اللهیاری به خبرنگار مهر گفت: قصیده «تائیه» ابن فارض از متن‌های مهم در تاریخ متون صوفیه است که به آن «تائیه کبیر» هم می‌گویند. این قصیده ۷۶۱ بیت دارد و در بیان احوال و مراتب سلوک است. به ابن فارض «سلطان العاشقین» هم می‌گویند.
وی افزود: ابن فارض هم عصر با ابن عربی است. ابن عربی از او به بزرگی یاد کرده و چنین هم هست. با این اوصاف اما این دو در نگاه به مسائل عرفانی تفاوت عمده‌ای دارند. ابن عربی به صورتی سیستماتیزه به عرفان در چهارچوبی فلسفی نگاه می‌کند اما نگاه ابن فارض دلی است و حالتی عشق ورزانه دارد. ابن فارض در نگاه به عرفان به بایزید بسطامی نزدیک‌تر است تا ابن عربی.
اللهیاری ادامه داد: من مشغول برگردان این قصیده به قصیده فارسی هستم که کاری بسیار سخت و طاقت فرسات که البته تاکنون ۴۰۰ بیت آن را به پایان رسانده‌ام. طولانی‌ترین قصیده در زبان فارسی اثر قاآنی است که ۳۰۰ و سیو چند بیت در نعت حضرت علی(ع) و اولاد علی سروده است. ناصر خسرو هم قصیده‌ای ۱۳۰ بیتی دارد. مشکل قصاید طولانی البته در قافیه پردازی خودش را نشان می‌دهد.
این مترجم همچنین به استفاده از شروح این قصیده در ترجمه خود اشاره کرد و گفت: چند شرح معتبر بر تائیه ابن فارض نوشته شده که از آن میان من در روند ترجمه به دو شرح «نظم الدر» و «مشارق الدراری» مدام مراجعه می‌کنم. در این اصل این دو شرج جلوی من باز است و من بیت به بیت مفاهیم را با این دو شرح چک می‌کنم تا نکند که به خاطر غامض بودن خود قصیده در معانی به راه خطا بروم.
اللهیاری در پایان گفت: این ترجمه به سفارش نشر مولی در حال انجام است و پس از اتمام توسط همین نشر در دسترس مخاطبان قرار خواهد گرفت.
ترجمه «کتاب مواقف و مخاطبات» اثر محمد بن عبدالجبار نفری، رمان «گاه ناچیزی مرگ» نوشته محمد حسن علوان، ترجمه «الکتاب» ادونیس (در سه جلد که مهم‌ترین مجموعه شعر ۱۰۰ سال اخیر عرب است)، ترجمه حیدربابای شهریار به شعر فارسی به نام «سلام بر حیدر بابا» و «شرح گل سوری» ترجمه مجموعه مقالاتی مهم درباره ادونیس، از جمله ترجمه‌های منتشر شده امیرحسین اللهیاری است.
او همچنین ترجمه کتاب‌های «عنقای مغرب» و «ترجمان الاشواق» هر دو اثر ابن‌عربی را در نوبت نشر انتشارات مولی دارد.