به گزارش خبرگزاری مهر، در این کارگاه ۲۰ جلسه‌ای که به سرپرستی «سیاوش طرزی» برگزار می‌شود به سبک‌شناسی هنر آینه‌کاری در دوره‌های مختلف تاریخی، انجام خوشنویسی و خط‌شناسی، طراحی ساده نقش‌های اسلیمی، طراحی مقدماتی طرح‌های تذهیب، تشعیر و ترصیح، طراحی حاشیه (حاشیه‌سازی)، پیاده کردن طرح روی بوم و آینه، اندازه‌گیری و کشوگیری و جام کش کردن، بوم‌سازی (زیرسازی با گچ و شیشه)، ترسیم و اجرای آینه‌بری با انواع نقوش هندسی، گره، گل و مرغ، آینه چسباندن روی گچ و شیشه و آشنایی با نحوه چسباندن روی مواد مختلف پرداخته خواهد شد.
هنرآینه کاری یکی از شاخه‌های هنرهای تزیینی ایران است و از ابتکارهای ویژه هنرمندان ایرانی به‌شمار می‌آید و در دوره ساسانیان رایج بوده است. از آیینه‌کاری‌های به‌جا مانده می‌توان بنای دیوانخانه شاه طهماسب صفوی در قزوین یا کاخ گلستان در دوره قاجار نام برد.
آب و آینه در فرهنگ ایرانیان نماد پاکی و روشنایی، راستگویی و صفا بوده‌اند و به احتمال زیاد کاربرد آن در معماری نیز همین معنا را دارد. علاوه بر این، ریشه‌های اقتصادی آینه‌کاری را نباید فراموش کرد. در سده ۱۰ هجری قمری آینه از اروپا به ویژه از ونیز به ایران وارد می‌شد و بخشی از این آینه‌ها هنگام جابه‌جایی در راه می‌شکست. هنرمندان ایرانی برای بهره‌گیری از قطعات شکسته راهی ابتکاری یافتند و از آن‌ها برای آینه‌کاری استفاده کردند و آینه‌کاری ظاهراً با کاربرد آن آینه‌های شکسته آغاز شده است.
آینه‌کاری در آغاز با نصب جام‌های یکپارچه آینه بر بدنه بنا شروع شد. نه تنها درون بنا، بلکه دیوارهای ستون‌دار عصر صفوی و قاجار نیز با آینه‌های بزرگ تزیین شداند.
مرکز معماری اسلامی برای حفظ و پاسداشت هنرهای از دست رفته این کارگاه آموزشی را از تاریخ ۲ مرداد ماه برگزار خواهد کرد.
علاقه‌مندان می‌توانند برای ثبت‌نام در این کارگاه به آدرس اینترنتی maktabemehr.ir مراجعه کرده و برای کسب اطلاعات بیشتر با مرکز معماری اسلامی تماس بگیرند.