به گزارش خبرنگار مهر، عباس صالحی شامگاه جمعه در بزرگداشت لسان الغیب با بیان اینکه حافظ از زاویه های مختلفی می تواند بررسی شود، اینکه چرا حافظ این میزان در حافظه مردمی ما زنده و با طراوت است مورد پرسش قرار داد و گفت: ۶.۵ قرن از انتشار اشعار حافظ می گذرد و هنوز تر و تازه می باشد و این نکته بدیعی است که بی گمان حافظ مردمی ترین شاعر ایران و درحافظه مردم چون گل بهاری تر و تازه است؛ هر سال ده ها دیوان حافظ با تیراژهای مختلف عرضه می شود و فضای مجازی هم فضاهای تازه ای برای انتشار اشعار او فراهم کرده است.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با بیان اینکه هیچ ایرانی نیست که از دیوان حافظ چند بیتی در حافظه نداشته باشد، گفت: این اکسیری است که حافظ دارد و بیش از ۶ و نیم قرن مردم را با خود همراه و هم نفس می کند.
وی ادامه داد: حافظ به خودآگاهی ما کمک می کند، کالبد آگاهی و تن آگاهی سهل و آسان است؛ خودآگاهی کار راحتی نیست و حافظ به ما کمک می کند که خود را در آیینه او ببینیم و کشف کنیم و اینجاست که می توان با حافظ خط ارتباطی داشت و راهی به باطنمان بگشاییم؛ این یکی از رازهای ماندگاری حافظ است که حس می کنیم با او نجوای با خود داریم.
صالحی با تصریح اینکه مردم ایران در طول ۱۴ قرن و چندین هزار سال در معبر دردهای داخلی و بیرونی قرار داشته و دارد، عنوان کرد: حافظ سنگ صبور دردها و رنج های ماست، زیرا در فضای حافظ دردها و رنجها را می سراییم و بث و الشکوی می کنیم آرامش می گیریم و امید پیدا می کنیم.
وی با بیان اینکه مراجعه به حافظ رجوع حکم سنگ صبوریست، افزود: این گونه است که حافظ می ماند و دیگر راز ماندگاری او اینکه تنها یک شاعر نیست و یک رسانه با ویژگی نقادی است؛ نقدهایی که مربوط به یک دوره تاریخی نیست و فراتاریخی و اجتماعی است، از این منظر می توان به او مراجعه داشت و به عنوان منتقد مصلح اجتماعی با حافظ مراوده برقرار کرد.
به گفته وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، حافظ انتقال دهنده معنا نیست بلکه این شاعر معنای خامی را تولید می کند که مخاطب آنرا فراوری می کند زیرا در سطورش نقطه چین های فراوان دارد و مخاطب آنرا پر و با حافظ شاعرانگی می کند.
وی ادامه داد: جامعه ایرانی احساس نمی کند با حافظ شعر نمی خواند بلکه شعر می سراید، اینجاست که حافظ در روح شاعرانه ایرانی جریان پیدا می کند.
به گفته صالحی، حافظ در حافظه جهانی هم تداوم دارد و از وقتی به حافظه جهانی راه پیدا می کند تداوم پیدا می یابد.
وی با یادآوری اینکه اروپا و غرب از قرن ۱۷ با حافظ آشنا می شوند، تصریح کرد: به مناسبت دویستمین سالگرد تالیف دیوان غربی و شرقی توسط گوته می توانیم یکی از موثران این اتفاق باشیم یعنی گوته را تکریم مضاعف کنیم زیرا او در گسترش معنا نقش به سزایی داشت بنابر این به طور اخص می شود بابی را که او در حکمت شرقی و غربی گشود و راهی که او با حافظ و انسان شناسی گشود، بگشاییم.