه در شعرهای واپسینِ بهرام اوغلو می‌درخشد، عشق است نه سیاست. او در شعرهای دوره سوم، حتی وقتی به گذشته سیاسی‌اش نظر می‌افکنَد، تنها عشق را جست‌وجو می‌کند و از این جست‌وجو می‌نویسد. او هم در قوالب کلاسیک، هم در قالب آزاد شعرهای درخشانی خلق کرده است.

این مترجم درباره ویژگی ادبی بهرام اوغلو نیز اشاره کرد: ویژگی شعرهای بهرام اوغلو زبان ساده و اشاره‌های مستقیمش است. اگر چه این گونه از شعر، با آنچه که من از شعر می‌طلبم فاصله‌ای بسیار دارد اما در شعرهای بهرام‌اوغلو چنان اتمسفری نهفته است که مرا به خواندن، ترجمه و بازسرایی آنها تسلیم کرد.

«اگر قرار آمدن داری بیا» سروده آتائول بهرام اوغلو و ترجمه حسین صفا با شمارگان هزار و ۱۰۰ نسخه، ۸۰ صفحه و بهای ۱۵ هزار تومان از سوی نشر نیماژ روانه کتابفروشی‌ها شده است.

حسین صفا شاعر و ترانه‌سرای مشهور این روزهاست. آثار او هم در غزل و هم در شعر آزاد، بازتاب مهمی در میان منتقدان و اهالی ادبیات داشته است. ترانه‌های اجرا شده او توسط خوانندگان نیز در میان مخاطبان موسیقی شهرت دارد.

از میان کتاب‌های منتشر شده او می‌توان به مجموعه شعر سپید «نرگس»، مجموعه غزل «منجنیق»، مجموعه شعر سپید «صدای راه پله می‌آید»، مجموعه غزل «وصیت و صبحانه»، مجموعهٔ ترانه و شعرهای محاوره‌ای «من کم تحملم» و مجموعه غزل «کنار پلّهٔ تاریک و چند غزل برای زنم» اشاره کرد.